Kathimerini.gr
Επιβεβαιώνοντας τις δημοσκοπήσεις για δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα ολίγων εβδομάδων, η παράταξη της 55χρονης Μαρίν Λεπέν επικράτησε με ποσοστό 33,1% και διαφορά σχεδόν… 13 μονάδων από τον Εμανουέλ Μακρόν, στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών που διεξήχθησαν χθες στη Γαλλία.
Εάν ο Γάλλος πρόεδρος είχε στόχο να ανακόψει την άνοδο της Ακρας Δεξιάς κινητοποιώντας τα «δημοκρατικά» αντανακλαστικά των Γάλλων ψηφοφόρων, όταν αποφάσισε προ εβδομάδων να οδηγήσει τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε. σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές, ο στόχος αυτός επί του πρακτέου απέτυχε, και μάλιστα παταγωδώς.
Ο Εθνικός Συναγερμός (RN) των Λεπέν και Μπαρντελά όχι μόνο δεν έχασε, αλλά, αντιθέτως, ανέβασε τα ποσοστά του σε σχέση με τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου από το 31,8% στο 33,1%.
Για την παράταξη της οικογενείας των Λεπέν (όχι μόνο τον Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν αλλά και το Εθνικό Μέτωπο του πατρός Ζαν Μαρί που είχε προηγηθεί), το χθεσινό 33,1% αποτελεί ιστορικό υψηλό βουλευτικών εκλογών, ένα ιστορικό υψηλό το οποίο μάλιστα σημειώθηκε σε μια εκλογική αναμέτρηση με αξιοσημείωτα υψηλή συμμετοχή της τάξεως του 66,71%, αυξημένη κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες εάν συγκριθεί με το 47,7% του πρώτου γύρου των προηγούμενων βουλευτικών του 2022.
Οσο για τον ίδιο τον Μακρόν και το μπλοκ των πολιτικά κεντρώων παρατάξεων (ENSEMBLE) που τον στηρίζουν, το χθεσινό αποτέλεσμα (20,8%) ήταν δυσοίωνα απογοητευτικό, αλλά και επιβεβαιωτικό της φθοράς η οποία φαντάζει πια πολύ δύσκολα αναστρέψιμη για τον 46χρονο πρόεδρο.
Το ερώτημα
Το ερώτημα πια, εν όψει των του δεύτερου γύρου των βουλευτικών εκλογών της ερχόμενης Κυριακής, 7 Ιουλίου, είναι ένα: Θα καταφέρει η παράταξη της Μαρίν Λεπέν να πιάσει τις 289 έδρες που απαιτούνται για την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση; Εάν τα καταφέρει, τότε θα σχηματίσει κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον 28χρονο Ζορντάν Μπαρντελά, υποχρεώνοντας τον Μακρόν σε μια εξαιρετικά άβολη «συγκατοίκηση».
Οι έδρες
Εάν λάβουμε πάντως ως «οδηγό» τα χθεσινά αποτελέσματα, τότε, σύμφωνα με όσα παρουσιάζει στην ιστοσελίδα της η Le Figaro, ο Εθνικός Συναγερμός (RN) κοιτάει πια ως στόχο τις 240 με 270 έδρες, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP) τις 180 με 200 έδρες και το κεντρώο μακρονικό μπλοκ τις 60 με 90, ενώ οι Ρεπουμπλικανοί ακολουθούν πιο πίσω, στο φάσμα μεταξύ 30 και 50. Συγκριτικά, οι αντίστοιχες εκτιμήσεις στους FT είναι: 230 με 280 έδρες για το RN, 125 με 165 για το NFP, 70 με 100 για τον Μακρόν και 41 με 61 για τους Ρεπουμπλικανούς.
