Του Απόστολου Κουρουπάκη
Λίγο πριν τελειώσει το στήσιμο της περιοδικής έκθεσης στο Δημοτικό Μουσείο Χαρακτικής Χαμπή στη Λευκωσία με τίτλο «Χαμπής - Από τη Ζωγραφική στη Χαρακτική, 1970 - 1982» η «Κ» συνάντησε το χαράκτη Χαμπή στον χώρο του μουσείου για να μας μιλήσει για το ταξίδι του στη χαρακτική, για το πώς άρχισε και πώς έφτασε να σπουδάζει στην Ακαδημία «Σούρικωβ» στη Μόσχα.
Ο φιλόξενος χώρος του Δημοτικού Μουσείου Χαρακτικής Χαμπή έγινε ακόμη πιο ζεστός απο τον γλυκασμό του ίδιου του καλλιτέχνη. Ο Χαμπής έκρουζε να μάθει χαρακτική, μαθήτευσε πλάι στον Έλληνα χαράκτη Τάσσο, στη μνήμη του οποίου, ίδρυσε τη δική του Σχολή Χαρακτικής στα Πλατανίσκια της Λεμεσού, όπου παραδίδει δωρεάν μαθήματα σε όποιον/α θέλει να μάθει την τέχνη της χαρακτικής. Για τον Τάσσο ο Χαμπής μάς λέει: «Εγιώ δεν ήβρα άλλον άνθρωπον που να με δεχτεί με τέθκοιον τρόπο. Να με εμπιστευτεί!» και η συγκίνησή του διαγράφεται στο πρόσωπό του.
Στην έκθεση παρουσιάζονται τα πρώτα έργα του Χαμπή, τα ζωγραφικο-ξυσμένα του έργα του 1970, καταλήγοντας στα έργα που δημιούργησε μέχρι το τέλος των σπουδών του το 1982. Στην έκθεση ο/η επισκέπτης/τρια θα έχει την ευκαιρία να δει μια επιλογή κάποιων από τα πιο εμβληματικά έργα της πρώιμης περιόδου του, τα οποία φιλοτέχνησε αρχικά ως αυτοδίδακτος, μετά τα πρώτα μαθήματα του κοντά στον Α. Τάσσο και αργότερα στα χρόνια των σπουδών του στην Ακαδημία «Σούρικωβ» στη Μόσχα.
Τα πεζοδρόμια γεμάτα σάρκες_, λαδοπογιά, 1970 και 3. Ερωτικόν, (ξιπαρθένεμαν), λαδοπογιά, 1970
Έργα διαμαρτυρίας τα περισσότερα, μαρτυρούν την αγωνία του καλλιτέχνη στην ταραγμένη εκείνη περίοδο και την βαθιά του ανησυχία για το μέλλον του τόπου του. Στην έκθεση παρουσιάζονται επίσης χαρακτικά έργα που ο Χαμπής δημιούργησε με τοπία της Μόσχας καθώς και εικονογραφημένα ρωσικά παραμύθια.
ΠΑΡΚΟ ΚΟΥΖΜΙΝΚΙ, ΜΟΣΧΑ, 1981-82
Λέει ο Χαμπής στη συνέντευξή του: «Ως σήμερα εκφράζω στα έργα μου όσα εν γυρώ μου, όσα ζω, όσα με συγκινούν ή με πονούν. Εν τζαι είπε μου κανείς κάνε τα, για λόου μου τα έκανα!» και γι' αυτό η χαρακτική είναι παιξίμι για τον Χαμπή, γιατί δημιουργεί για λόου του, για να διασκεδάσει καϋμούς και να πανηγυρίσει χαρές.
Για τον Χαμπή τα έργα της πρώιμης περιόδου του είναι μια επιστροφή στη γενέθλια γη και για εμένα το πλέον εμβληματικό έργο είναι η αυτοπροσωπογραφία του: «Εγιώ εν ήθελα να κάνω τον εαυτό μου, δέτε ήντα ωραίο παιδίν που είμαι, ήθελα να δείξω τα αισθήματα μου, την οργή μου, τον πόνο μου, είμαι εγιώ ο πρόσφυγας [...] εφρόντισα να το δείχνει η έκφραση του προσώπου μου, αλλά και το πατρικό μου στην Κοντέα στο φόντο, με συρματοπλέγματα μπροστά και ξεριζωμένα δέντρα...».
ΧΑΜΠΗΣ - ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ, παραλλαγή 4, λινογραφία και ΧΑΜΠΗΣ _Κι' άρχισε ο θρήνος να βογγά..._, Τεύκρου Ανθία, _ΤΗΛΛΥΡΙΑ_, Λινογραφία, 1973
Διαβάστε τη συνέντευξη του Χαμπή στο ενθετο «Ζωή» της «Καθημερινής» αυτή την Κυριακή.
Θερμές ευχαριστίες στη Λήδα Αγιομαμίτη και τον Χρίστο Αγιομαμίτη για τη δημιουργία του βίντεο. Στον Γιώργο Τσαγκα΄ρη για τη βοήθειά του και στο πρσωπικό του μουσείου.
«Χαμπής - Από τη Ζωγραφική στη Χαρακτική, 1970 -1982»
Δημοτικό Μουσείο Χαρακτικής Χαμπή, οδός Αμμοχώστου, Παλιά Πόλη,
Διάρκεια έκθεσης: 3 Ιουνίου 2022 - Ιανουάριος 2023
