Kathimerini.gr
Ο κορυφαίος Ελληνας ζωγράφος Χρίστος Καράς έφυγε από τη ζωή στις 16 Απριλίου στην Αθήνα, σε ηλικία 93 ετών, έπειτα από σύντομη νοσηλεία στο νοσοκομείο «Γεώργιος Γεννηματάς».
Ηταν από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της γενιάς του ’60, αληθινά πρωτοπόρος εικαστικός, σπούδασε αρχικά ζωγραφική με τον Γιάννη Μόραλη και γλυπτική με τον Γιάννη Παππά, ενώ έλαβε σημαντικές διακρίσεις για το έργο του, εντός και εκτός Ελλάδος.
Το 2001 ο Καράς βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο της δουλειάς του. Ανάμεσα στα μνημειακά έργα του, ξεχωρίζει η σύνθεση «Διαστημική Ποίηση» για το μετρό, στον σταθμό Χαλανδρίου. Ο ίδιος αποζητούσε πάντα την επαφή με το κοινό, να κοινωνήσει το έργο του στους ανθρώπους, ήταν αεικίνητος και δημιουργικός ώς την ύστατη ώρα.
Στην τελευταία του έκθεση με τίτλο «Ο Μεγάλος Ονειρικός», σε επιμέλεια Μάνου Στεφανίδη, που πραγματοποιήθηκε στην γκαλερί Sianti/Εικαστικός Κύκλος, τον Οκτώβριο/Νοέμβριο του 2022, παρουσιάστηκαν έργα από όλη την πλούσια διαδρομή του, καθώς και κάποια που είχε δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια. Ο ίδιος ο ζωγράφος είχε δώσει το «παρών» στα εγκαίνια της έκθεσης του. Παράλληλα με την έκθεση, κυκλοφόρησε και το ομότιτλο βιβλίο από τις εκδόσεις Νίκας.
Από τα πρώτα κολάζ που δημιούργησε, ο Χρίστος Καράς προχώρησε σε παραστατικά έργα εξπρεσιονιστικού και σουρεαλιστικού χαρακτήρα, για να δώσει αργότερα συνθέσεις, όπου στοιχεία της αντικειμενικής πραγματικότητας αποδίδονταν με ποιητική διάθεση, αξιοποιώντας παράλληλα κατακτήσεις προηγούμενων φάσεων της δουλειάς του, ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα έδωσε στον ρόλο του σχεδίου. Ο ίδιος είχε δηλώσει: «Ο απώτερος χρόνος δεν λογαριάζει ποιος πρόλαβε ή δεν πρόλαβε. Λογαριάζει ποιος άφησε έργο» (στο περιοδικό «Η λέξη», Φεβρουάριος 1982).
Η πολιτική κηδεία του θα πραγματοποιηθεί του στο Α΄ Νεκροταφείο την Τετάρτη το μεσημέρι και στη συνέχεια τελετή και καύση στη Ριτσώνα. Αργότερα η τέφρα του θα σκορπιστεί στη θάλασσα της Υδρας.
Βιογραφικό
Ο Χρίστος Καράς γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας στις 9 Δεκεμβρίου του 1930.
Επειτα από σύντομες σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (1948-50), γράφεται στη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών (1951), παίρνει το δίπλωμά του (1955) και με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (1957) σπουδάζει νωπογραφία στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού για τρία χρόνια.
Στο Παρίσι μένει μέχρι το 1963. Συγχρόνως ταξιδεύει στο Βέλγιο, Ολλανδία, Ισπανία, Ιταλία και Αγγλία. Αργότερα πραγματοποιεί πολλά ταξίδια στη Βενετία, τη Βασιλεία, το Κάσελ, τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, όπου παρακολουθείτις μεγάλες διεθνείς εκθέσεις.
Το 1973 φεύγει για τη Νέα Υόρκη με υποτροφία του Ιδρύματος Ford. Εκεί εργάζεται δύο χρόνια και πραγματοποιεί ταξίδια στην Ουάσιγκτον, τη Βοστώνη, τη Φλόριντα και τον Καναδά.
Επιστρέφει στην Ελλάδα και μετέχει ενεργά στην προσπάθεια για τη δημιουργία ενός σύγχρονου καλλιτεχνικού κλίματος, με τηλεοπτικές παρουσίες και πολλές συνεντεύξεις σε εφημερίδες και περιοδικά. Ιδρύει επίσης με άλλους καλλιτέχνες την ομάδα «Τομή» (1963) και τον «Σύνδεσμο Ελλήνων Καλλιτεχνών» (1976).
Από το 1955 μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει 76 ατομικές εκθέσεις: Michigan (1967), Λευκωσία (1969, 2000), Γάνδη (1978), Βασιλεία (1979), Παρίσι (1982), Βερολίνο (1985), Σουηδία (1987), Βρυξέλλες (1987), Αμβέρσα (1987), Νέα Υόρκη (1990), Λονδίνο (1999), Λωζάννη (2004), Αθήνα και στις περισσότερες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.
Επίσης έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές διοργανώσεις σε μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης, της Αμερικής και αλλού.
Το 1984, εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 41η Μπιενάλε της Βενετίας.
