Kathimerini.gr
Η ατζέντα του 2020 έχει ανερχόμενους προορισμούς, δυνατά comebacks και νέες αφορμές για να επιστρέψουμε σε πόλεις που αγαπάμε.
ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ
ΑΡΜΕΝΙΑ
ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ
Η ανεξερεύνητη φύση της Αρμενίας κρύβει εκπλήξεις και υπέροχα τοπία. (Φωτογραφία: AFP/VISUALHELLAS.GR)
Μπορεί η ανερχόμενη γειτονική Γεωργία να την έχει επισκιάσει με την τουριστική έκρηξη της τελευταίας διετίας, όμως και η Αρμενία έχει τη γοητεία της και πολλά να προσφέρει στους κυνηγούς εμπειριών. Οι λάτρεις του φαγητού, για παράδειγμα, θα εκτιμήσουν την τοπική κουζίνα (όπως τα μαντί, ένα είδος ντάμπλινγκ με κρέας, το αρμένικο κότσι αρνιού και βέβαια το μαλακό και επίπεδο ψωμί λαβάς), αλλά και τα παραδοσιακά εστιατόρια της πρωτεύουσας, Γερεβάν. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η οινική της παραγωγή. Η περιοχή γύρω από το χωριό Αρένι, για παράδειγμα, με τους σύγχρονους και βραβευμένους αμπελώνες της, έχει αναδειχθεί σε μία από τις πιο συναρπαστικές νέες οινοπαραγωγούς ζώνες στον κόσμο. Κάτι που δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει, δεδομένου ότι οι ανασκαφές στο σύμπλεγμα των σπηλαίων Αρένι-1 κοντά στο χωριό έχουν φέρει στο φως τα παλαιότερα ίχνη (6.000 ετών) παραγωγής οίνου στον κόσμο. Την Αρμενία όμως θα αγαπήσουν και οι εραστές των βουνών, χάρη στις πεζοπορικές διαδρομές του μονοπατιού Trans Caucasian Trail (transcaucasiantrail.org), που θα τους οδηγήσουν στο εθνικό πάρκο Dilijan, στα όρη Gegham και στην περιοχή Vayots Dzor, με τα βουνά, τα φαράγγια και τους αμπελώνες. Οι κυνηγοί της αδρεναλίνης, τέλος, μπορούν να κάνουν ποδήλατο βουνού ή zip line από τη μία χιονισμένη βουνοκορυφή στην άλλη. – M. K.
ΜΑΡΟΚΟ
ΤΟ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΟ BEST-SELLER
Αειφόρα και στιλάτα καταλύματα, εστιατόρια που εστιάζουν στις εποχικές πρώτες ύλες και παραθαλάσσια θέρετρα ευεξίας που προσφέρουν από yoga μέχρι serf είναι μόνο κάποιοι από τους λόγους που το Μαρόκο αυτή τη στιγμή «πουλάει» πολύ. Πέραν αυτών, η χώρα μπορεί να υπερηφανεύεται για το σχετικά αναβαθμισμένο οδικό της δίκτυο, που κάνει το ταξίδι με το αυτοκίνητο ευκολότερο, αλλά και για το πρώτο τρένο υψηλής ταχύτητας στην Αφρική, που σου επιτρέπει να πεταχτείς από την Καζαμπλάνκα στην Ταγγέρη μόνο σε δύο ώρες. Στον τομέα της τέχνης και του πολιτισμού, το Μαρακές (το οποίο βρίσκεται στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, τόσο για την περίφημη πλατεία-αγορά Jamaa el Fna όσο και για τη λαβυρινθώδη μεντίνα του) πρόκειται να στεφθεί Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Αφρικής για το 2020. H πρωτεύουσα Ραμπάτ, με τη σειρά της, και αυτή μέρος του Καταλόγου της UNESCO, αποτελεί το νέο επίκεντρο της τέχνης μετά τη διοργάνωση της πρώτης Μπιενάλε στην πόλη (24/09-18/12 2019, biennale.ma), που έριξε νέο φως στις καλλιτεχνικές πρακτικές και στην πολιτιστική κληρονομιά του νότου μέσα από τις δημιουργίες διαφορετικών καλλιτεχνών – από κινηματογραφιστές και γλύπτες μέχρι αρχιτέκτονες και performance artists. Με τίτλο «An Instant Before the World», η διεθνής έκθεση ήταν αφιερωμένη μεταξύ άλλων σε γυναίκες δημιουργούς από όλο τον κόσμο, όπως την Παλαιστίνια εικαστικό Mona Hatoum και την εκλιπούσα αρχιτέκτονα Zaha Hadid. – M. K.
