Kathimerini.gr
Πέθανε σε ηλικία 80 ετών ο σημαντικός θεατρικός συγγραφέας και πεζογράφος Μάριος Ποντίκας.
Από τους κορυφαίους του μεταπολιτευτικού «ρεαλιστικού νεοελληνικού θεάτρου», με επιτυχίες που άφησαν εποχή, ο Μάριος Ποντίκας έγραψε διαχρονικά και επίκαιρα κείμενα.
Το βιογραφικό του
Ο Μάριος Ποντίκας γεννήθηκε στη Μυτιλήνη, το 1942. Ήταν απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών της Αθήνας. Για μεγάλο χρονικό διάστημα απασχολήθηκε στην διαφήμιση ως κειμενογράφος – δημιουργικός συντελεστής. Είχε διασκευάσει κείμενα της ελληνικής πεζογραφίας για την τηλεόραση (Χαμένη ‘Ανοιξη του Στρ.Τσίρκα, Η αγάπη άργησε μια μέρα της Λ. Ζωγράφου, κ.α).
Έργα του έχουν παρουσιαστεί στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν (Ο γάμος), στο Εθνικό Θέατρο (Τρομπόνι, Ορθός Λόγος, Θεατές), στο Θέατρο ΣΤΟΑ (Θεατές, Εσωτερικαί Ειδήσεις, Κοίτα τους, Ο λάκκος και η φάβα, Η πανοραμική θέα μιας νυχτερινής εργασίας, Η γυναίκα του Λωτ -έργο που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τη Θεατρική Σκηνή του Α. Αντωνίου με τίτλο ΕΣΤΩ), στο Θεσσαλικό Θέατρο (Η διαθήκη, Εθνική γιορτή), στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (Η γυναίκα του Λωτ, Τρομπόνι) και σε άλλες σκηνές, μεταξύ των οποίων πολλές ερασιτεχνικές.
Είχε εκδώσει δύο συλλογές με πεζογραφήματά του (Δραπέτης γηροκομείου, Κλειδαρότρυπα και άλλες ιστορίες) αρκετά από τα οποία έχουν προδημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2012 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης το βιβλίο του «Ζήτω», μια ανθολόγηση διηγημάτων από παλαιότερες δημοσιεύσεις τους, και το 2014 το «Κουταμάρες (και μια εξυπνάδα)».
Ανακοίνωση από τον ΣΥΡΙΖΑ
«Ακόμα ένας εργάτης της γραφής και της τέχνης, ένας όμορφος άνθρωπος έφυγε σήμερα», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η βουλευτής Αχαΐας και Τομεάρχης Πολιτισμού της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Σία Αναγνωστοπούλου.
Και συνεχίζει:
«Ο Μάριος Ποντίκας, ο θεατρικός συγγραφέας που περιέγραψε με ένα ιδιαίτερο χιούμορ στα έργα του, τις παθογένειες και τα αβέβαια στηρίγματα της μεταπολιτευτικής ελληνικής κοινωνίας.
Ποιος από την γενιά μας δεν θυμάται τους εξαιρετικούς ‘’Θεατές’’, ποιος μπορεί να ξεχνά την στενή συνεργασία του με το θέατρο Στοά. Συναντηθήκαμε μαζί του μέσα από τους ήρωες που δημιουργεί ένα κατά βάση ρεαλιστικό θέατρο, άξονας πάνω στον οποίο πάτησε και το δικό του έργο, με μια ιδιαίτερη όμως χρήση του εσωτερικού, ελλειπτικού λόγου, αυτού που ο ίδιος εύστοχα περιγράφει ως τη ‘’μαγική μετατροπή των πραγμάτων, αυτών που φαίνονται, σε άλλα που δεν φαίνονται’’.
Ένα αντίο σεβασμού στον Μάριο Ποντίκα και μια υπόσχεση επιστροφής και αγκαλιάσματος των έργων του. Τα συλλυπητήρια μου σε όλους τους αγαπημένους του ανθρώπους».
