Έπειτα από 83 ημέρες πολέμου, η Μαριούπολη έχει παραδοθεί πια – κατεστραμμένη – στα χέρια των ρωσικών δυνάμεων.
Με την χθεσινή έξοδο και παράδοση των Ουκρανών μαχητών που μάχονταν επί σειρά εβδομάδων μέσα από την χαλυβουργία Αζόφσταλ, ουσιαστική κλείνει (προσωρινά ή όχι, μένει να φανεί) και ο κύκλος των μαχών για την τύχη της εν λόγω πόλης η οποία περνάει πλέον και επισήμως υπό πλήρη ρωσικό έλεγχο.
Δεκάδες Ουκρανοί απομακρύνθηκαν από τη χαλυβουργία και έχουν πια μεταφερθεί σε εδάφη που ελέγχονται από τη Ρωσία, καθώς η Μόσχα κατόρθωσε να ξεπεράσει και αυτόν τον τελευταίο θύλακα αντίστασης εξασφαλίζοντας τον έλεγχο μιας βάσης που συνδέει γεωγραφικά τα ρωσικά σύνορα της ανατολικής Ουκρανίας με τις ακτές της Αζοφικής και την υπό ρωσικό έλεγχο Κριμαία στη Μαύρη Θάλασσα, όπως σημειώνουν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης.
Η πιο αιματηρή μάχη του πολέμου στην Ουκρανία ολοκληρώθηκε στη Μαριούπολη την Τρίτη, 17 Μαΐου, καθώς οι τραυματίες Ουκρανοί στρατιώτες που είχαν ταμπουρωθεί στο Αζόφσταλ μεταφέρθηκαν σε υπό ρωσικό έλεγχο εδάφη μέσα σε λεωφορεία που έφεραν το ρωσικό πολεμικό έμβλημα «Z» και οι λοιποί Ουκρανοί μαχητές έλαβαν εντολή από το Κίεβο να εγκαταλείψουν τον αγώνα.
Σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, συνολικά 265 Ουκρανοί μαχητές «κατέθεσαν τα όπλα και παραδόθηκαν» στο Αζόφσταλ, αν και όπως αναφέρουν καλά ενημερωμένες πηγές στους New York Times η παράδοση αυτή δεν έχει επί της ουσίας ακόμη ολοκληρωθεί.
Η απόφαση της Ουκρανίας να τερματίσει τις μάχες στο εργοστάσιο χάλυβα Αζόφσταλ, τον τελευταίο θύλακα αντίστασης των Ουκρανών εντός της Μαριούπολης, έδωσε στη Μόσχα τον πλήρη έλεγχο μιας μεγάλης έκτασης της νότιας Ουκρανίας, που εκτείνεται από τα ρωσικά σύνορα μέχρι την Κριμαία.
Η επίθεση της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία (βλ. Ντονμπάς) μπορεί να εξακολουθεί να αντιμετωπίζει δυσκολίες και εμπόδια, οι εξελίξεις στον ουκρανικό νότο ωστόσο φανερώσουν πόσες περιοχές έχει μέχρι στιγμής καταλάβει η Μόσχα, με τον Μαρκ Σαντόρα των New York Times να σημειώνει στο άρθρο του πως θα είναι δύσκολο για τις ουκρανικές δυνάμεις να ανακτήσουν όλες αυτές τις – προς το παρόν χαμένες – εκτάσεις.
Ο λόγος για μια έκταση γης περίπου 800 χιλιομέτρων από το Λουγκάνσκ στα ανατολικά ως τη Χερσώνα στη Μαύρη Θάλασσα, στην οποία πλέον οι Ρώσοι οικοδομούν αμυντικές θέσεις, τοποθετούν δικές τους φιλορωσικές «Αρχές» και κάνουν βήματα που στόχο έχουν τη «ρωσοποίηση» του πληθυσμού.
Στη Ζαπορίζια, δυτικά της Μαριούπολης, ο ουκρανικός στρατός καταγγέλλει πως οι ρωσικές δυνάμεις καταστρέφουν δρόμους και γέφυρες προκειμένου να επιβραδύνουν τις ουκρανικές αντεπιθέσεις. Τα στρατεύματα της Μόσχας φέρονται να έχουν, επίσης, στήσει τσιμεντένια φράγματα και να έχουν σκάψει τάφρους γύρω από τον μεγαλύτερο πυρηνικό σταθμό της Ευρώπης, στην ουκρανική πόλη Ενερχοντάρ, την οποία επίσης ελέγχουν.
Αλλά και στη Χερσώνα, που βρίσκεται στα δυτικά της Κριμαίας, οι Ουκρανοί εξαπολύουν αντεπιθέσεις σε μια προσπάθεια να απωθήσουν τους Ρώσους και να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος, χωρίς όμως ακόμη να έχουν καταφέρει πολλά ούτε να έχουν προχωρήσει σε μια μεγάλη αντεπίθεση εκεί, ενώ και οι Ρώσοι από την άλλη πλευρά είναι σαφές πως εάν μπορούσαν θα ήθελαν να πάρουν και την Οδησσό την οποία προς το παρόν βομβαρδίζουν από απόσταση.
Με πληροφορίες από New York Times
