ΤΟΜΑΣ ΦΡΙΝΤΜΑΝ / THE NEW YORK TIMES
Σε γεύμα με κάλεσε την περασμένη Δευτέρα στον Λευκό Οίκο ο πρόεδρος Μπάιντεν. Καθώς όμως η συζήτηση ήταν off the record, δεν μπορώ να μοιραστώ το περιεχόμενό της μαζί σας. Μπορώ όμως να σας πω δύο πράγματα: τι έφαγα και πώς ένιωσα μετά.
Το γεύμα ήταν λιτό αλλά νόστιμο. Το πώς ένιωσα μετά συνοψίζεται στα εξής: Για όλους εσάς τους ανόητους στο δίκτυο Fox, που υποστηρίζετε ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν δεν μπορεί ούτε να μιλήσει, σας έχω νέα. Ο Μπάιντεν μόλις ανασύστησε το ΝΑΤΟ και συσπείρωσε πάλι την Ευρώπη με τη Βορειοατλαντική Συμμαχία για να προστατεύσουν την εύθραυστη ουκρανική δημοκρατία από τη φασιστική επίθεση του Πούτιν. Ο Μπάιντεν έδωσε τη δυνατότητα στην Ουκρανία να καταφέρει ισχυρά πλήγματα στους Ρώσους εισβολείς χάρη στην ταχεία ανάπτυξη Αμερικανών και ΝΑΤΟϊκών εκπαιδευτών και στη μαζική εξαγωγή οπλικών συστημάτων ακριβείας. Επρόκειτο για την καλύτερη επίδειξη συμμαχικής οργανωτικότητας από την εποχή του Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου, ενός προέδρου που θαύμαζα. Ο Μπους διαχειρίστηκε την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και την επανένωση της Γερμανίας χωρίς βία και αναταραχή.
Ο γεφυροποιός
Βγήκα από το γεύμα με τον Μπάιντεν με γεμάτο στομάχι, αλλά με βαριά καρδιά. Ο πρόεδρος ανησυχεί ότι, αν και συσπείρωσε τη Δύση, ίσως δεν πετύχει να επανενώσει τις ΗΠΑ. Αυτή είναι η κύρια προτεραιότητά του, ενώ γνωρίζει ότι για τον λόγο αυτό τον εξέλεξαν οι ψηφοφόροι. Η πλειοψηφία των Αμερικανών ανησυχούσε για την πόλωση και τον διχασμό στη χώρα και πίστεψε ότι ο γερόλυκος της Γερουσίας, Μπάιντεν, με τα ένστικτα του γεφυροποιού που διαθέτει, ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να μας συσπειρώσει.
Κάθε μέρα που περνάει, όμως, και με κάθε μαζική δολοφονία, κάθε ρατσιστικό υπονοούμενο, κάθε πρωτοβουλία για κατάργηση της αστυνομίας, κάθε αμφιλεγόμενη απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου, κάθε ομιλητή που εκδιώκεται από πανεπιστημιακό αμφιθέατρο, κάθε ψευδή καταγγελία για νοθεία στην κάλπη, με κάνουν να αναρωτιέμαι αν η συσπείρωση αυτή είναι ακόμη εφικτή. Φοβάμαι ότι η ικανότητά μας να μεταβιβάζουμε ειρηνικά και νομότυπα την εξουσία, θεμέλιος λίθος της αμερικανικής δημοκρατίας, έχει πια χαθεί οριστικά. Χωρίς την ικανότητα αυτή, οι θεσμοί μας θα πάψουν να λειτουργούν και θα οδηγηθούμε σε πολιτικό και οικονομικό χάος.
Βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή στο χείλος της αβύσσου. Η εκλογή υποψηφίων, όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, οι οποίοι αντιτίθενται στη μετανάστευση, στην άμβλωση και στη φορολόγηση επιχειρήσεων, είναι θεμιτή. Οι πρόσφατες προκριματικές και η έρευνα για την εισβολή στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου 2021 έδειξαν ότι οι ψηφοφόροι αυτοί βασίζουν τις αποφάσεις τους στο μεγάλο ψέμα της νοθείας κατά του Τραμπ. Οι πολίτες αυτοί και οι υποψήφιοί τους δηλώνουν έτοιμοι να παραβιάσουν τη συνταγματική τάξη.
Ο πρόεδρος Μπάιντεν απογοητεύεται όταν διαπιστώνει ότι είμαστε ικανοί να οικοδομήσουμε παγκόσμια συμμαχία για την Ουκρανία, την ίδια ώρα που το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα εγκαταλείπει και παραβιάζει το ίδιο μας το σύνταγμα. Αυτός είναι ο λόγος που τόσοι Δυτικοί ηγέτες είπαν στον Μπάιντεν: «Ευτυχώς που η Αμερική επέστρεψε στη διεθνή σκηνή», αλλά εξέφρασαν ταυτόχρονα την αγωνία τους προσθέτοντας: «Για πόσο καιρό, όμως;».
