Kathimerini.gr
Στον Βλαντιμίρ Πούτιν αρέσουν οι παρελάσεις. Όταν εισέβαλε στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου του περασμένου έτους, ήλπιζε ότι η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» θα οδηγούσε σε γρήγορη νίκη και στρατιωτική παρέλαση στο Κίεβο. Αργότερα ήλπιζε ότι η ετήσια παρέλαση του για την Ημέρα της Νίκης στην Ευρώπη στις 9 Μαΐου θα συνέπιπτε με την πτώση της Μαριούπολης, μιας πόλης-λιμάνι στην Αζοφική Θάλασσα. Αλλά η Ουκρανία του χάλασε τα σχέδια.
Η φετινή παρέλαση μοιάζει καταδικασμένη- στις 3 Μαΐου, η Ρωσία δήλωσε ότι κατέρριψε δύο ουκρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη που είχαν ως στόχο το ίδιο το Κρεμλίνο. (Η Ουκρανία αρνήθηκε την ευθύνη). Φέτος ο στόχος του Πούτιν είναι μικρότερος από τη Μαριούπολη- και ακόμη δεν έχει επιτευχθεί. Για πάνω από δέκα μήνες η Ρωσία προσπαθεί να κατακτήσει το Μπαχμούτ, μια πόλη στην ανατολική περιοχή του Ντονμπάς με πληθυσμό 70.000 κατοίκους. Η ένταση των μαχών δείχνει ότι η Ρώσοι στρατηγοί θέλουν απεγνωσμένα να παραδώσουν την πόλη στο Κρεμλίνο μέχρι τις 9 Μαΐου -όποιο κι αν είναι το κόστος. Την 1η Μαΐου ο Λευκός Οίκος δήλωσε ότι πάνω από 20.000 Ρώσοι έχουν σκοτωθεί στο Μπαχμούτ μόνο από τον Δεκέμβριο.
Η μάχη για το Μπαχμούτ ξυπνά μνήμες από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με τις μάχες να διεξάγονται στα χαρακώματα, καθώς και με δυνάμεις πυροβολικού ή εκτοξεύσεις πυραύλων πάνω από ένα ναρκοπέδιο γνωστό και ως «μηχανή του κιμά».
Η πόλη έχει υπάρξει πεδίο βιαιοπραγιών και στο παρελθόν: κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι ναζί οδήγησαν 3.000 Εβραίους σε ένα κοντινό ορυχείο και στη συνέχεια το έφραξαν με τούβλα, θανατώνοντάς τους με φριχτό τρόπο.
Το Μπαχμούτ αποτελεί περιφερειακό κόμβο μεταφορών και υλικοτεχνικής υποστήριξης και συνεπώς θα ήταν χρήσιμο για τις ρωσικές δυνάμεις. Θα μπορούσε μάλιστα να αποτελέσει ένα «σκαλοπάτι» για τη Ρωσία ώστε να προχωρήσει σε δύο μεγαλύτερες πόλεις που επιθυμούσε από καιρό στην περιοχή του Ντόνετσκ: το Κραματόρσκ και το Σλοβιάνσκ.
Στην περίπτωση νίκης των Ρώσων στο Μπαχμούτ, οι προαναφερθείσες πόλεις θα ήταν εντός της εμβέλειας του ρωσικού πυροβολικού.
Για την Ουκρανία, η απώλεια του Μπαχμούτ θα μπορούσε να καταρρακώσει το ηθικό των δυνάμεών της, αλλά δεν αλλάξει σε σημαντικό βαθμό τα δεδομένα από στρατηγικής απόψεως, όπως υποστηρίζουν οι σύμμαχοί της.
Σε μια ένδειξη του πόσο σημαντικό θεωρεί το Κίεβο το Μπαχμούτ, ο Ζελένσκι παρουσίασε στο αμερικανικό Κογκρέσο μια σημαία υπογεγραμμένη από τους υπερασπιστές της πόλης όταν επισκέφθηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες τον Δεκέμβριο.
Η μάχη όμως δεν έχει τελειώσει ακόμη. Η Ουκρανία ξεπέρασε τις προσδοκίες στο Μπαχμούτ, αντέχοντας περισσότερο από ότι εκτιμούσαν οι αμερικανικές μυστικές. Την ίδια ώρα, ο Γιεβγκένι Πριγκόζιν ο επικεφαλής της μισθοφορικής Wagner, προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια του Πούτιν και να αξιοποιήσει τις όποιες επιτυχίες στο πεδίο της μάχης ως μέσο ενίσχυσης της πολιτικής του επιρροής. Ο Πριγκόζιν έχει έρθει σε ρήξη με την ηγεσία του στρατού πολλές φορές για την έλλειψη πυρομαχικών.
Ο Πριγκόζιν έχει παραδεχτεί ότι η μισθοφορική του δύναμη έχει ήδη υποστεί σοβαρά πλήγματα και ότι θα χρειαζόταν επιπλέον υποστήριξη από τον ρωσικό στρατό ώστε να προχωρήσει πέρα από το Μπαχμούτ εάν οι μισθοφόροι της Wagner το καταλάβουν.
Ακόμη και αν η Ρωσία καταλάβει το Μπαχμούτ, θα είναι μια πύρρειος νίκη. Η κατάληψη μιας επαρχιακής πόλης αμφίβολης στρατηγικής αξίας αποδεικνύει πόσο λίγα έχει πετύχει η Ρωσία στο πεδίο της μαχής. Η παρέλαση του Πούτιν στην Κόκκινη Πλατεία στις 9 Μαΐου θα υπογραμμίσει μόνο το πόσο λίγα έχει να επιδείξει για την εισβολή του.
Με πληροφορίες από Economist, Reuters
