
Kathimerini.gr
Γράφει ο Γιώργος Ψωμιάδης
Δύο άνθρωποι με ματωμένα πρόσωπα κυλιούνται στο πάτωμα ενός κλουβιού. Ο ένας προσπαθεί απεγνωσμένα, μετά από πολλά χτυπήματα, να οδηγήσει σε πνιγμό (κεφαλοκλείδωμα) τον αντίπαλό του. Το πλήθος -κατά κύριο λόγο νεαροί άνδρες στα 20 ή 30 τους- ζητωκραυγάζει εκστασιασμένο. Δίπλα στο κλουβί, σε μια καρέκλα, με το γνωστό του μειδίαμα, βρίσκεται ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ. Λίγο πιο πέρα, με ακουστικά στα αφτιά μπροστά στο μικρόφωνο, ο παρουσιαστής και host ενός από τα διασημότερα podcast στον πλανήτη, Τζο Ρόγκαν.
Την «αγία τριάδα» στον ναό των αιματοβαμμένων μαχητών συμπληρώνει ένας άλλος κύριος, με το όνομα Ντάνα Γουάιτ. Είναι ο άνθρωπος που κατάφερε μέσα σε μία εικοσαετία να μεταμορφώσει το πιο βίαιο άθλημα στον κόσμο. Πριν από εκείνον, ήταν απλά ένα περιθωριοποιημένο σπορ της καλωδιακής τηλεόρασης. Μετά από εκείνον, έγινε μία παγκόσμια «θρησκεία» που συνοψίζεται σε τρία γράμματα: UFC. Ναι, οι μέθοδοι που ακολούθησε ο Γούαιτ δεν ήταν πάντα θεμιτοί.
Τα θεμέλια μιας νέας αυτοκρατορίας
Θα μπορούσε κανείς να πει πως οι τρεις αυτοί άνδρες σήμερα ζουν μεγάλες στιγμές. Βρίσκονται στο απόγειο της δύναμής τους, διαθέτοντας μια τεράστια σφαίρα επιρροής, η οποία μεταφράζεται σε ένα φανατικό ποίμνιο. Οι αντιλήψεις του τελευταίου ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό με τις δικές τους· το πρότυπο του σύγχρονου αρσενικού καθώς και το αμερικανικό όνειρο στην εποχή της μετα-αλήθειας έχουν την τιμητική τους. Πώς όμως ξεκίνησαν όλα αυτά;
«Αυτό που ένωσε αυτούς τους τρεις άνδρες, πάνω απ’ όλα, ήταν η πεποίθηση ότι ένα σχετικά άγνωστο και με ελάχιστους κανόνες άθλημα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τη λανθάνουσα δίψα της Αμερικής για βία και κάθαρση», διαβάζουμε στο Rolling Stone.
Κάποτε, το UFC θεωρούνταν μια «ανθρώπινη κοκορομαχία», όπως την είχε χαρακτηρίσει ο τότε γερουσιαστής Τζον Μακέιν – το άθλημα του ΜΜΑ (μεικτές πολεμικές τέχνες) υπόκειτο σε αυστηρούς κανονισμούς που το έκαναν να εξαφανιστεί από διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ. Όλα έμελλε να αλλάξουν όμως τον Ιανουάριο του 2001, όταν ο Ντάνα Γουάιτ, ένας πρώην ερασιτέχνης μποξέρ από τη Βοστώνη που έγινε ιδιοκτήτης γυμναστηρίων στο Λας Βέγκας, έπεισε δυο επιτυχημένους επιχειρηματίες και φίλους του, Λορέντζο και Φρανκ Φερτίτα, να αγοράσουν μαζί το πρωτάθλημα του UFC, το οποίο τότε βρισκόταν στα πρόθυρα χρεοκοπίας, για μόλις 2 εκατομμύρια δολάρια.
