Kathimerini.gr
Να εξασφαλίσει την «αποδοχή» της διεθνούς κοινότητας, αλλά και της πλειονότητας των ιδίων των Σύρων εντός των συνόρων, επιδιώκει τώρα, ως ελέγχουσα τη μεταβατική εξουσία στη Συρία μετά την ανατροπή του Μπασάρ αλ Ασαντ, η οργάνωση Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS).
Αν και προερχόμενη από τις τάξεις των τζιχαντιστών, η HTS του Αμπού Μοχάμεντ αλ Γκολάνι (ή Αχμεντ αλ Σάρα, όπως είναι το πραγματικό του όνομα) επιχειρεί τώρα να παρουσιάσει ένα πολύ πιο μετριοπαθές προφίλ εκτός αλλά και εντός των συνόρων.
Την περασμένη εβδομάδα, η HTS ανακοίνωσε γενική αμνηστία για όσους είχαν στρατολογηθεί από τις ένοπλες δυνάμεις του καθεστώτος Ασαντ.
Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, αυτή την εβδομάδα ανακοίνωσε ότι δημιουργούνται «κέντρα διακανονισμών», στα οποία θα μπορούν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι του παλαιού καθεστώτος να προσέρχονται προκειμένου να –υπό μια έννοια– καθαρίσουν το όνομά τους. Τα στελέχη του παλαιού καθεστώτος καλούνται να προσέλθουν σε αυτά τα κέντρα προσκομίζοντας έγγραφα, προκειμένου να λάβουν ένα προσωρινό δελτίο ταυτότητας.
Παράλληλα, τα μπαρ σε ορισμένες από τις γειτονιές της Δαμασκού συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά, ενώ η ηγεσία της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ κάνει ανοίγματα προς τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες της χώρας.
«Πρέπει να υπάρξει ένα κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ του κράτους και όλων των θρησκειών για την εξασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης», δήλωσε ο ίδιος ο Αχμεντ αλ Σάρα (πρώην Αλ Γκολάνι), ο οποίος είχε επαφές με Δρούζους κ.ά.
Ο σουνίτης ισλαμιστής Αλ Σάρα άφησε, μάλιστα, να εννοηθεί ότι η Συρία μπορεί να μην κυβερνηθεί με βάση τον ισλαμικό νόμο όπως πολλοί πια αναμένουν.
Εν τω μεταξύ, η ηγεσία της HTS κάλεσε όλες οι ένοπλες ομάδες στη Συρία να «διαλυθούν» και τους μαχητές τους «να ενταχθούν στις τάξεις του υπουργείου Αμυνας».
Η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ παρουσιάζεται, προς το παρόν, να πορεύεται κατά τρόπο πολύ προσεκτικό στο «ναρκοπέδιο» της Συρίας.
Πολλοί, ωστόσο, διερωτώνται εάν αυτή η στάση επιδίωξης συναινέσεων θα έχει συνέχεια στη Συρία ή μήπως είναι απλώς ένας τρόπος για τους τζιχαντιστές να κερδίσουν χρόνο (και χρήμα) προτού γίνουν και πάλι… τζιχαντιστές.