Εκτός από τις συνέπειες που έχουν οι ψηλές θερμοκρασίες στο περιβάλλον, επηρεάζεται αισθητά και το εργασιακό περιβάλλον, καθώς η θερμική καταπόνηση δεν επηρεάζει μόνο τους εργάτες που δουλεύουν σε εξωτερικούς χώρους αλλά και τις επιχειρήσεις, καθώς οι ψηλές θερμοκρασίες συνδέονται με μειωμένη παραγωγικότητα. Η θερμική καταπόνηση που προκαλείται από τις ψηλές θερμοκρασίες που παρατηρούνται το τελευταίο διάστημα στο βόρειο ημισφαίριο έχει σοβαρές επιπτώσεις στην παραγωγικότητα, αναφέρει σε έκθεσή του ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO).
Ο Nicolas Maître, οικονομολόγος στο Τμήμα Έρευνας του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO) και συγγραφέας της έκθεσης της ILO για τη θερμική καταπόνηση, αναφέρει σε podcast στη σελίδα της ILO ότι η εργασιακή θερμική καταπόνηση αφορά μία κατάσταση στην οποία είναι πολύ δύσκολο να εργαστείς ή πολύ δύσκολο να εργαστείς με κανονικό ρυθμό.
Αυτό εξαρτάται, όχι μόνο από τη θερμοκρασία, αλλά και από την υγρασία ή την ηλιακή ακτινοβολία και θέτει σε κίνδυνο την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, αφού αυξάνεται ο κίνδυνος τραυματισμών και ασθενειών που σχετίζονται με τον καύσωνα.
Όπως αναφέρει, μία φυσική άμυνα για να αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι τη θερμική καταπόνηση, είναι να κάνουν πιο πολλά διαλείμματα και να μειώσουν τον αριθμό εργατικών ωρών. Ωστόσο, αυτά τα μέτρα, έχουν ως συνέπεια να μειώνουν την παραγωγικότητα.
Ερωτηθείς από ποιες θερμοκρασίες θεωρείται ότι ξεκινά η θερμική καταπόνηση, ο Maître απάντησε ότι η παραγωγικότητα στην εργασία ήδη αρχίζει να μειώνεται από θερμοκρασίες πάνω από 24-26 βαθμούς, ενώ στους 33-34 η απόδοση των εργαζομένων μπορεί να μειωθεί μέχρι και 50%, ανάλογα τη φύση της εργασίας. Επομένως, θερμοκρασίες άνω των 35 βαθμών, που πλησιάζουν τους 40, μπορεί να έχουν πολύ σοβαρή επίπτωση, είπε.
Τόνισε ότι η θερμική καταπόνηση δεν συμβαίνει μόνο υπό συνθήκες εργασίες απευθείας κάτω από τον ήλιο. Μπορεί να συμβεί υπό σκιά, ακόμα και σε εσωτερικούς χώρους, σε κάποια εργοστάσια. Για παράδειγμα, είπε, αν το εργοστάσιο δεν εξαερίζεται επαρκώς, ή αν δεν υπάρχει κλιματισμός, ή αν υπάρχουν βαριά μηχανήματα ή προστατευτικός ρουχισμός, μπορεί επίσης να συμβεί θερμική καταπόνηση.
Σημείωσε ότι οι τομείς της γεωργίας και των κατασκευών είναι αυτοί που επηρεάζονται περισσότερο, καθώς, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, το 60% της απώλειας παραγωγικότητας παγκόσμια προέρχεται από τον αγροτικό τομέα. Πρόσθεσε ότι η θερμική καταπόνηση ήδη έχει αρχίσει να επηρεάζει αυτούς που έχουν τη μικρότερη δυνατότητα να απορροφήσουν τις συνέπειες και επηρεάζεται και το εισόδημά τους.
Αναφορικά με τις χώρες που επηρεάζονται περισσότερο, είπε ότι είναι συνήθως αυτές που υστερούν σε κοινωνική προστασία, έχουν μεγαλύτερο εύρος άτυπης εργασίας και περισσότερους φτωχούς εργαζόμενους. Επομένως, είπε, είναι και θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης, καθώς και αυξανόμενης ανισότητας.
Σύμφωνα με τη σχετική έκθεση της ILO, το 2030 η θερμική καταπόνηση θα οδηγήσει σε μείωση παραγωγικότητας κατά 2,2% σε παγκόσμιο επίπεδο, το οποίο ισοδυναμεί με 80 εκ. θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης παγκόσμια.
Πρόσθεσε ότι οι εκτιμήσεις τους είναι συντηρητικές, καθώς οι υπολογισμοί γίνονται με το σενάριο αύξησης της θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμό μέχρι το τέλος του αιώνα, που, μάλλον, στην πραγματικότητα θα είναι μεγαλύτερη.
Τι μπορούν να κάνουν εργοδότες, εργαζόμενοι και κυβερνήσεις
Οι εργοδότες μπορούν να πάρουν μέτρα, όπως αύξηση του αριθμού των διαλειμμάτων, πρόσβαση σε νερό, ή ακόμα και προσαρμογή των ωρών εργασίας και εκ περιτροπής εργασία. Άλλο πιθανό μέτρο αφορά τον ρουχισμό, καθώς και τη διασφάλιση πρόσβασης σε δροσερούς χώρους και σκιά. Πρέπει επίσης να δημιουργήσουν ένα εργασιακό περιβάλλον, όπου οι εργαζόμενοι νιώθουν ασφαλείς να εγείρουν τους προβληματισμούς τους για το θέμα και να παρέχουν εκτίμηση κινδύνου σε σχέση με τη θερμική καταπόνηση.
Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρέπει να φροντίσουν να πίνουν νερό σε τακτά διαστήματα και να ελέγχουν την κατάσταση υγείας τους και αυτή των συναδέλφων τους.
Ο Maître σημείωσε ότι τα μέτρα θα μπορούσαν να ενεργοποιούνται αυτόματα όταν η θερμοκρασία φτάσει σε συγκεκριμένο επίπεδο. Σε αυτό το σημείο, ανέφερε, είναι σημαντικός ο ρόλος των κυβερνήσεων, οι οποίες πρέπει να παρέχουν πληροφορίες και να καθορίσουν τα επίπεδα θερμοκρασίας στα οποία θα ενεργοποιούνται τα μέτρα. Επίσης, μπορούν να θέσουν το ρυθμιστικό πλαίσιο για αντιμετώπιση της θερμικής καταπόνησης και να επενδύσουν σε κτηριακές υποδομές, αλλά και σε συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης που θα επιτρέπουν άμεση αντίδραση στο θέμα.
