ΤΟΜΑΣ ΦΡΙΝΤΜΑΝ / THE NEW YORK TIMES
Καθώς ο Πούτιν εγκαινιάζει το εναλλακτικό του σχέδιο –μια γιγάντια στρατιωτική επιχείρηση με στόχο την κατάληψη έστω και μικρού κομματιού ουκρανικού εδάφους, σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει τον πόλεμο– σκέφτηκα τον Τζον Αρκουίλα. Ο αναλυτής λέει ότι, αν ερωτάτο, θα έδινε μία απλή συμβουλή στον Πούτιν: «Θα του έλεγα: Κάνε ειρήνη, ανόητε!».
Μετά την απόβαση της 6ης Ιουνίου 1944 στη Νορμανδία, η αδυναμία των Γερμανών να συγκρατήσουν τη συμμαχική προέλαση κατέστη γρήγορα πρόδηλη. Μετά την αποτυχημένη γερμανική αντεπίθεση κατά της Καέν την 1η Ιουλίου, ο επικεφαλής της Βέρμαχτ, στρατάρχης Φον Ρούνστεντ, επικοινώνησε με το Βερολίνο συστήνοντας στον προϊστάμενό του, Βίλχελμ Κάιτελ, να συνθηκολογήσει, λέγοντας: «Κάντε ειρήνη, ανόητοι. Δεν υπάρχει άλλη λύση». Ο Ρούνστεντ απαλλάχθηκε την επόμενη ημέρα από τα καθήκοντά του, όπως έκανε και ο Πούτιν με την αντικατάσταση της στρατιωτικής διοίκησης του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία.
Νέα οπλικά συστήματα
Η τακτική αυτή δεν απέδωσε καρπούς για τη Βέρμαχτ και δεν πρόκειται να αποδειχθεί αποτελεσματική ούτε για τους Ρώσους. «Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ο ισπανικός εμφύλιος της εποχής μας. Στον πόλεμο εκείνο νέα όπλα, όπως τα βομβαρδιστικά Στούκας και τα νέα άρματα μάχης, δοκιμάστηκαν από τους Γερμανούς, αλλά και τους μετέπειτα Συμμάχους. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ουκρανία με τα νέα οπλικά συστήματα», λέει ο Αρκουίλα. Οι μικρές ουκρανικές στρατιωτικές μονάδες, εξοπλισμένες με αεροσκάφη drones, αντιαρματικά όπλα και φορητά αντιαεροπορικά, είναι ικανές να καταστρέψουν αριθμητικά υπέρτερες ρωσικές δυνάμεις. «Στην Ουκρανία, ισχύει ο κανόνας: Αν τους βλέπεις, μπορεί να τους καταστρέψεις. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο αν οι μονάδες του εχθρού είναι μεγάλες, με πομπές οχημάτων που εκτείνονται για χιλιόμετρα. Οι Ουκρανοί αξιοποιούν άριστα τα μικρά drones και ειδικά τα τουρκικά, που αποδείχθηκαν εξαιρετικά», επισημαίνει ο Αρκουίλα.
«Το σώμα των Ουκρανών ιχνηλατών και παρατηρητών πυροβολικού αξίζει κάθε έπαινο. Οι παρατηρητές αυτοί δεν είναι έμπειροι στρατιωτικοί, αλλά γιαγιάδες και παιδιά με κινητά τηλέφωνα, που ενημερώνουν για τη θέση ρωσικών αρμάτων μάχης και στρατού, κάτι πολύ δύσκολο σε μια τόσο μεγάλη χώρα», εξηγεί ο πρώην καθηγητής στη Σχολή Πολέμου των ΗΠΑ.
Οι Ρώσοι θα συνεχίσουν τους μαζικούς βομβαρδισμούς εναντίον πόλεων, αλλά τα συντρίμμια ευνοούν πάντα τον αμυνόμενο. «Θυμηθείτε το Στάλινγκραντ. Οι ναζί το βομβάρδισαν ολοσχερώς και δημιούργησαν ιδανικές συνθήκες για μικρά τμήματα του Κόκκινου Στρατού. Οι Ρώσοι, όμως, έχουν αποδείξει την ικανότητά τους να προσαρμόζονται και να διδάσκονται από τα σφάλματά τους. Το ρωσικό επιτελείο στέλνει τώρα στο μέτωπο δυνάμεις πεζοναυτών, που είναι συνηθισμένοι να επιχειρούν σε μικρά ευέλικτα τμήματα», λέει ο Αμερικανός αναλυτής.
