Του Απόστολου Κουρουπάκη
Η ηθοποιός Βασιλική Κυπραίου και ο μουσικός Ανδρέας Οικονομίδης συμμετέχουν στη νέα δουλειά του χορογράφου Παναγιώτη Τοφή «Erroneous Encounters». Με τον Τοφή και οι δύο τους έχουν συνεργαστεί και στο παρελθόν, η Βασιλική Κυπραίου στο «Body of Mine» και ο Ανδρέας Οικονομίδης στο «Μοn Otage» και για ακόμη μία φορά οι τρεις τους, μαζί με τους τρεις χορευτές, δημιουργούν ένα αιχμηρό σύμπαν, όπως λέει και ο Ανδρέας. Η Βασιλική αναφέρει πως η εμπλοκή της στο χορογραφικό έργο «Erroneous Encounters» της δίνει την ευκαιρία να εξερευνήσει ερμηνευτικά πεδία που σε μια αμιγώς θεατρική παράσταση είναι σχεδόν απίθανο να της ζητηθεί να προσεγγίσει και ο Ανδρέας λέει πως είναι μεγάλο δώρο γι’ αυτόν να μπορεί να δω πώς αντιλαμβάνονται και αντιδρούν τα τρία σώματα στη μουσική. «Να καταλάβω πώς αλλάζουν οι ποιότητες της κίνησης με τις ποιότητες της μουσικής και το αντίθετο».
–Συμμετέχετε σε μία ακόμη δουλειά του Παναγιώτη Τοφή, «Erroneous Encounters», τι είναι αυτό που θα δούμε από εσάς, σε ένα χορογραφικό έργο;
Βασιλική Κυπραίου: Γνώρισα τον Παναγιώτη Τοφή το 2018. Αρχικά συνυπήρξαμε στη σκηνή ως ερμηνευτές και έπειτα συναντηθήκαμε αρκετές φορές στο θέατρο, εκείνος στην πλατεία με τις σημειώσεις του, εγώ στη σκηνή με τους φόβους μου. Από την πρώτη στιγμή ένιωσα πως έχω απέναντί μου έναν άνθρωπο με βαθειά αντίληψη που μπορούσε να εντοπίσει ανεπαίσθητες αποχρώσεις και σιωπηλές διαθέσεις, έναν άνθρωπο με σπάνια γενναιοδωρία. Δεδομένου ότι αντιλαμβάνομαι τη σκηνική μου ύπαρξη πρωτίστως μέσα από το σώμα μου –με αφετηρία αυτό αρθρώνω τον λόγο, προσεγγίζω τα πρόσωπα, σχηματίζω το σύμπαν μιας παράστασης– ο Παναγιώτης στάθηκε υπερπολύτιμος συνεργάτης και συνοδοιπόρος. Αναπόφευκτα μοιραστήκαμε πολλά. Αναπόφευκτα έγινε μέρος της μικρής μου δεξαμενής φίλων. Το «Erroneous Encounters» έρχεται μετά το «Body of Mine» σαν δώρο, δίνοντας μου την ευκαιρία για ακόμη μία φορά να συνομιλήσω δημιουργικά με το μαγικό σύμπαν των ανθρώπινων σωμάτων και ψυχών.
Ανδρέας Οικονομίδης: Η προηγούμενη συνεργασία με τον Παναγιώτη ήταν με τους δύο μας στη σκηνή, για το χορογραφικό του έργο «Mon Otage». Συνεχίζουμε στο «Erroneous Encounters» με ηλεκτρονική μουσική ακόμη πιο αιχμηρή και ατμόσφαιρες πιο εσωτερικές. Σε αυτό το έργο, στο σύμπαν του Παναγιώτη μπαίνουν τρεις χορευτές και μία ηθοποιός που ερμηνεύουν και εκτελούν κίνηση και λόγο. Δημιουργείται έτσι ένα πιο βαθύ σύμπλεγμα ενεργειών που γίνεται προφανές τόσο στις πρόβες αλλά και επί σκηνής. Ο Παναγιώτης μέσα από τα πρωτότυπα κείμενα και συζητήσεις που φέρνει στις πρόβες, μεταφέρει τις ανησυχίες και τις απόψεις του με τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνει η θεματολογία προσιτή, ανθρώπινη και κατανοητή. Μένει πάντα ανοικτός προς τους συνεργάτες του και αντιλαμβάνεται το εύρος των ερμηνειών που δημιουργούνται.
Βασιλική Κυπραίου: Το «Erroneous Encounters» έρχεται μετά το «Body of Mine» σαν δώρο, δίνοντας μου την ευκαιρία για ακόμη μία φορά να συνομιλήσω δημιουργικά με το μαγικό σύμπαν των ανθρώπινων σωμάτων και ψυχών.
–Ποιο συναίσθημά σας ενεργοποιήθηκε πρώτα, δουλεύοντας το έργο του Παναγιώτη;
Β.Κ.: Γυρίζοντας πίσω στον χρόνο, στις πρώτες μας συναντήσεις με τον Παναγιώτη και τον Αντρέα, στις πρώτες μας μακροσκελείς κουβέντες για το «Erroneous Encounters», στις πολύτιμες σιωπές μας, προσπαθώ να απομονώσω αυτό το πρώτο συναίσθημα κι αποτυγχάνω παταγωδώς. Σε ένα χορογραφικό έργο που διαπραγματεύεται την απόσταση, τη δυσλειτουργία, το κενό δεν υπάρχει πρώτο συναίσθημα. Παίρνεις την πιο βαθιά εισπνοή που μπορείς να φανταστείς και βουτάς στο απέραντο, μη ξέροντας τι και ποιον θα συναντήσεις, τι θα νιώσεις, αν θα σου φτάσει ο αέρας ή θα εξαντληθεί η ανάσα σου και θα μείνεις στη μέση της διαδρομής. Αντιλαμβάνομαι το ταξίδι αυτό σαν κάτι επικίνδυνο και λυτρωτικό, χαοτικό και παρήγορο ταυτόχρονα.
