Του Απόστολου Κουρουπάκη
Η ομάδα ΜΗΤΡΑ Χοροθέατρο σε Συνεργασία με το Σπίτι της Κύπρου και το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης παρουσιάζει την παράσταση «Οι Κήποι της Αμμόχωστος», που είναι αφιερωμένη στην πόλη του Ευαγόρα. Η παράσταση πραγματεύεται τις έννοιες του χώρου, του χρόνου και του τόπου, ξεναγώντας τους θεατές σε ένα σουρεαλιστικό «αμμοχωστιανό» σύμπαν. Η πόλη της Αμμοχώστου, αναφερόμενη ως σύμβολο ενός «ανθισμένου» και «καρποφόρου» μικρόκοσμου, μετατρέπεται σε τοπίο μέσα στο οποίο χορευτές και ηθοποιός ανακαλούν εικόνες του παρελθόντος και της φαντασίας δημιουργώντας πιθανές πραγματικότητες.
Όπως είχε πει παλαιότερα στην «Κ» η χορογράφος της παράστασης Μαρίνα Πογιατζή στην παράσταση αυτή παίζεται θέατρο. «Συμφωνούμε ότι είμαστε νέοι 25-30 χρονών της δεκαετίας 1960-70 στην Αμμόχωστο της Κύπρου. Είναι καλοκαίρι, είμαστε όμορφοι, ξέγνοιαστοι, ερωτικοί. Πάμε στην παραλία, πάμε στο κλαμπ, χορεύουμε, παίζουμε, ερωτευόμαστε. Φοράμε χρώματα, ψυχεδελικά πριντς… το ζούμε έντονα όλο αυτό. Ζούμε σε αυτή τη δεκαετία, γιατί ιστορικά εκεί σταμάτησε ο χρόνος από το 1974». Όπως εξηγεί η κα Πογιατζή στην παράσταση κεντρικός ήρωας, κατά κάποιον τρόπο είναι ο αμμοχωστιανός χωροχρόνος του ένδοξου παρελθόντος. «Όμως μια γλυκόπικρη γεύση αναδύεται: το γεγονός ότι είναι παρελθόν!».
Στο σημείωμά της η κα Πογιατζή γράφει ότι η ιδέα ξεκίνησε από την διαπίστωση ότι η νέα γενιά ειδικότερα δεν γνωρίζει αρκετά για την ιστορία της πόλης της Αμμοχώστου, παρά μόνο το γεγονός ότι είναι μια πόλη φάντασμα και ότι κάποτε ήταν αναπτυγμένη. «Πώς μπορείς λοιπόν να παλεύεις για κάτι όταν δεν το γνωρίζεις, όταν δεν σου λείπει; Πώς μπορείς να το διεκδικήσεις αν δεν το είχες ποτέ για να νιώσεις την έλλειψη του..».
Η σημερινή πραγματική κατάσταση στην Αμμόχωστο δεν είναι από μόνη της αρκετά σουρεαλιστική, είχα ρωτήσει τη χορογράφο, σε παλαιότερη συζήτησή μας, και τότε είχα αναρωτηθεί τι άλλο μπορεί να προστεθεί στο «αμμοχωστιανό» σύμπαν... Η κα Πογιατζή τότε μου είχε πει πως με την παράσταση αυτή θέλει να προσθέσει μια ξενάγηση, μέσα από τα καλλιτεχνικά της μάτια, κυρίως στους νέους Κύπριους για να δουν τη χώρα τους με μια άλλη ματιά. «Κατ’ αρχάς να τη γνωρίσουν, έστω και μέσω μιας μικρής αφηγηματικής, δραματοποιημένης χορογραφίας.
Όσο για το πώς προσεγγίστηκε χορογραφικά η παράσταση η Μαρίνα Πογιατζή είχε ξεκαθαρίσει από την αρχή πώς ήθελε να δουλέψει, και ο τρόπος ήταν η σωματοποίηση. «Δεν με ενδιέφερε να βασιστώ πάνω στο κινητικό λεξιλόγιο του σύγχρονου χορού και της τεχνικής release την οποία υπηρετώ. Οι έννοιες σε αυτή την παράσταση θα ήταν η κινητήριος δύναμη για την παραγωγή κίνησης. Για παράδειγμα “χωμένος στην άμμο”. Πώς το μεταφράζω; Για να είναι χωμένο πρέπει να είναι ακριβοθώρητο, πολύτιμο, άρα το προσεγγίζω με μια ευαισθησία κινητικά. Άλλη λέξη προς σωματοποίηση: “Κήπο”. Φτιάχνω εικόνες με τα σώματά μας ως αναρριχώμενα φυτά που περιπλέκονται το ένα μες στο άλλο. Άλλη έννοια που με απασχολεί πάρα πολύ είναι ο «κατακτητής -κατακτημένος». Σχέσεις εξουσίας και εναλλαγές της εξουσίας. Πώς δουλεύω αυτές τις έννοιες με σώματα; Όσον αφορά την επιλογή μου να έχω ηθοποιό στην παράσταση να αναφέρω ότι θεώρησα απαραίτητο, να έχω το στοιχείο της επεξήγησης, της καθοδήγησης μέσα από τον λόγο, γιατί στη συγκεκριμένη παράσταση θέλω να πιάσω τον θεατή από το χέρι και να του δείξω τη δική μου μετάφραση πάνω στην Αμμόχωστο».
Με την παράσταση αυτή θέλει να προσθέσει μια ξενάγηση, μέσα από τα καλλιτεχνικά της μάτια, κυρίως στους νέους Κύπριους για να δουν τη χώρα τους με μια άλλη ματιά
Η Μαρίνα Πογιατζή στις παραστάσεις της στην Κύπρο μού είχε πει πως θα ήθελε ο θεατής να πάρει την παράσταση ως μικρό φυλαχτό, για να θυμάται, σε στιγμές λήθης, την αγάπη του για τον τόπο του, να θυμάται την αγάπη του για τον εαυτό του, για να μην ξεχνά, να διεκδικεί, να παίρνει θάρρος και να αγωνίζεται.
Συντελεστές
Ιδέα/Χορογραφία :Μαρίνα Πογιατζή. Ερμηνεία :Αλίκη Ευγενίου, Κυριάκος Ιεροδιακόνου(Blaze), Ιουλία Χαραλαμπίδου, Θεόδωρος Σουρμελής, Μαρίνα Πογιατζή. Μουσική: Μάριος Τακούσιης. Εικαστικά :Χρίστος Αβραάμ. Κείμενα/Έρευνα :Θεόδωρος Σουρμελής /Μαρίνα Πογιατζή. Βίντεο/γραφικά: Baoonz. Σχεδιασμός φωτισμού Γιώργος Λάζογλου.
Πληροφορίες
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης- Αίθουσα Θεάτρου, Πειραιώς 206, Ταύρος. Τρίτη 22 Μαρτίου, ώρα 8:00 μ.μ. Είσοδος Ελεύθερη
