Για πρώτη φορά αφότου εισέβαλε στην Ουκρανία, τον Φεβρουάριο του 2022, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν φαίνεται ότι μπορεί και να νικήσει τελικά, υποστηρίζει σε ανάλυσή του το περιοδικό Economist ρίχνοντας ανοικτά την ευθύνη γι’ αυτό στη Δύση.
Η έγκυρη βρετανική επιθεώρηση επισημαίνει πως το Κρεμλίνο έβαλε τη Ρωσία σε πόλεμο και φαίνεται ότι ενίσχυσε τον σφιχτό εναγκαλισμό του Πούτιν με την εξουσία στη χώρα. Προμηθεύτηκε πολεμοφόδια από άλλες χώρες και συμβάλλει στη μεταστροφή του παγκόσμιου Νότου κατά των ΗΠΑ. Κυρίως όμως υπονομεύει την πεποίθηση στη Δύση ότι η Ουκρανία μπορεί και πρέπει να εξέλθει από τον πόλεμο αυτόν ως μια ανθηρή ευρωπαϊκή δημοκρατία.
Τονίζεται μάλιστα πως η Δύση θα μπορούσε να είχε κάνει πολύ περισσότερα για να εμποδίσει τη Μόσχα. Δηλαδή, αν το ήθελε, θα μπορούσε να αναπτύξει βιομηχανικές και οικονομικές δυνάμεις οι οποίες δεν συγκρίνονται με ό,τι διαθέτει η Ρωσία.
Ωστόσο, η μοιρολατρία, ο εφησυχασμός και η συγκλονιστική έλλειψη στρατηγικού οράματος κυριαρχούν, ειδικά στην Ευρώπη. Για το δικό της συμφέρον, καθώς και για χάρη της Ουκρανίας, η Δύση πρέπει επειγόντως να αποτινάξει τον λήθαργό της.
Ο λόγος για τον οποίο μια νίκη του Πούτιν θεωρείται πλέον εφικτή είναι ότι αυτή θα αφορά την αντοχή και όχι την κατάληψη εδάφους. Κανένας από τους δύο στρατούς δεν είναι σε θέση να διώξει τον άλλο από τη γη που ελέγχει αυτή τη στιγμή. Η αντεπίθεση της Ουκρανίας έχει κολλήσει, κι έρχεται χειμώνας. Η Ρωσία χάνει πάνω από 900 άνδρες την ημέρα στη μάχη για την κατάληψη της Αβντίιβκα, μιας πόλης στην περιοχή του Ντονέτσκ, σε έναν πόλεμο που μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια.
Πολιτικός κίνδυνος
Ωστόσο, το πεδίο της μάχης διαμορφώνει και το πολιτικό πλαίσιο και το ηθικό του λαού, προειδοποιεί ο Economist: Αν αρχίσει να υποχωρεί ο ουκρανικός στρατός, οι αντιδράσεις στο Κίεβο θα ενισχυθούν, όπως και οι φωνές στη Δύση που λένε πως η αποστολή όπλων και χρημάτων στην Ουκρανία δεν έχει νόημα.
Το 2024 η Ρωσία θα βρεθεί σε ισχυρότερη θέση στον πόλεμο, διότι θα διαθέτει περισσότερα ντρόουν και βλήματα πυροβολικού, διότι ο στρατός της έχει αναπτύξει επιτυχείς τακτικές ηλεκτρονικού πολέμου κατά των ουκρανικών όπλων και ακόμη γιατί ο Πούτιν θα ανεχθεί την αύξηση σε μεγάλο βαθμό των στρατιωτικών απωλειών των Ρώσων.
