ΠΗΓΗ: Reuters
Οι συνομιλίες για το κλίμα της COP28 πήραν παράταση, με τις χώρες να επιδίδονται σε διαμεσολαβητική διπλωματία στην προσπάθεια να καταλήξουν σε ένα νέο προσχέδιο συμφωνίας και να προσπαθήσουν να γεφυρώσουν τις διαφωνίες για τον τερματισμό της χρήσης ορυκτών καυσίμων στον κόσμο.
Πολλές ήταν οι χώρες που επέκριναν το προσχέδιο για μια συμφωνία που κυκλοφόρησε τη Δευτέρα, επειδή δεν περιλάμβανε το αίτημα για «σταδιακή κατάργηση» του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και του άνθρακα.
Ο Γενικός Διευθυντής COP28 των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Majid Al Suwaidi, είπε ότι στόχος του κειμένου ήταν να «πυροδοτήσει συνομιλίες».
«Με τη δημοσιοποίηση του πρώτου μας σχεδίου, ενθαρρύναμε τις χώρες να έρθουν γρήγορα κοντά μας με αυτές τις κόκκινες γραμμές», δήλωσε στους δημοσιογράφους.
Διαπραγματευτές από τις σχεδόν 200 χώρες στη σύνοδο κορυφής του Ντουμπάι καταβάλουν προσπάθεια να συμφωνήσουν σε ένα παγκόσμιο σχέδιο δράσης για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής, όσο γρήγορα χρειάζεται για την αποτροπή καταστροφικών πλημμυρών, θανατηφόρος καυσώνων και μη αναστρέψιμων αλλαγών στα οικοσυστήματα του κόσμου.
Ο Al Suwaidi είπε ότι η προεδρία της COP28 στοχεύει σε ένα “ιστορικό” αποτέλεσμα που περιλαμβάνει αναφορά στα ορυκτά καύσιμα – αλλά ότι εναπόκειται στις χώρες να συμφωνήσουν.
Οι συμφωνίες στις συνόδους κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα πρέπει να εγκριθούν με συναίνεση. Στη συνέχεια, μεμονωμένες χώρες είναι υπεύθυνες για την υλοποίηση της συμφωνίας, μέσω εθνικών πολιτικών και επενδύσεων.
Η απεσταλμένη της Γερμανίας για το κλίμα Jennifer Morgan δήλωσε ότι οι συνομιλίες έχουν εισέλθει σε μια «κρίσιμη, κρίσιμη φάση».
«Υπάρχει πολλή διαμεσολαβητική διπλωματία», είπε στο X, παλαιότερα γνωστό ως Twitter, αναφερόμενη σε σύντομες συναντήσεις μεταξύ των χωρών για την επίτευξη συμβιβασμών.
Το προσχέδιο που κυκλοφόρησε τη Δευτέρα πυροδότησε ολονύχτιες διαπραγματεύσεις. Το κείμενο είχε προτείνει οκτώ επιλογές που «θα μπορούσαν» να χρησιμοποιήσουν οι χώρες για να μειώσουν τις εκπομπές.
Το ένα ήταν «η μείωση τόσο της κατανάλωσης, όσο και της παραγωγής ορυκτών καυσίμων, με δίκαιο και οργανωμένο τρόπο, ώστε να επιτευχθούν μηδέν (εκπομπές), μέχρι, νωρίτερα ή περίπου το 2050».
Αυτή θα ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που μια σύνοδος κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα αναφέρεται στη μείωση της χρήσης όλων των «ορυκτών καυσίμων».
Ωστόσο, η κίνηση αυτή δεν στέφθηκε με επιτυχία.
