Kathimerini.gr
Η Ιταλία «φλέρταρε» εδώ και αιώνες με την ιδέα της κατασκευής μιας κρεμαστής γέφυρας που θα ένωνε την ηπειρωτική χώρα με τη Σικελία. Ένα εξαιρετικά φιλόδοξο έργο που παρότι έχει συζητηθεί έντονα παρέμενε στα συρτάρια για πολλές δεκαετίες.
Ωστόσο, ο δεξιός κυβερνητικός συνασπισμός της Ιταλίας ελπίζει να αναζωογονήσει την τύχη της Σικελίας αναβιώνοντας τα εγκαταλελειμμένα σχέδια για μια γέφυρα στο στενό της Μεσίνα, κόστους πολλών δισεκατομμυρίων. Η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι θεωρεί την έντονα αμφιλεγόμενη γέφυρα το «κλειδί» για την ενίσχυση της επιρροής της Ιταλίας στη Μεσόγειο και την ενίσχυση της χώρας ως πύλης προς την Αφρική.
Εάν η γέφυρα από την Μεσήνα κατασκευαστεί, θα είναι η μεγαλύτερη κρεμαστεί γέφυρα στον κόσμο καθώς το μήκος της θα είναι 3,2 χιλιόμετρα όταν η γέφυρα του Ρίου Αντίρριου είναι στα 2.880 μέτρα.
Η κατασκευή της γέφυρας δημιούργησε μέσα στα χρόνια που μεσολάβησαν δύο στρατόπεδα. Αυτούς που θεωρούσαν ότι η σύνδεση θα βοηθήσει στην τόνωση της στάσιμης οικονομίας της Σικελίας, μειώνοντας το χάσμα μεταξύ του πλούσιου βορρά και του φτωχότερου νότου, κι αυτοί που πιστεύουν ότι θα σπαταληθεί κρατικός πλούτος και θα επωφεληθεί η μαφία που λυμαίνεται την περιοχή.
Στη νότια Ιταλία βρίσκονται δύο μεγάλα συνδικάτα οργανωμένου εγκλήματος – την Καλαβριανή ‘Ndrangheta και τη σικελική Cosa Nostra τα οποία επιδιώκουν να πάρουν μερίδιο από κατασκευαστικά έργα.
Ο Ματέο Σαλβίνι υποβάθμισε τις ανησυχίες. «Δεν φοβάμαι την εγκληματική διείσδυση», δήλωσε πρόσφατα στο κοινοβούλιο, «θα είμαστε σε θέση να εγγυηθούμε ότι οι καλύτερες ιταλικές και ευρωπαϊκές εταιρείες θα βρεθούν εκεί. Θα υπάρχουν εποπτικά όργανα που επεξεργαζόμαστε για κάθε ευρώ που επενδύεται στη γέφυρα».
Επιπλέον, η γιγάντια γέφυρα είναι ένα επικίνδυνο εγχείρημα σε μια ενεργή σεισμική ζώνη. Ο Πορθμός της Μεσίνα βρίσκεται κατά μήκος ενός ρήγματος όπου ένας σεισμός 7,1 βαθμών το 1908 σκότωσε περισσότερους από 100.000 ανθρώπους και προκάλεσε τσουνάμι που κατέστρεψε τις παράκτιες περιοχές τόσο στην Καλαβρία όσο και στη Σικελία. Παραμένει το πιο θανατηφόρο καταγεγραμμένο σεισμικό γεγονός στην Ευρώπη μέχρι σήμερα.
Τα νερά, επίσης, είναι ταραγμένα. Τα ρεύματα είναι τόσο ισχυρά που συχνά ξεριζώνουν φύκια από τον πυθμένα και αλλάζουν κάθε έξι ώρες.
Οι πρώτοι που θέλησαν να ενώσουν το νότο της Ιταλίας με τη Σικελία ήταν οι Ρωμαίοι οι οποίοι σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς, είχαν κατασκευάσει μια γέφυρα από βαρέλια και βάρκες. Ο δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι αναβίωσε το όνειρο της σύνδεσης της Σικελίας με την ηπειρωτική χώρα, ωστόσο το έργο έμεινε στα χαρτιά.
Όταν ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι επανήλθε στην εξουσία στις αρχές της δεκαετίας του 2000, κέρδισε μια χρηματοδότηση από τις Βρυξέλλες και το 2009, η σύμβαση για την κατασκευή ανατέθηκε στην Εταιρεία «Στενών Μεσσήνης».
Η συμφωνία προέβλεπε την σιδηροδρομική και οδική σύνδεση της Μεσσήνης στην Σικελία με την περιοχή της Καλαβρίας στην ηπειρωτική χώρα.
Όμως τα σχέδια ναυάγησαν για μια ακόμη φορά καθώς το 2013, ο πρώην πρωθυπουργός Μάριο Μόντι έκλεισε την κατασκευαστική εταιρεία σε μια σειρά περικοπών λιτότητας απορρίπτοντας τα σχέδια για την κατασκευή της.
