Kathimerini.gr
Οι ήδη αποδυναμωμένες ευρωπαϊκές τράπεζες μόλις δέχθηκαν ένα ακόμη πλήγμα. Εν μέσω μιας έντονης αναστάτωσης στις αγορές λόγω της πανδημίας, η Ιταλία έλαβε μέτρα για να προστατεύσει τις τράπεζές της από ξένες εξαγορές. Πρόκειται για έναν από τους πολλούς παράγοντες που, εάν συνδυαστούν, δυσχαιραίνουν ακόμη περισσότερο τον σχηματισμό μιας υγιούς πανευρωπαϊκής τραπεζικής αγοράς στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Οι συγχωνεύσεις μεγάλων τραπεζών της Ευρώπης ήταν ήδη λιγοστές. Η ιταλική UniCredit, της οποίας η χρηματιστηριακή αξία έχει συρρικνωθεί κατά 40% στα περίπου 17 δισ. ευρώ, από το ξέσπασμα της πανδημίας, διαπραγματευόταν μία πιθανή συγχώνευση με τη γαλλική Societe Generale ή τη γερμανική Commerzbank. Ωστόσο η έλλειψη κοινής εγγύησης καταθέσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο κατέστρεψε τα σχέδια. Επίσης, οι αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης εξακολουθούν να δυσαρεστούνται με τη μεταφορά κεφαλαίων και ρευστότητας μεταξύ τραπεζών στις ευρωπαϊκές χώρες.
Η πανδημία του κορωνοϊού δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Οι απώλειες των χρηματιστηρίων προκάλεσαν άγχος στις κυβερνήσεις, ότι θα μπορούσαν να χάσουν από πλούσιους θηρευτές τα εθνικά στολίδια τους και μαζί τις αντίστοιχες θέσεις εργασίας. Τον προηγούμενο μήνα, ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Μπρινό Λε Μερ, δήλωσε ότι το Παρίσι είναι διατεθειμένο να εθνικοποιήσει μεγάλες τοπικές επιχειρήσεις, που έχουν πληγεί από την κρίση του κορωνοϊού. Η Γερμανία δημιούργησε ειδικό ταμείο 100 δισ. ευρώ, προκειμένου να διασώσει τις επιχειρήσεις από τη χρεοκοπία. Επίσης, την Τρίτη διέρρευσε ότι το Βερολίνο θα έχει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει, ώστε να αποτρέπει τις εξαγορές γερμανικών επιχειρήσεων από μη Ευρωπαίους αγοραστές.
Η Ιταλία, η οποία παραδοσιακά ήταν πιο ανοιχτή σε ξένους αγοραστές, τώρα κλείνει και αυτή την πόρτα της. Με απώλειες της τάξης του 30% στο χρηματιστήριο του Μιλάνου από το ξέσπασμα της πανδημίας, ο Ιταλός πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε προχώρησε τη Δευτέρα σε μία ασυνήθιστη απόφαση, συμπεριλαμβάνοντας τις τράπεζες και τις ασφαλιστικές εταιρείες στους τομείς εθνικού συμφέροντος, όπως για παράδειγμα η άμυνα και οι υποδομές. Η Ρώμη θα έχει εφεξής το δικαίωμα να επεμβαίνει στις λειτουργίες των εταιρειών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και ενδεχομένως να αρνηθεί εξαγορές και συγχωνεύσεις, ακόμη και εάν συμπεριλαμβάνουν Ευρωπαίους ενδιαφερόμενους.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι οι τράπεζες έχουν καθοριστικό ρόλο στη στήριξη της οικονομίας στην Ευρώπη, θα ήταν ούτως ή άλλως δύσκολο να πραγματοποιήσει κανείς μία διασυνοριακή συγχώνευση τραπεζών, χωρίς να λάβει το πράσινο φως από τις ενδιαφερόμενες χώρες. Παρ’ όλα αυτά, η κρίση του κορωνοϊού προσφέρει επιπλέον κίνητρα στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να θέσουν με απόλυτο τρόπο τα όρια. Οταν αντιμετωπιστεί η πανδημία, τα όρια θα παραμείνουν.
