Του Απόστολου Κουρουπάκη
Ο συνθέτης και ερμηνευτής Freedom Candlemaker επιστρέφει στην Αξιοθέα με νέα δείγματα της ευρηματικής και τρυφερής μουσικής που τον χαρακτηρίζει από την αρχή της καλλιτεχνικής του πορείας και μίλησε στο «Σημειωματάριο» για την επιστροφή του, λέγοντας: «Η συναυλία στην Αξιοθέα είναι για μένα ένας προπομπός νέα δουλειάς, η οποία έρχεται σιγά-σιγά. Σίγουρα με βάζει και μένα σε μια κάποια… τάξη όσον αφορά το δικό μου έργο, μιας και ανάμεσα στα υπόλοιπα που κάνω τον τελευταίο καιρό, η προσωπική μου δουλειά έχει για τα καλά περάσει στο πίσω κάθισμα». Για τη μουσική του λέει πως κάθε τι που κάνει είναι συνέχεια του προηγούμενου ή μουσικές που θα μπορούσαν να είναι και ανακατεμένες μες στον χρόνο, «αλλά ανήκουν όλα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην ίδια οικογένεια».
Στη συναυλία θα ακουστούν το πρόσφατο κομμάτι «The Win», κομμάτια από τα επερχόμενα EP Resurrection και τον δίσκο Ageless, καθώς και παλαιότερα κομμάτια από τους δίσκους Beaming Light και Now Happiness. Τον Freedom Candlemaker θα πλαισιώνουν οι καλλιτέχνιδες Nama Dama και Cemre Arca, εμπλουτίζοντας την παράσταση με τις φωνές και το μουσικό ταλέντο τους.
–Λευτέρη, επιστρέφεις στην Αξιοθέα με νέα δουλειά… το «Resurrection» σημαίνει «ανάταξη» δυνάμεων και χαράς μήνυμα;
–Η συναυλία στην Αξιοθέα είναι για μένα ένας προπομπός νέα δουλειάς, η οποία έρχεται σιγά-σιγά. Σίγουρα με βάζει και μένα σε μια κάποια… τάξη όσον αφορά το δικό μου έργο, μιας και ανάμεσα στα υπόλοιπα που κάνω τον τελευταίο καιρό, η προσωπική μου δουλειά έχει για τα καλά περάσει στο πίσω κάθισμα. Οπότε προσπαθώ με κάθε ευκαιρία να την επαναφέρω στις προτεραιότητές μου. Σίγουρα είναι χαρά για μένα το να παίζω ζωντανά και αυτό θέλω να μεταφέρω και στον κόσμο που έρχεται να με δει και να με ακούσει. Το «Resurrection» σε αυτή την περίπτωση είναι η ανάσταση και ανάταση του καλλιτεχνικού εαυτού μου, ναι! Και η χαρά είναι διπλή, γιατί θα έχω μαζί μου στη σκηνή και δύο φοβερές καλλιτέχνιδες για να με πλαισιώσουν.
–Nama Dama και Cemre Arca, λοιπόν, δύο φωνές που εμπιστεύεσαι, αισθάνομαι ότι και οι δύο ταιριάζουν στη μουσική του Μουμτζή και τη συμπληρώνουν. Τι σημαίνει συνεργασία και εμπιστοσύνη;
–Για μένα η εμπιστοσύνη είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συνεργασίας. Ειδικά στο κομμάτι του performance ο τρόπος που επιλέγω τους συνεργάτες μου εξαρτάται απόλυτα από την εμπιστοσύνη που έχουμε μεταξύ μας, πέραν του αν μου αρέσουν σαν μουσικοί ή αν παίζουν τα όργανα που μπορεί να χρειάζομαι. Για παράδειγμα πέρυσι εμφανίστηκα στον Φέγγαρο με ένα υπέροχο καστ μουσικών, οι οποίοι έρχονταν από τέσσερις διαφορετικές χώρες και όπως καταλαβαίνεις το περιθώριο για πρόβες ήταν πολύ στενό. Το τι μας επέτρεψε να φέρουμε εις πέρας αυτή την αποστολή ήταν κατά κύριο λόγο η εμπιστοσύνη που έχουμε ο ένας στον άλλο. Όχι απαραίτητα το ότι ο άλλος είναι μόνο καλός μουσικός, αλλά και ότι μπορούμε να βασιστούμε πάνω του, να συνδεθούμε ενεργειακά για να δώσουμε ένα καλλιτεχνικό έργο, χωρίς επαρκή προετοιμασία αλλά με μεγάλες δόσεις πίστης και εμπιστοσύνης.
