ΚΥΠΕ
Η αναγνώριση από διάφορες χώρες του Παλαιστινιακού Κράτους, αφορά στην αναγνώριση του δικαιώματος των Παλαιστινίων να έχουν ένα κράτος, δήλωσε την Πέμπτη στο ΚΥΠΕ, ο ειδικός επιστήμονας διδασκαλίας Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, Παύλος Κοκτσίδης.
Σημείωσε ότι αυτές οι κινήσεις έχουν να κάνουν με το να κρατηθεί η διαδικασία των διαπραγματεύσεων ζωντανή, αλλά είναι και στη βάση προστασίας συμφερόντων κάποιων κρατών, ενώ, υπάρχει και η άποψη ότι δίνουν ένα σινιάλο στο Ισραήλ ότι δεν μπορεί να εκδιώξει τους Παλαιστίνιους γιατί έχουν δικαίωμα σε κράτος.
Κληθείς από το ΚΥΠΕ να σχολιάσει τι σημαίνει η αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους με αφορμή την ανακοίνωση από πλευράς Νορβηγίας, Ισπανίας και Ιρλανδίας την Τετάρτη για αναγνώριση ενός Παλαιστινιακού Κράτους, αλλά και της Σλοβενίας, νωρίτερα αυτό τον μήνα, ο κ. Κοκτσίδης, σημείωσε ότι αυτό αφορά αναγνώριση Παλαιστινιακού Κράτους και όχι του Παλαιστινιακού κράτους. «Δηλαδή, στην ουσία αναγνωρίζεται το δικαίωμα αυτών των ανθρώπων να έχουν κράτος», είπε ο κ. Κοκτσίδης.
Σημείωσε ότι για να υπάρξει ένα κράτος, θα πρέπει να συμφωνηθούν τα σύνορά του, και θα πρέπει να γίνει η ειρηνευτική διαδικασία έτσι όπως έτρεχε τη δεκαετία του 1990, και μετά, εφόσον οι Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι, συμφωνήσουν μεταξύ τους θα αναγνωριστεί το Παλαιστινιακό κράτος, και βάσει του Διεθνούς Δικαίου πλέον. Ανέφερε ότι θα πρέπει να διευκρινιστεί τι είδους πολίτευμα θα έχει, και ποια είναι η διοίκηση. Έθεσε το ερώτημα, αν γίνουν εκλογές αύριο και βγει η Χαμάς πρώτη στη Δυτική Όχθη, αν θα αναγνωριστεί η τρομοκρατική οργάνωση ως κυβέρνηση.
«Επομένως, εδώ είναι πιο δύσκολα και περίπλοκα τα πράγματα», είπε ο κ. Κοκτσίδης.
Ανέφερε ότι κάποιοι άλλοι θέλουν να περιμένουν να καταλήξει η διαδικασία και κάποιοι άλλοι, για να την κρατήσουν ζωντανή, αναγνωρίζουν αυτό το δικαίωμα των Παλαιστινίων.
Σύμφωνα με τον κ. Κοκτσίδη αυτό είναι και στη βάση προστασίας συμφερόντων κάποιων κρατών.
Σημείωσε ότι η Νορβηγία, επειδή εμπλέκεται τη διαπραγματευτική διαδικασία, το κίνητρό της είναι να την κρατήσει ζωντανή γιατί έχει ρόλο σε αυτό, ενώ, αν χαθεί πλέον από τον ορίζοντα η προοπτική ενός Παλαιστινιακού κράτους, χάνουν τον ρόλο που έχουν σε αυτή τη διαδικασία, που γι’ αυτούς είναι σημαντικό, όπως είπε.
Η Ισπανία, ανέφερε, θέλει να έχει, και διατηρεί καλές σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο, και ένας τρόπος να το κάνει αυτό, είναι να δείξει προς τα έξω, ότι έχει βούληση να υποστηρίξει το Κράτος των Παλαιστινίων, σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο.
Άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Αυστρία, και η Ολλανδία, είπε, είναι πολύ επιφυλακτικές στο να προχωρήσουν στην αναγνώριση ενός κράτους, «που δεν ξέρουμε ποιον αναγνωρίζουμε, ποια σύνορα θα έχει, πως θα συνδεθεί η Γάζα με τη Δυτική όχθη, τι θα γίνει με τους έποικους».
Σύμφωνα με τον κ. Κοκτσίδη, προβλέπεται από το 1948 και μετά ότι θα υπάρχουν δύο κράτη, ένα ισραηλινό και ένα παλαιστινιακό, «άρα επί της αρχής, όλοι αναγνωρίζουν ότι οι Παλαιστίνιοι έχουν δικαίωμα σε μια κρατική οντότητα».
Πρώτα όμως, πρόσθεσε, πρέπει να συμφωνηθεί τι είναι αυτό που αναγνωρίζεται, και θα πρέπει «να συνεννοηθούν» οι Παλαιστίνιοι με το Ισραήλ για να βρεθεί ένας τρόπος συνύπαρξης.
Ανάφερε ότι υπάρχει και η άποψη ότι τα κράτη αυτά, στέλνουν ένα μήνυμα στο Ισραήλ ότι δεν μπορεί να εκδιώξει τους Παλαιστίνιους, και να σταματήσει αυτή την πίεση στη Γάζα, γιατί έχουν δικαίωμα σε κράτος.
