Kathimerini.gr
Ξίνιζαν στην αρχή οι Γάλλοι, καθότι Γάλλοι, με τον Φρύγα, την oλυμπιακή μασκότ τους, αλλά, όπως συνέβη και με τους Αγώνες, δεν άργησαν να τον αγκαλιάσουν και να τον μετατρέψουν σε απόλυτο μπεστ-σέλερ των σουβενίρ και γκραν σουξέ για τη διάσημη παιχνιδοβιομηχανία Νουντού ε Κομπανί, που ανέλαβε την παραγωγή των λούτρινων βερσιόν του από μια γκάμα 300 συνολικά προϊόντων. Η μεγαλύτερη, ύψους 1,50 μ, διατίθεται στην τιμή των 789 ευρώ, παραπέμποντας (ηθελημένα;) και στη χρονολογία της Γαλλικής Επανάστασης, οπότε και φορέθηκε το γαλλικό σκουφί της ελευθερίας.
Μια μέρα στη δουλειά
(Φωτογραφία: REUTERS/Evelyn Hockstein)
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, εκατοντάδες φωτογράφοι διαγωνίζονται για την τέλεια στιγμή, την τέλεια γωνία, το τέλειο φως, την τέλεια κίνηση ή έκφραση προσώπου. Δεν είναι όμως απαραίτητο να πρωταγωνιστούν αθλητές σε αυτήν. Πριν από τον αγώνα Ελλάδας-Γερμανίας στο μπάσκετ, η Έβελιν Χοκστάιν του Reuters απαθανάτισε με διακριτικότητα και σεβασμό, όπως αρμόζει, τη σιλουέτα μιας καθαρίστριας, υπενθυμίζοντας τον καθοριστικό ρόλο των αφανών ηρώων στην επιτυχία των Aγώνων.
Βίον ανθόσπαρτον
(Φωτογραφία: REUTERS/Thaier Al-Sudani)
Στις πολλές πρωτιές που διεκδίκησαν με επιτυχία οι Ολυμπιακοί Αγώνες των Παρισίων (πιο «πράσινοι», πιο συμπεριληπτικοί, πιο «ανοιχτοί» στην πόλη τους, πιο στιλάτοι και πάει λέγοντας) προστέθηκε και μία που άγγιξε τις ρομαντικές ψυχές: αυτή των περισσότερων προτάσεων γάμου μεταξύ αθλητών, εννέα τον αριθμό. Στη γιγαντοοθόνη της Αρένα Πορτ ντε λα Σαπέλ, η Κινέζα χρυσή Ολυμπιονίκης του διπλού μεικτού στο μπάντμιντον, Χουνάνγκ Γιατσιόνγκ, δέχεται το δαχτυλίδι του αγαπημένου της, Λιου Γουτσέν. Επόμενος σταθμός Σαντορίνη.
Δεν πάει πιο γρήγορα;
(Φωτογραφία: REUTERS/Tingshu Wang)
H τεχνολογία του ταλαντευόμενου ηλεκτρικού ανεμιστήρα που λανσαρίστηκε το 1902 βρίσκει την τέλεια εφαρμογή της στο κέντρο τοξοβολίας, μοιράζοντας την όποια ανακούφιση του θερμού αέρα ανάμεσα σε έναν άνδρα της ασφάλειας και έναν εθελοντή. Το πείραμα της φυσικής ψύξης του Ολυμπιακού Χωριού ανέδειξε τις δυσκολίες ουσιαστικής δράσης για την κλιματική κρίση: όσοι ζεσταίνονταν και είχαν την οικονομική δυνατότητα μετακόμισαν σε ξενοδοχεία ή αγόρασαν ενεργοβόρα κλιματιστικά, ενώ οι υπόλοιποι έβραζαν στο ζουμί τους…
Κάτι διακριτικό
(Φωτογραφία: REUTERS/Aleksandra Szmigiel)
H Αμερικανίδα Μασάι Ράσελ θα πρέπει να… παρηγορηθεί με το χρυσό μετάλλιο που κέρδισε στα 100 μ. μετ’ εμποδίων στον τελικό της 10ης Αυγούστου. Γιατί σε έναν άλλο τελικό, των 12 «νικηφόρων μανικιούρ» των Ολυμπιακών Αγώνων σύμφωνα με τη Vogue.com, δυστυχώς δεν προκρίθηκε καν, με τη συναθλήτριά της Σα’Κάρι Ρίτσαρντσον και τα μυτερά, υπερμήκη της νύχια-φονικά όπλα να κλέβει την παράσταση.