Και οι αγορές πάντως, πέρα από τις δημοσκοπικές μετρήσεις, εάν κρίνουμε από το κλίμα «ψυχραιμίας» που εκπέμπουν σήμερα, παρουσιάζονται να θεωρούν ως πιο πιθανό ένα σενάριο μη αυτοδυναμίας για την παράταξη της Λεπέν, που εκτιμάται ότι θα έρθει μεν πρώτη, χωρίς όμως να εξασφαλίζει τις τουλάχιστον 289 έδρες που απαιτούνται για την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση. Υπενθυμίζεται ότι η ηγεσία του RN έχει ξεκαθαρίσει ότι, σε μια τέτοια περίπτωση, δεν πρόκειται να επιχειρήσει να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας.
Οι 501 μάχες του β΄ γύρου
Από τις 577 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες της Γαλλίας, οι 76 εξέλεξαν χθες βουλευτή, όπερ σημαίνει ότι δεν θα χρειαστεί να πάνε σε δεύτερο γύρο.
Από τις λοιπές 501, που θα πρέπει να επιστρέψουν στις κάλπες την ερχόμενη Κυριακή, οι 195 θα έχουν να επιλέξουν μεταξύ δύο υποψηφίων και οι 306 μεταξύ τριών, όπως σημειώνει σε ανάλυσή του το πρακτορείο Bloomberg. Ωστόσο, πρακτικά, τούτο οδηγεί τις δυνάμεις που αντιτίθενται στη Λεπέν ενώπιον διλημμάτων: Τι θα κάνουν σε εκείνες τις περιφέρειες όπου έχουν όχι έναν αλλά δύο υποψηφίους ενάντια στον εκάστοτε υποψήφιο βουλευτή της Λεπέν; Θα κρατήσουν άραγε και τους δύο, ρισκάροντας όμως έτσι να δώσουν τη νίκη στον Εθνικό Συναγερμό, ή θα αποσύρουν τη μία υποψηφιότητα προς όφελος της άλλης, προκειμένου έτσι να αυξήσουν τις πιθανότητες ήττας της Ακροδεξιάς; Και αν επιλέξουν τελικώς να αποσύρουν τον έναν από τους δύο υποψηφίους, με τι κριτήρια θα αποφασίσουν ποιος φεύγει, εκλογικά (ο τρίτος του πρώτου γύρου) ή μήπως κομματικά;
Ποιοι θα κατέβουν ενάντια στη Λεπέν;
Σύμφωνα με τη Le Monde, το εν λόγω θέμα –που θα πρέπει να απαντηθεί άμεσα– δημιουργεί ήδη τριγμούς στο στρατόπεδο των δυνάμεων που στηρίζουν τον Μακρόν.
Ο 35χρονος απερχόμενος πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Ατάλ άφησε, από την πλευρά του, να εννοηθεί ότι όσοι ήρθαν τρίτοι έχουν πια, μπροστά στην ακροδεξιά απειλή που προελαύνει, το «ηθικό καθήκον» να αποσυρθούν. Κινούμενοι σε διαφορετικό μήκος κύματος ωστόσο, νυν υπουργοί όπως ο Οικονομικών Μπρούνο Λεμέρ απέκλεισαν το ενδεχόμενο να στηρίξουν υποψηφίους της Ανυπότακτης Γαλλίας (LFI) του Ζαν Λικ Μελανσόν (που αποτελεί τον κεντρικό πυλώνα της πολυκομματικής συμμαχίας του Νέου Λαϊκού Μετώπου), ακόμη και αν πρέπει να επιλέξουν μεταξύ αυτών και των υποψηφίων της Λεπέν. Διόλου τυχαία, ο Λεμέρ ήταν μεταξύ εκείνων που επέκριναν ανοιχτά τον Μακρόν για την επιλογή του να οδηγήσει ξαφνικά τη Γαλλία σε πρόωρες βουλευτικές κάλπες.
Οι πρωταγωνιστές
Σε κάθε περίπτωση, έπειτα από τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του Ιουνίου (ευρωεκλογές, πρόωρες βουλευτικές), τα δεδομένα διαμορφώνονται πια ως εξής:
Η Μαρίν Λεπέν έχει το μομέντουμ με το μέρος της, παραμένοντας σε μια ανοδική τροχιά που, εάν εξακολουθήσει ως έχει, το πιο πιθανό είναι ότι θα την οδηγήσει στην προεδρία το 2027.
