Kathimerini.gr
Γιώργος Σκαφιδάς
Οι τοπικές εκλογές, που ήταν προγραμματισμένο να πραγματοποιηθούν στη ρωσική περιφέρεια του Κουρσκ τον επόμενο μήνα (μεταξύ 6 και 8 Σεπτεμβρίου), έχουν πια αναβληθεί επ’ αόριστον. «Η διαδικασία της προετοιμασίας και διεξαγωγής των εκλογών θα αρχίσει εκ νέου μόνο όταν υπάρξουν πλήρεις εγγυήσεις ασφάλειας για τους ψηφοφόρους», παρουσιάζεται να αναφέρει σε ανακοίνωσή της η κεντρική εκλογική επιτροπή, σύμφωνα με τους Moscow Times.
Αντιπολιτευόμενοι ρωσικοί ιστοχώροι (όπως ο Verstka) υποστηρίζουν, επικαλούμενοι μη κατονομαζόμενες κυβερνητικές πηγές, ότι αυτές οι εκλογές μεταφέρονται πια για το 2025…
Από αδυναμία ή εκ προθέσεως, η ρωσική ηγεσία δεν φαίνεται να βιάζεται να εκδιώξει τους Ουκρανούς ενόπλους από το Κουρσκ.
Τουλάχιστον αυτή είναι η διαπίστωση/εκτίμηση στην οποία καταλήγουν πια ολοένα περισσότεροι (κυρίως δυτικοί) αναλυτές.
Τι θα μπορούσε όμως να σημαίνει αυτό για τον εν εξελίξει πόλεμο, και πώς εξηγεί αυτό τις (αναθεωρημένες;) διαθέσεις των άμεσα εμπλεκομένων;
Τα δυτικά ΜΜΕ έχουν τις τελευταίες εβδομάδες αφιερώσει αναλύσεις επί αναλύσεων στη χερσαία εισβολή των Ουκρανών, που είναι «η πρώτη ξένων στρατευμάτων σε ρωσικά εδάφη έπειτα από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».
Πίσω στην ίδια τη Ρωσία ωστόσο, το φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ (απο)σιωπούν.
«Εισβολή; Ποια εισβολή; Ο Πούτιν υποβαθμίζει την επίθεση της Ουκρανίας στο Κουρσκ», γράφει ο Πίτερ Ντίκινσον στον ιστοχώρο του Atlantic Council.
Τα ρωσικά μίντια υποβαθμίζουν την ουκρανική εισβολή είτε αγνοώντας την πλήρως είτε παρουσιάζοντάς την ως καταδικασμένη να αποτύχει, γράφει ο Μαρκ Γκαλεότι στον ιστοχώρο του βρετανικού περιοδικού Spectator. «Είναι η βύθιση του σούπερ γιοτ Bayesian μεγαλύτερη είδηση από την εισβολή της Ουκρανίας στο Κουρσκ; Η ρωσική ταμπλόιντ Moskovsky Komsomolets σίγουρα το πιστεύει (σ.σ. και για αυτό της αφιέρωσε μεγαλύτερο χώρο στις σελίδες της)», σημειώνει ο Γκαλεότι, παρουσιάζοντας ένα παράδειγμα.
Τι δείχνουν, όμως, όλα αυτά για τις διαθέσεις της ηγεσίας του Κρεμλίνου;
(Ukrainian Armed Force via AP)
Ο Πούτιν θα μπορούσε κάλλιστα από την πλευρά του, παίρνοντας πια αφορμή από την παρουσία Ουκρανών ενόπλων εντός των προ 2022 συνόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, να επιχειρήσει να διεγείρει τα «πατριωτικά» αντανακλαστικά του ρωσικού πληθυσμού, όπως άλλωστε έχει κάνει πολλάκις στο παρελθόν. Κατά αυτόν τον τρόπο, θα ανατροφοδοτούσε και τη ρωσική «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», όπως επιμένει να αποκαλεί η Μόσχα τον πόλεμο στην Ουκρανία έπειτα από δυόμισι χρόνια μαχών. Σε μια τέτοια περίπτωση ωστόσο, εάν έκανε κάτι τέτοιο, ο επικεφαλής του Κρεμλίνου θα έπρεπε να παραδεχθεί, ως ήττα, το γεγονός –αλλά και το μέγεθος– της ουκρανικής εισβολής και κατοχής ρωσικών εδαφών.
Στον αντίποδα, ο ρωσικός κρατικός μηχανισμός επιλέγει, προς το παρόν τουλάχιστον, να υποβαθμίζει ως «καταδικασμένη να αποτύχει» και «περιορισμένη» ή «απλώς περιφερειακή» την ουκρανική επίθεση, στρέφοντας τα πυρά του ενάντια στη Δύση «χωρίς την οποία οι Ουκρανοί δεν θα είχαν καταφέρει τίποτα».
Επί του πεδίου ωστόσο, σχεδόν 20 ημέρες έπειτα από τις 6 Αυγούστου οπότε ξεκίνησε η επιχείρηση των Ουκρανών, οι δυνάμεις του Κιέβου παραμένουν εντός των ρωσικών συνόρων χωρίς να δίνουν σημάδια υποχώρησης.
Πώς θα μπορούσε να ερμηνευθεί αυτό, πρακτικά;
Ο (αντικυβερνητικός) ρωσικός ιστοχώρος Meduza υποστηρίζει, σε ανάλυσή του, ότι η ουκρανική εισβολή θα μπορούσε να αποτελέσει πια μια «νέα κανονικότητα» («new normal») στο πλαίσιο του εν εξελίξει πολέμου. «Αξιωματούχοι του Κρεμλίνου εκτιμούν ότι η ουκρανική εισβολή στο Κουρσκ θα μπορούσε να συνεχιστεί για μήνες», σύμφωνα με την ίδια ανάλυση. Σημειώνεται, άλλωστε, ότι η εν λόγω επιχείρηση αποτελεί πρόκληση όχι μόνο για τους Ρώσους που καλούνται να την αποκρούσουν, αλλά και για τους Ουκρανούς που θα κληθούν να τη «συντηρήσουν» στρατιωτικά.
Προς το παρόν, οι ρωσικές δυνάμεις παρουσιάζονται –με βάση τις σχετικές εκτιμήσεις του Institute for the Study of War– να δίνουν προτεραιότητα στο μέτωπο της Ανατολικής Ουκρανίας όπου έχουν μάλιστα επιτύχει και εδαφικά κέρδη το τελευταίο διάστημα, καταλαμβάνοντας ουκρανικά χωριά στην περιοχή του Ντονέτσκ.
Από εκεί και πέρα ωστόσο, η πλευρά Πούτιν ενδέχεται να περιμένει πια… και την επερχόμενη κόπωση των Ουκρανών οι οποίοι θα πρέπει να ανατροφοδοτούν τις δυνάμεις τους εκτός των ουκρανικών συνόρων (βλ. Κουρσκ) ενώ έχουν όμως κι άλλα ανοιχτά μέτωπα εντός των ουκρανικών συνόρων, στα ανατολικά.