–Τι μπορεί να μείνει άφθαρτο στη μουσική παραγωγή στην εποχή μας;
–Προφανώς και η εποχή μας έχει διαφορές από άλλες εποχές όσον αφορά την κατανάλωση της μουσικής, λόγω εύκολης προσβασιμότητας. Δηλαδή, σίγουρα ο ρομαντισμός έχει χαθεί σε ένα μεγάλο βαθμό. Και όταν λέω ρομαντισμός εννοώ για παράδειγμα το να αγοράσεις ένα δίσκο, να τον παίξεις στο στερεοφωνικό, να μετροφυλλίσεις το εξώφυλλο, να διαβάσεις πληροφορίες τις οποίες θα συνδέσεις στη συνείδησή σου με τον ήχο των κομματιών κ.λπ. Χωρίς να σημαίνει ότι αυτή η τελετουργία δεν γίνεται πλέον από κανένα. Ο κόσμος πλέον καταναλώνει αλλιώς.
Αλλά πιστεύω ότι σίγουρα μια καλή συναυλία, μια δυνατή εμπειρία για ένα ακροατή που έχει παρευρεθεί σε ένα μουσικό δρώμενο με καλό επίπεδο είναι κάτι που δεν μπορεί να φθαρεί ποτέ. Ένας καλλιτέχνης έχει την ευκαιρία σε κάθε ζωντανή του εμφάνιση να μαγέψει, να εμπνεύσει και μέσα από αυτή τη διαδικασία να κερδίσει θαυμαστές, τους οποίους ιδανικά θα μπορεί να επηρεάσει με κάποιο τρόπο θετικά, είτε μέσα από τη μουσική του, είτε μέσα από το lifestyle του και το γενικότερο έργο του. Όσον αφορά όμως αυτό που ρωτάς για την παραγωγή, πιστεύω όλα μένουν. Δηλαδή, θα βρεις σχεδόν τα πάντα online, είναι προσβάσιμα, άσχετο με το πότε και αν θα τα ανακαλύψει κάποιος. Πιστεύω πως στις μέρες μας ο κάθε music fan δημιουργεί το δικό του μουσικό σύμπαν, φτιάχνοντας συνήθως τα δικά του playlists, τα οποία περιλαμβάνουν κομμάτια διάφορα είδη μουσικής. Δηλαδή, νιώθω ότι έχουν αλλάξει οι κατηγοριοποιήσεις των music fans πλέον σε σημείο που σχεδόν να μην υπάρχουν. Το θεωρώ καλό αυτό, επειδή νιώθω ότι περισσότερος κόσμος ενδιαφέρεται να ακούει καλή μουσική από διάφορα είδη και όχι απλώς να οικειοποιείται ένα ή δύο είδη τα οποία κάπως ορίζουν και την κοινωνική του «ταυτότητα».
–Μήπως παράγουμε περισσότερη μουσική από όση μπορούμε να καταναλώσουμε;
–Σίγουρα παράγεται πάρα πολλή μουσική, αλλά αυτό δεν το θεωρώ αρνητικό. Ο καθένας μπορεί να ψάξει (ή όχι) και να επιλέξει αυτό που του κάνει. Σίγουρα οι άπειρες επιλογές πολλές φορές πελαγώνουν και συχνά σε βάζουν σε μια κατάσταση να αφήνεσαι στο να σου επιλέξει η εκάστοτε εφαρμογή τι θα ακούσεις, όταν εσύ δεν μπορείς να αποφασίσεις. Και εκεί που θα μπορούσες να ακούς οτιδήποτε, να καταλήγεις να ακούς τα ίδια 300 κομμάτια επειδή αυτά βγάζει ο αλγόριθμος βάσει αυτών που άκουγες πριν και ούτω καθεξής. Βέβαια θα έλεγε κάποιος ότι και αν σήμερα σταματούσε η παραγωγή μουσικής σε όλο τον κόσμο για πάντα θα υπήρχε καινούργια μουσική να ακούσεις για μια ολόκληρη ζωή. Σκέφτομαι ότι αυτό που αποζητάς από την ερώτησή σου είναι αν υπάρχει λόγος να φτιάχνουμε τόση πολλή μουσική. Αν έχει νόημα όλη αυτή η παραγωγή και πόσο συνειδητά γίνεται. Πιστεύω ότι το να γίνεται συνειδητά είναι ένα σημαντικό