Bon appetit
(Φωτογραφία: REUTERS/Benoit Tessier)
Δεδομένου του πόσο προστατευτική είναι η ΔΟΕ με τα ολυμπιακά σύμβολα, προκαλεί ενδιαφέρον η χρήση τους στη διακόσμηση βιτρίνας καταστήματος ερωτικών ειδών στη γειτονιά Πιγκάλ των Παρισίων. Στο συγκεκριμένο σπορ καθένας με τα γούστα του, ΟΚ, αλλά οι αμφιέσεις των πλαστικών μανεκέν εν μέσω χαμογελαστών λούτρινων Φρυγών φαντάζουν πιο ξενερωτικές και από τα πολυσυζητημένα χαρτονένια αντι-σεξ κρεβάτια του Ολυμπιακού Χωριού.
Νεκρός χρόνος
(Φωτογραφία: REUTERS/Stefan Wermuth)
H «μαραθώνια μετάδοση» δεν είναι ένα κλισέ των μαραθώνιων μεταδόσεων, αλλά μια εξαιρετικά απαιτητική δουλειά, την οποία στο Παρίσι έφεραν εις πέρας 8.300 επαγγελματίες με 1.000 κάμερες και 3.680 μικρόφωνα, παράγοντας 11.000 ώρες περιεχομένου και 95.000 χαϊλάιτ με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης. Δικαιολογημένη λοιπόν η κόπωση, ιδίως τις ώρες της αναμονής, προτού η αδρεναλίνη του λάιβ αναλάβει δράση. Ή αυτό ισχύει ή όντως το πινγκ πονγκ, απ’ όπου τραβήχτηκε το στιγμιότυπο, δεν είναι για όλα τα γούστα.
Ακρυλικές Αφροδίτες
(Φωτογραφία: REUTERS/Eloisa Lopez)
Εμπνευσμένα από την Αφροδίτη της Μήλου (προφανώς) και βαμμένα στα χρώματα του ουράνιου τόξου (τι άλλο), τα έξι γλυπτά από ακρυλική ρητίνη του Λοράν Περμπός, που αναπαριστούν ισάριθμα ολυμπιακά αθλήματα, τράβηξαν τα βλέμματα κάμποσων επισκεπτών στην είσοδο του επιβλητικού Παλέ Μπουρμπόν, έδρα της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης. Εκεί δηλαδή που θα στραφεί λίαν προσεχώς το ενδιαφέρον όλης της Ευρώπης, καθώς η Γαλλία, μετά το ολυμπιακό χανγκόβερ, θα χρειαστεί να αποκτήσει και μια κυβέρνηση…
Εδώ δεν είναι Σηκουάνας
(Φωτογραφία: REUTERS/Carlos Barria)
Aσυνήθιστοι στους κανονισμούς των Ολυμπιακών και στα πρωτόγνωρα μέτρα ασφαλείας και απρόβλεπτοι όσο και η θάλασσα που έχουν για «σπίτι» τους, οι σέρφερ του Τεαχούπο της Γαλλικής Πολυνησίας εξακολουθούν να τρέφουν ανάμεικτα συναισθήματα για τη διοργάνωση που έστρεψε τους παγκόσμιους προβολείς στον μικρό παράδεισό τους: άλλοι υπήρξαν υποστηρικτικοί και αναγνώρισαν τα θετικά της, άλλοι προτίμησαν να πάρουν τις σανίδες τους και να αναζητήσουν άλλες παραλίες. Τουλάχιστον ο θρίαμβος ενός δικού τους παιδιού, του Κολί Βαάστ, έτυχε καθολικής αποδοχής! Εδώ, στιγμιότυπο προετοιμασίας σε διάφανα νερά, 16.000 χιλιόμετρα μακριά από τον Σηκουάνα.
Πιν-Δαιμόνιο
(Φωτογραφία: REUTERS/Athit Perawongmetha)
Έβγαλαν το άχτι τους στο Παρίσι οι φανατικοί συλλέκτες-ανταλλάκτες ολυμπιακών καρφιτσών, που παίρνουν σβάρνα τους Αγώνες (14 μετράει ένας βετεράνος!) όχι για να τους δουν, αλλά για να κυνηγήσουν τα δικά τους αναμνηστικά μίνι μετάλλια, με τα σπανιότερα να αλλάζουν χέρια στο ίντερνετ αντί εκατοντάδων ή και χιλιάδων ευρώ. Το συγκεκριμένο «σπορ» εκτοξεύτηκε σε δημοφιλία το 1984 στο Λος Άντζελες και έκτοτε κέρδισε πολλούς διάσημους φίλους, μεταξύ των οποίων η Σερένα Γουίλιαμς, που δεν αλλάζει με τίποτα μια καρφίτσα Βόρειας Κορέας. Μεταξύ των πιο περιζήτητων καρφιτσών φέτος, ήταν αυτή με τον Σνουπ Ντογκ να φουμάρει σχηματίζοντας με τον καπνό τους ολυμπιακούς κύκλους.