Α.Ο.: Οι πρώτες μας συζητήσεις έγιναν αρχικά με βάση τα κείμενα του έργου, και συνεχίστηκαν κατά την περίοδο προβών, σκαλίζοντας πιο βαθιά και πιο συγκεκριμένα τις πηγές τους. Το έργο πραγματεύεται τις αποστάσεις και διαφορές μεταξύ ανθρώπων που κάνουν απόπειρες για κατανόηση ο ένας του άλλου αλλά και του εαυτού τους. Ίσως στο τέλος να αποτυγχάνουν, αλλά μένει τουλάχιστον η ανάγκη για εξερεύνηση και η αποδοχή της δυσκολίας. Η πολυπλοκότητα της θεματικής γεννά πληθώρα συναισθημάτων, αναλόγως των προσωπικών εμπειριών του καθενός. Συναισθήματα απογοήτευσης και πόνου, μοναξιάς στο πλήθος, αλλά παράλληλα και μια ανάγκη κατανόησης του τραύματος και ανάγκη παύσης του πόνου.
Ανδρέας Οικονομίδης: Η πολυπλοκότητα της θεματικής γεννά πληθώρα συναισθημάτων, αναλόγως των προσωπικών εμπειριών του καθενός. Συναισθήματα απογοήτευσης και πόνου, μοναξιάς στο πλήθος, αλλά παράλληλα και μια ανάγκη κατανόησης του τραύματος και ανάγκη παύσης του πόνου.
–Τι σημαίνει για έναν μουσικό και μία ηθοποιό να εμπλέκεται τόσο ενεργά σε μία παράσταση σύγχρονου χορού;
Β.Κ.: Η εμπλοκή μου στο χορογραφικό έργο «Erroneous Encounters» μού δίνει την ευκαιρία να εξερευνήσω ερμηνευτικά πεδία που σε μια αμιγώς θεατρική παράσταση είναι σχεδόν απίθανο να μου ζητηθεί να προσεγγίσω. Η αλήθεια είναι ότι μεγαλώνοντας με απασχολεί όλο και περισσότερο η αφαίρεση. Όλα όσα ένας ερμηνευτής υποδηλώνει χωρίς να τα δείχνει, χωρίς να κραυγάζει όλα όσα προσπαθεί να κρύψει. Μέσα από τη διαδικασία των δοκιμών οδηγηθήκαμε με τον Παναγιώτη στην απόφαση το σώμα μου να παραμείνει ακίνητο καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης. Αυτή η συνθήκη της ακινησίας του σώματος για 45 λεπτά (συνθήκη στην οποία ο σύγχρονος άνθρωπος δεν υποβάλλει το σώμα του ούτε καν στον ύπνο του) αποτελεί για εμένα μοναδική πρόκληση και με οδηγεί σε απάτητα μονοπάτια. Μέσα από την ακινησία αναπτύσσονται ιλιγγιώδεις ταχύτητες, επανέρχονται μνήμες, πρόσωπα, απώλειες. Οι λέξεις προκύπτουν αβίαστα, είναι το οξυγόνο μου, γίνονται η ύπαρξή μου επί σκηνής. Λίγο πριν από την πρεμιέρα, σκέφτομαι πως όντας μέρος ενός χορογραφικού έργου, αντιλαμβάνομαι πιο ξεκάθαρα από ποτέ τον πυρήνα της τέχνης που υπηρετώ. Οξύμωρο. Αναπάντεχο. Πολύτιμο.
Α.Ο.: Στην παράσταση γίνεται ζωντανή εκτέλεση και μεταποίηση μουσικής, που επιτρέπει στους χορευτές και στην ηθοποιό να μεταφέρουν υλικό πιο ανοιχτά και ελεύθερα. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα πολύτιμο, αφού αφήνει χώρο στην αλήθεια της στιγμής να έρθει στην επιφάνεια. Είναι μεγάλο δώρο για μένα, να μπορώ να δω πώς αντιλαμβάνονται και αντιδρούν τα τρία σώματα στη μουσική. Να καταλάβω πώς αλλάζουν οι ποιότητες της κίνησης με τις ποιότητες της μουσικής και το αντίθετο. Βρίσκω επίσης μαγική τη δύναμη που καταφέρνει να χωρέσει η Βασιλική στο κείμενο, το πώς τοποθετείται η παρουσία της σε συνδυασμό με τους χορευτές και το πώς πολλαπλασιάζονται έτσι οι ενέργειες, δίνοντας διάφορες διαστάσεις στα ηχοτοπία. Αυτές οι συνθήκες, δημιουργικές και καταλυτικές, μου επιτρέπουν να ξεκλειδώσω καινούργιους ρόλους που μπορεί να εξυπηρετήσει η μουσική, και να συμβάλει στη συνοχή του έργου.
Πληροφορίες
«Erroneous Encounters», του Παναγιώτη Τοφή.
Θέατρο Ριάλτο, Λεμεσός, Τετάρτη 8 Μαΐου, ώρα 8:30 μ.μ.
Θέατρο Δέντρο, Λευκωσία, Παρασκευή και Σάββατο, 10, 11 Μαΐου, ώρα 8:30 μ.μ.
Κρατήσεις εισιτηρίων: 96014086
