ΠΗΓΗ: ΒΒC
Ένας περίπλοκος συνδυασμός εξωτερικών πιέσεων και αυξημένης πληροφόρησης απομακρύνει τους νέους ανθρώπους από την κατανάλωση αλκοόλ, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό συγκριτικά με τις προηγούμενες γενιές.
Ως έφηβη, η Λόλα έκανε «κύκλους» σε ό,τι αφορά την κατανάλωση αλκοόλ. Υπήρχαν βραδιές που έπινε πολύ και την επόμενη ημέρα το μετάνιωνε καθώς προσπαθούσε να επαναφέρει στη μνήμη της όσα είχαν συμβεί το προηγούμενο βράδυ. Στη συνέχεια, περνούσε μια περίοδος νηφαλιότητας, πριν την επόμενη μεγάλη βραδινή έξοδο.
Σημείο καμπής το lockdown
Όταν όμως ξέσπασε η πανδημία της Covid, η Λόλα επέστρεψε στο σπίτι των γονιών της και διέκοψε απότομα την κατανάλωση αλκοόλ. Σύμφωνα με την ίδια, το lockdown της έδωσε την ευκαιρία να αποστασιοποιηθεί από τις βαθιά ριζωμένες συνήθειές της και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που της δημιουργούσε το άγχος.
Σήμερα, η 22χρονη έχει μια διαφορετική σχέση με το αλκοόλ. Πρόσφατα μάλιστα, δοκίμασε να διασκεδάσει σε ένα κλαμπ χωρίς ποτά, και παρ’ όλο που δεν έχει σταματήσει γενικώς να πίνει, το κάνει πλέον με πολύ μικρότερη συχνότητα. «Δεν είμαι κατά του αλκοόλ – απλώς δεν μου αρέσει να μεθάω και να νιώθω άρρωστη το επόμενο πρωί», λέει η Λόλα. «Μου αρέσει να γυρίζω σπίτι με ασφάλεια και να θυμάμαι τους ανθρώπους που γνώρισα και για αυτό τον λόγο οι “νηφάλιες νύχτες” είναι κάτι καλό για εμένα».
Η Λόλα δεν αποτελεί εξαίρεση μεταξύ των φίλων της, καθώς, όπως αναφέρει, όλοι τους πίνουν λιγότερο από τότε που ξεκίνησε η πανδημία. Έτσι, δεν δέχεται κριτική από τους συνομηλίκους της όταν δεν πίνει. «Οι φίλοι μου που έχουν περιορίσει το αλκοόλ όσο και εγώ, πιστεύουν ότι είναι ωραίο να βγαίνει ο κόσμος έξω νηφάλιος», εξηγεί. «Είναι η νοοτροπία του “να κάνεις αυτό που σου ταιριάζει”, χάρη στην οποία οι άλλοι σέβονται τις επιλογές σου, είτε επειδή με αυτό τον τρόπο προστατεύεις την ψυχική σου υγεία, είτε επειδή απλά δεν το γουστάρεις».
Μια νέα νοοτροπία
Ο πειραματισμός με το αλκοόλ – και η υπερβολική κατανάλωση – αποτελούν εδώ και καιρό κάποιου είδους «τελετουργικό» ώστε να περάσουν οι νέοι στην ενηλικίωση, τουλάχιστον στις δυτικές κουλτούρες. Από μικρή ηλικία, και συχνά πριν να είναι νόμιμο, το αλκοόλ θεωρείται ως μέσο διασκέδασης, κοινωνικοποίησης και απόδρασης από τη ρουτίνα. Μάλιστα, στις περισσότερες επαγγελματικές και κοινωνικές εκδηλώσεις σερβίρονται αλκοολούχα ποτά.
Όμως, η γενιά Ζ φαίνεται ότι παίρνει τον χρόνο της, αποφεύγοντας τελείως το αλκοόλ ή πίνοντας σπανιότερα και λιγότερο σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές.
Η μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ μεταξύ των νέων, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι αξιοσημείωτη και ευρέως διαδεδομένη στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, καθώς επίσης και στις ΗΠΑ, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Σύμφωνα με έρευνα, οι Αυστραλοί που ανήκουν στη γενιά Ζ ήταν εκείνοι που ήταν πιο πιθανό να μείωσαν την κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια του lockdown, με το 44% να αναφέρει ότι έπινε λιγότερο. Επιπλέον, τα ποσοστά κατάχρησης αλκοόλ μεταξύ των νέων στη Νέα Ζηλανδία επίσης μειώθηκαν κατά πάνω από 50% μεταξύ του 2001 και του 2012, και έκτοτε συνέχισαν την πτωτική τους πορεία.
Ωστόσο, είναι αδύνατο να αποδοθεί αυτό το φαινόμενο σε μία μόνο αιτία. Η γενιά Ζ μεγαλώνει σε ένα ιδιόμορφο περιβάλλον, όπου βρίσκεται αντιμέτωπη με οικονομικές και κοινωνικές ανησυχίες, με αποτέλεσμα να επιθυμούν την ελαχιστοποίηση των κινδύνων.
Επιπλέον, οι νέοι κατανοούν καλύτερα τους τρόπους που η κατανάλωση αλκοόλ επηρεάζει την υγεία τόσο των ίδιων όσο και των γύρω τους. Συνεπώς, η κουλτούρα κατά του αλκοόλ ανθίζει και η αλλαγή γίνεται αισθητή.