Για να «καθαρίσει» την εικόνα του αθλήματος, ο Γουάιτ και οι φίλοι του προχώρησαν σε μεγάλες αλλαγές. Εισήγαγαν διαφορετικές κατηγορίες βάρους και έθεσαν αυστηρότερους κανόνες. Έτσι, έγινε το πρώτο βήμα για να γίνει το άθλημα πιο ασφαλές και αποδεκτό από το ευρύ κοινό. Η συμφωνία με το Spike TV για τη μετάδοση του ριάλιτι σόου «The Ultimate Fighter» έμελλε να δημιουργήσει ένα φανατικό κοινό και να καθιερώσει το UFC στη mainstream κουλτούρα.
Ποιοι πρωταγωνιστούν;
Στο ΜΜΑ, οι αθλητές μπορούν να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέλη του ανθρώπινου σώματος. Μπορούν να ρίξουν γροθιές, γονατιές, κλωτσιές, αγκωνιές. Μόνο κάποιες κινήσεις όπως οι κουτουλιές, το δάγκωμα, το χτύπημα στα μάτια και τα χτυπήματα στο πίσω μέρος του κρανίου απαγορεύονται.
Οι αθλητές που μπαίνουν στο κλουβί είναι πολύ συχνά νεαροί που μεγάλωσαν σε φαβέλες και έχουν σκοπό να γίνουν εκατομμυριούχοι – κάποιοι από αυτούς τα καταφέρνουν. Όπως αναφέρει το Rolling Stone, «αυτή η επιχείρηση βασίζεται σε μια αιματοβαμμένη εκδοχή του αμερικανικού ονείρου: ότι κάθε αγώνας μπορεί να είναι το χτύπημα-σταθμός στην καριέρα σου, η μεγάλη σου ευκαιρία. Και ότι οποιοσδήποτε, ακόμα και ένας Βενεζουελάνος μετανάστης που δεν έχει να αγοράσει τρόφιμα, μπορεί κάποτε να φτάσει σε έναν αγώνα τίτλου, αρκεί να δουλέψει αρκετά σκληρά, να ιδρώσει αρκετά, να ματώσει αρκετά».
Κοκορομαχία μεταξύ ανθρώπων
Όταν οι ιδιοκτήτες αθλητικών χώρων απέρριπταν το UFC στα πρώτα του βήματα, ήταν ο Ντόναλντ Τραμπ, επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης καζίνο τότε, που του άνοιξε την πόρτα. Είδε κάτι σε αυτό το άθλημα – ή στον Ντάνα Γουάιτ – και το Trump Taj Mahal του Atlantic City «στέγασε» τις δύο πρώτες διοργανώσεις. Η φιλία τους κρατά εδώ καιο δεκαετίες.
Ο άλλος σύμμαχος του Γουάιτ, ο Τζο Ρόγκαν, ξεκίνησε να εργάζεται το 1997 ως σχολιαστής στο UFC και σήμερα αποτελεί τον τρίτο κρίκο αυτής της ισχυρής αλλά άτυπης συμμαχίας. «Είμαι σαν ο μεσάζοντας σε αυτή τη σχέση», έχει δηλώσει ο Γουάιτ στο Rolling Stone. «Είμαι πολύ κοντά και πιστός στον Ρόγκαν, και ο Ρόγκαν είναι πολύ κοντά και πιστός σε μένα· και έπειτα είμαι πολύ κοντά και πιστός στον Τραμπ, και ο Τραμπ είναι πιστός σε μένα. Και όλοι μας είμαστε συνδεδεμένοι μέσω αυτού του πράγματος που λέγεται UFC».
Οι αριθμοί δεν αφήνουν αμφιβολία. Όπως διαβάζουμε στο Economist, το 2023 το UFC είχε έσοδα-ρεκόρ 1.3 δισεκατομμύρια δολάρια και 770 εκατομμύρια δολάρια σε ακαθάριστο λειτουργικό κέρδος, ενώ διπλασίασε την αγοραστική του αξία σε 24 δισεκατομμύρια δολάρια. Επίσης, 700 εκατομμύρια άνθρωποι σε 170 χώρες είναι θαυμαστές του, οι περισσότεροι άνδρες με διάμεση ηλικία τα 37 χρόνια στις ΗΠΑ. «Αν θέλετε να καταλάβετε την Αμερική του Τραμπ, πρέπει να καταλάβετε το UFC», αναφέρει το Rolling Stone. Μένει να δούμε για πόσα χρόνια θα βασιλεύει.