Kathimerini.gr
Τη δυσκολία θεσμοθέτησης ενός νέου μηχανισμού για την έκδοση κορωνο-ομολόγων αναδεικνύει με συνέντευξή του σήμερα στους Financial Times ο διευθύνων σύμβουλος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ. Ο κ. Ρέγκλινγκ εκτιμά ότι κάτι τέτοιο θα χρειαζόταν «ένα, δύο ή τρία χρόνια, και τα κράτη-μέλη θα έπρεπε να διαθέσουν σε αυτό κεφάλαιο ή εγγυήσεις, ή μελλοντικά έσοδα. Δεν μπορούν να προκύψουν ομόλογα εκ του μηδενός».
Βραχυπρόθεσμα, τονίζει, η κοινή έκδοση χρέους μπορεί να προκύψει μόνο από τους τρεις υφιστάμενους θεσμούς: τον ESM, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Θα μπορούσε για παράδειγμα, σύμφωνα με τον κ. Ρέγκλινγκ, η Επιτροπή να εκδώσει ομόλογα υπό την αιγίδα του νέου επταετούς κοινοτικού προϋπολογισμού για την περίοδο 2021-7. Για χώρες που έχουν πληγεί δυσανάλογα από την πανδημία, όπως η Ιταλία, θα μπορούσε να προβλεφθεί μείωση της συνεισφοράς τους στον προϋπολογισμό, προσθέτει.
Στην ίδια συνέντευξη, ο κ. Ρέγκλινγκ προβαίνει στην εκτίμηση ότι δεν χρειάζεται να αυξηθούν οι πόροι του ESM για να στηρίξουν τις χώρες που ενδεχομένως να το χρειαστούν – τα 410 δισ. ευρώ (3,4% του ΑΕΠ της Ευρωζώνη) επαρκούν για το σκοπό. Δεν υπάρχει ακόμα συναίνεση μεταξύ των κρατών-μελών για τον τρόπο με τον οποίο θα ενεργοποιηθεί η προληπτική πιστωτική γραμμή του Μηχανισμού, λέει, αλλά σημειώνει ότι οι όροι που ενδεχομένως να συνοδεύσουν τη χρηματοδότηση θα είναι περιορισμένης εμβέλειας.
Οι ζυμώσεις εν όψει του Eurogroup της ερχόμενης εβδομάδας συνεχίζονται, όπως και η δημόσια αντιπαράθεση, σχετικά με τη μορφή που θα λάβει η πανευρωπαϊκή γραμμή στήριξης των χωρών που πλήττονται βαρύτερα από την πανδημία. Στην Ολλανδία, δύο από τους εταίρους του τετραμελούς κυβερνητικού συνασπισμού πήραν αποστάσεις από τη σκληρή γραμμή Ρούτε. Ο Χερτ-Γιαν Σέγκερς της Χριστιανικής Ένωσης, σε τηλεοπτική συνέντευξη προχθές, υπογράμμισε τη δραματική κατάσταση στην Ιταλία και είπε ότι «το πρωταρχικό μήνυμα πρέπει να είναι ότι θα σας βοηθήσουμε». Στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, ο επικεφαλής του επίσης συγκυβερνώντος φιλελεύθερου D66 δήλωσε στο Twitter ότι «η Ολλανδία πλούτισε χάρη στην Ε.Ε.» και «δεν μπορεί να αφήσει τους φίλους της να πνιγούν». Στο σημερινό φύλλο της γερμανικής Frankfurter Allgemeine Zeitung, 12 Ιταλοί πολιτικοί καλούν τη Γερμανία να αποστασιοποιηθεί από την ολλανδική γραμμή, την οποία χαρακτηρίζουν ανήθικη και μη αλληλέγγυα.
Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών πάντως επανέλαβε προχθές την προτίμησή του για χρήση του ESM. Σημειώνεται ότι και ο ESM αντλεί πόρους από τις αγορές μέσω έκδοσης ομολόγων, με την κοινή εγγύηση των κρατών-μελών της Ευρωζώνης. Το μέγεθος της χρηματοδότησης που θα χρειαστεί για την ανάκαμψη της Ευρωζώνης, ωστόσο, εκτιμούν αρκετοί οικονομολόγοι, θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το υφιστάμενο οπλοστάσιο του Μηχανισμού.
Σε επιστολή του προς τους ομολόγους του στην Ευρωζώνη, η οποία διέρρευσε στο πρακτορείο Bloomberg, ο πρόεδρος του Eurogroup Μάριο Σεντένο προειδοποιεί ότι το δημοσιονομικό κόστος της κρίσης θα είναι δυσβάσταχτο. Ο τρόπος με τον οποίο η Ευρωζώνη θα χειριστεί τα αυξημένα επίπεδα δημόσιου χρέους που θα προκύψουν θα καθορίσει «τη μορφή και το εύρος της ανάκαμψης και, τελικά, τη συνοχή της Ευρωζώνης» σημειώνεται στην επιστολή, η οποία εστάλη εν όψει της έκτακτης τηλεδιάσκεψης της 7ης Απριλίου.
Ο Σεντένο ζητά από τους υπουργούς Οικονομικών στην επιστολή να καταθέσουν προτάσεις για την αντιμετώπιση του κινδύνου υπερχρέωσης που θα αντιμετωπίσουν ορισμένα κράτη-μέλη. «Πρέπει να διερευνήσουμε τρόπους για τη χρήση υφιστάμενων εργαλείων, αλλά πρέπει επίσης να είμαστε ανοιχτοί σε εναλλακτικές λύσεις, όπου οι πρώτες αποδειχθούν ανεπαρκείς», αναφέρει.
Σε ανάλυσή του για το ινστιτούτο Bruegel, ο Ζολτ Νταρβάς εκτιμά την αύξηση του δημόσιου χρέους για σειρά ευρωπαϊκών χωρών και τις ΗΠΑ σε τρία διαφορετικά σενάρια για την ύφεση το 2020. Σύμφωνα με το ήπιο σενάριο (πτώση ΑΕΠ 5%), το ελληνικό χρέος στο τέλος της χρονιάς θα φτάσει το 189% του ΑΕΠ, το χρέος της Ιταλίας θα αναρριχηθεί στο 152%, της Ισπανίας στο 111% και της Γαλλίας στο 116% του ΑΕΠ. Αν πραγματοποιηθεί το χειρότερο σενάριο (ύφεση 20%), το ελληνικό χρέος θα φτάσει στο 233% του ΑΕΠ, το ιταλικό στο 189%, το ισπανικό στο 139% και το γαλλικό στο 147% του ΑΕΠ. Ο μ.ο. της Ευρωζώνης θα εκτοξευθεί στο 127% του ΑΕΠ, ενώ το αμερικανικό χρέος θα εκτιναχθεί στο 167% του ΑΕΠ.