Η επικράτηση της Μόσχας οφείλεται στην ενίσχυση με ντρόουν από το Ιράν και πυραύλους από τη Βόρεια Κορέα, ενώ Τουρκία και Καζακστάν έχουν καταστεί δίαυλοι εισόδου αγαθών που τροφοδοτούν την πολεμική μηχανή της Ρωσίας. Το δυτικό σχέδιο για περιορισμό των ρωσικών εσόδων από το πετρέλαιο με όριο τα 60 δολάρια ανά βαρέλι απέτυχε λόγω ανάπτυξης δικτύων διανομής εκτός του ελέγχου της Δύσης. Ετσι η τιμή του βαρελιού πετρελαίου των Ουραλίων βρίσκεται στα 64 δολάρια, 10% πάνω από τον Ιανουάριο του 2023.
Επίσης, ο Πούτιν επικρατεί διότι έχει ενισχύσει τη θέση του εντός των συνόρων, πείθοντας τους πολίτες ότι διεξάγει πάλη επιβίωσης με τη Δύση. Οι Ρώσοι μπορεί να μην αρέσκονται στον πόλεμο, αλλά πλέον τον συνήθισαν. Η οικονομική ελίτ έχει αυξήσει τον έλεγχό της στην οικονομία και αποκομίζει πολύ χρήμα. Ετσι ο Πούτιν είναι σε θέση να πληρώνει αποζημιώσεις εφ’ όρου ζωής στις οικογένειες όσων σκοτώνονται.
Μπροστά σε όλα αυτά, δεν είναι περίεργο ότι η πολιτική κατάσταση στο Κίεβο επιδεινώνεται. Δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τα σκάνδαλα για διαφθορά και η ανησυχία για το μέλλον της Ουκρανίας έχουν πλήξει την εικόνα του προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι στους ψηφοφόρους.
Οι δυτικές κυβερνήσεις επιμένουν ότι είναι αφοσιωμένες στην Ουκρανία όσο ποτέ. Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις σε όλο τον κόσμο δείχνουν ότι πολλοί το αμφισβητούν. Ειδικά εάν ο Ντόναλντ Τραμπ εκλεγεί πρόεδρος τις ΗΠΑ, έχοντας υποσχεθεί ειρήνευση σε σύντομο χρονικό διάστημα, η Αμερική θα μπορούσε ξαφνικά να σταματήσει να προμηθεύει όπλα εντελώς.
Προοπτική
Η Ευρώπη θα πρέπει να προετοιμαστεί για αυτό το τρομερό, κατά τον Economist, ενδεχόμενο, να καθυστερήσει η αμερικανική βοήθεια, όποιος κι αν είναι στον Λευκό Οίκο. Αντίθετα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες συνεχίζουν σαν να είναι πάντα υπεύθυνος ο μεγαλόψυχος Τζο Μπάιντεν.
Μέχρι το 2025 η ένταση του πολέμου μπορεί να αρχίσει να πιέζει τον Πούτιν. Οι Ρώσοι μπορεί να αγανακτούν όλο και περισσότερο με τις αναγκαστικές επιστρατεύσεις, τον πληθωρισμό και τη διοχέτευση των κοινωνικών δαπανών στον στρατό. Ωστόσο, το να ελπίζει κανείς ότι το καθεστώς Πούτιν θα καταρρεύσει δεν έχει νόημα. Θα μπορούσε να παραμείνει στην εξουσία για χρόνια και, αν το κάνει, θα απειλήσει με ένα νέο πόλεμο, γιατί αυτή είναι η δικαιολογία του για την εγχώρια καταστολή και τα δεινά του λαού του.
Η Ευρώπη πρέπει, επομένως, να καταστρώσει σχέδια με τον Πούτιν ως την κύρια μακροπρόθεσμη απειλή για την ασφάλειά της. Η Ρωσία θα επανεξοπλιστεί, θα έχει πείρα μάχης και δεν θα διστάσει να την επισείσει.
Ο καλύτερος τρόπος για την Ευρώπη να αποτρέψει τον Πούτιν, θα ήταν να επιδείξει την αποφασιστικότητά της δείχνοντας αυτή τη στιγμή ότι είναι πλήρως αφοσιωμένη σε μια ακμάζουσα, δημοκρατική, δυτικόστροφη Ουκρανία, καταλήγει ο Economist.
Πηγή: The Economist