στοιχείο. Για παράδειγμα σαν καλλιτέχνης να είσαι συνειδητοποιημένος για ποιο λόγο φτιάχνεις και κυκλοφορείς μια δουλειά. Αυτό νομίζω δημιουργεί ένα αποτύπωμα και μέσα σου αλλά και σε αυτούς που θα εκτεθούν σε αυτή τη δουλειά όσοι και να είναι αυτοί σε αριθμό. Νιώθω ότι είμαστε σε μια εποχή την οποία πολλοί άνθρωποι προσπαθούν και έρχονται πιο κοντά στον εαυτό τους και τη συνειδητοποίηση του εαυτού τους και κατ’ επέκταση και αυτού που εκφράζουν. Νιώθω ότι υπάρχει μια υγιής παγκόσμια κοινότητα δημιουργών σε διάφορα είδη τέχνης που είτε με εμφανείς και μη τρόπους συνδέονται και επηρεάζουν θετικά. Και για να κλείσω, πιστεύω ότι υπάρχουν παγκόσμιες ιδέες που ανά εποχές χρειάζεται να εκφραστούν και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα βγουν προς τα έξω. Άμα δεν το κάνω εγώ, θα το κάνει ο επόμενος. Με άλλα λόγια η έμπνευση είναι εκεί και είναι θέμα ποιος θα την αρπάξει και θα την υλοποιήσει. Γι’ αυτό και είναι αδύνατο να σταματήσουμε να δημιουργούμε. Επειδή υπάρχει ανάγκη.
–Τι ενώνει το «Resurrection» και το «Ageless» με τους δίσκους «Beaming Light» και «Now Happiness»;
–Νοηματικά ίσως αυτή η συνεχής έλξη προς το φως. Η ανάγκη να υπερβείς αυτά που σε κρατάνε πίσω, η ανάγκη να γνωρίσεις, να ανακαλύψεις τον εαυτό σου και το μυστήριο της ύπαρξης. Μουσικά, νομίζω ότι γενικά δεν ξεμακραίνω και πολύ από το μουσικό σύμπαν το οποίο έχω δημιουργήσει. Δηλαδή, ανεξάρτητα από τις ενορχηστρώσεις νομίζω ότι πάντα υπάρχει μια κοινή ενεργειακή, ας την πούμε, κλωστή που συνδέει τα τραγούδια μου. Οπότε το κάθε τι που κάνω είναι συνέχεια του προηγούμενου ή τέλος πάντων θα μπορούσαν να είναι και ανακατεμένα μες στον χρόνο, αλλά ανήκουν όλα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην ίδια οικογένεια.
–Είχατε πριν από λίγες ημέρες το Fengaros High, το οποίο είχε επιτυχία… τι άφησε αυτή η πρωτοβουλία;
–Άφησε κατ’ αρχήν πολλή χαρά και ελπίδα για το μέλλον. Είναι τόσο συναρπαστικό και ενθαρρυντικό να βλέπεις τι μπορεί να δημιουργηθεί απλά με το να δώσεις μια ευκαιρία σε ένα νεαρό δημιουργό. Ουσιαστικά να του δείξεις ότι αυτό που φτιάχνει μετρά, έχει σημασία, μπορεί να κάνει μια θετική διαφορά στον κόσμο, να επηρεάσει άλλους, να εμπνεύσει. Αυτό βιώσαμε με το Fengaros High. Είδαμε νέους να εμπνέονται και να εμπνέουν άλλους νέους, να γεμίζουν χαρά, να πιστεύουν σε αυτό που αγαπούν και θέλουν να κάνουν στη ζωή τους, χωρίς κάποιος να το καταδικάζει επειδή δεν είναι «σοβαρή» ή «σίγουρη» δουλειά. Το Fengaros High γέννησε αισιοδοξία.
Πληροφορίες
Freedom Candlemaker «Resurrection», τη Δευτέρα, 3 Ιουλίου, ώρα 8:30 μ.μ. Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κύπρου «Μιχάλης Πιερής» (Αρχοντικό Αξιοθέας), Αξιοθέας 9, Λευκωσία.
Για κρατήσεις: τηλέφωνο 22894531-2, culture@ucy.ac.cy