Ο μόλις 28χρονος Ζορντάν Μπαρνελά κάνει –και εκείνος– σχέδια για το μέλλον, βάζοντας πια στο στόχαστρο όχι τόσο τον αποδυναμωμένο εκλογικά Μακρόν όσο τη γαλλική Αριστερά, την οποία παρουσιάζει ως «υπαρξιακό» και «ηθικό κίνδυνο» για τη Γαλλία. Ακόμη και αν δεν φτάσει τώρα στην «πηγή» την πρωθυπουργίας, προετοιμάζει το έδαφος για την πορεία του προς τα εκεί.
Ο 46χρονος Εμανουέλ Μακρόν, έπειτα από δύο απανωτές ήττες μέσα σε διάστημα μόλις τριών εβδομάδων (και ενώ είχε προηγηθεί η πύρρειος νίκη του βουλευτικών του 2022), επιχειρεί να ξανασταθεί στα πόδια του ελαχιστοποιώντας τη ζημία και συγκρατώντας τις απώλειες, με ορίζοντα πια την ολοκλήρωση της προεδρικής του θητείας το 2027. Ο ίδιος έχει διαμηνύσει ότι δεν προτίθεται να εγκαταλείψει το Ελιζέ πριν από το 2027. Υπό το βάρος των πολιτικά εντονότατων εξελίξεων, ωστόσο, και με δεδομένο ότι έως το 2027 μεσολαβεί μια τριετία, κάποιοι έχουν αρχίσει να βλέπουν ως πιθανό –ή τουλάχιστον όχι απίθανο– ακόμη και το ακραίο ενδεχόμενο μιας προεδρικής εξόδου στη Γαλλία.
Ο 35χρονος Γκαμπριέλ Ατάλ, όταν ανήλθε στην πρωθυπουργία τον περασμένο Ιανουάριο, ήταν στα μάτια των υποστηρικτών του εκείνο το ανερχόμενο αστέρι που θα ανέκοπτε, εκ μέρους του Μακρόν, την άνοδο της Ακρας Δεξιάς. Πλέον, έξι μήνες μετά, επιχειρεί να διαχειριστεί τις απανωτές ήττες, βλέποντας τις προοπτικές του να περιορίζονται δραματικά. Σημειώνεται άλλωστε ότι, ακόμη και αν δεν γίνει κυβέρνηση η Λεπέν στη Γαλλία το προσεχές διάστημα, η όποια επόμενη (συγ)κυβέρνηση θα είναι σίγουρα πολύ πιο αποδυναμωμένη και ασταθής από την απερχόμενη.
Ο 72χρονος Ζαν Λικ Μελανσόν είδε μεν τα ποσοστά του να ανεβαίνουν, με όχημα την Ανυπότακτη Γαλλία (LFI) και το Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP), το οποίο αποτελεί επί της ουσίας μετεξέλιξη της Νέας Λαϊκή Οικολογικής και Κοινωνικής Ενωσης (NUPES) που είχε κάνει την εμφάνισή της πριν από τις βουλευτικές του 2022. Ο Μελανσόν δεν ανέβηκε ωστόσο τόσο ώστε να μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση στη Γαλλία, και είναι πιθανό να δει μετεκλογικά το νυν «μέτωπο» της Αριστεράς να διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη. Ο ίδιος υπενθυμίζεται, άλλωστε, ότι έχει δεχθεί κριτική και από νεότερους σε ηλικία, ανερχόμενους πολιτικούς της Αριστεράς, όπως είναι για παράδειγμα ο 44χρονος Ραφαέλ Γκλυκσμάν και ο 48χρονος Φρανσουά Ραφάν, που λέγεται ότι θα μπορούσαν να διεκδικήσουν έναν περισσότερο ηγετικό ρόλο μελλοντικά, ενδεχομένως ακόμη και σε βάρος προσωπικά του ιδίου του Μελανσόν.