ΜΠΟΥΤΑΝ
ΔΕΙΚΤΕΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
Tο μικροσκοπικό βασίλειο, που συνορεύει με την Ινδία, την Κίνα και το Νεπάλ, ήταν κλειστό στους τουρίστες μέχρι το 1974. Ακόμα και σήμερα, όμως, ο αριθμός των επισκεπτών που εισέρχονται στη χώρα ελέγχεται αυστηρά, καθώς η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος έχει τεθεί ως προτεραιότητα από τις αρχές (και ο τουρισμός, ως γνωστόν, έχει και τη... σκοτεινή πλευρά του). Το βασίλειο έχει ήδη μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα, ενώ φιλοδοξεί μέσα στο 2020 να γίνει η πρώτη χώρα στον κόσμο που καλλιεργεί τη γη της αποκλειστικά με βιολογικές μεθόδους. Γι’ αυτόν τον λόγο κάθε επισκέπτης πληρώνει ημερήσιο τέλος ύψους περίπου 200 ευρώ. Μία ακόμα πρωτοτυπία που έχει καθιερώσει μία από τις πιο πρόσφατες δημοκρατίες στον κόσμο (η μετάβαση από τη μοναρχία στην Μπουτανική Δημοκρατία έγινε το 2008) είναι ότι έχει ορίσει ως δείκτη ευμάρειας του κράτους την Εθνική Ακαθάριστη Ευτυχία, η οποία προσεγγίζεται μέσω του βουδισμού και της τήρησης των παραδόσεων. Αυτός ο τρόπος ζωής προσφέρει σήμερα ανεκτίμητες εμπειρίες στον ταξιδιώτη, ο οποίος θα κάνει πεζοπορίες σε παρθένα τοπία, θα διασχίσει τα Μαύρα Όρη για να δει σπάνιους γκρίζους πιθήκους των Ιμαλαΐων, θα επισκεφτεί μοναστήρια, με πιο διάσημο ανάμεσά τους το εμβληματικό Taktsang Palphug ή αλλιώς «Φωλιά της Τίγρης» στην κοιλάδα Πάρο, αλλά και πολλά dzong –φρούρια που εντυπωσιάζουν με την αρχιτεκτονική τους–, ενώ θα αγοράσει και μοναδικά χειροποίητα υφαντά.
Απαραίτητο σταθμό αποτελεί φυσικά και η πρωτεύουσα Θίμφου, που φημίζεται για την αρχιτεκτονική της και απλώνεται στην ομώνυμη κοιλάδα. Ακόμα ένα αξιοθέατο που δεν πρέπει να χάσετε είναι το Bumthang: η πιο ιερή περιοχή της χώρας αποτελείται από τέσσερις κοιλάδες γεμάτες αρχαίους ναούς. Οι κάτοικοι του Μπουτάν χωρίζονται σε δύο φυλές, τους Ngalop και τους Sharchop. Οι πρώτοι συνδέονται πολιτιστικά με το Θιβέτ, ενώ οι δεύτεροι ανήκουν στο δόγμα Nyingmapa, το παλαιότερο των τεσσάρων βασικών «σχολών» θιβετιανού βουδισμού. – Π. Λ.
ΚΙΡΓΙΣΤΑΝ
Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΠΕΖΟΠΟΡΟΥ
Συνολικά 815 χλμ. διαδρομών απαρτίζουν το νεοσύστατο δίκτυο μονοπατιών Issyk Köl του Κιργιστάν. (Φωτογραφία: VISUALHELLAS.GR)
Το Κιργιστάν συγκαταλέγεται στους κορυφαίους προορισμούς που βρίσκονται στον Δρόμο του Μεταξιού της κεντρικής Ασίας. Και ενώ μεγάλες κινεζικές εταιρείες επενδύουν στα σιδηροδρομικά έργα υποδομής του, στις ταξιδιωτικές λίστες του 2020 μπήκε χάρη σε ένα νεοσύστατο δίκτυο μονοπατιών. Το Issyk Köl δίνει στους πεζοπόρους την ευκαιρία να ακολουθήσουν περιπατητικές διαδρομές συνολικού μήκους 815 χλμ., που θεωρούνται από τις πιο όμορφες στον πλανήτη, και να γνωρίσουν τον αυθεντικό τρόπο ζωής των νομαδικών φυλών – οι ταξιδιώτες, σε συνεννόηση με τοπικά γραφεία και οδηγούς, μπορούν να οργανώσουν τη διαμονή τους σε οικογένεια νομάδων. «Κιργκίς» (Kyrgyz) άλλωστε σημαίνει «σαράντα φυλές», και πριν από το 1870 υπήρχαν ακόμα και στις πόλεις yurts (σ.σ. φορητές στρογγυλές σκηνές) στα οποία διέμεναν οι άνθρωποι. Οι περισσότερες διαδρομές του Issyk Köl περνούν δίπλα από καταυλισμούς νομάδων, μερικούς από τους οποίους αξίζει να εξερευνήσετε περισσότερο, όπως αυτούς της λίμνης Sary-Chelek. Εξίσου σημαντική είναι μια επίσκεψη στη λίμνη Issyk-Köl, τη δεύτερη μεγαλύτερη αλπική λίμνη στον κόσμο, στα όρη Tian Shan του βορρά. Βρίσκεται σε υψόμετρο πάνω από 1.600 μ. και δεν παγώνει ακόμα και στη διάρκεια των άγριων χειμώνων της κεντρικής Ασίας. Ωστόσο, για τους περισσότερους κορυφαία στιγμή του ταξιδιού θεωρείται το πέρασμα από τη βραχώδη λίμνη Ala-Köl. Η θέα που προσφέρει στους πεζοπόρους που οδεύουν προς την πεδιάδα Altyn Arashan χαρίζει μοναδικές συγκινήσεις. – Π. Λ.
ΠΑΚΙΣΤΑΝ
ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟΥΣ
Οι Καλάς, που ζουν στο ορεινό Πακιστάν, θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους του Μ. Αλεξάνδρου. (Φωτογραφία: AFP/VISUALHELLAS.GR)
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, την τουριστική βιομηχανία του έπληξε σοβαρά μια σειρά από περιστατικά τρομοκρατίας. Όμως η άρση της βρετανικής ταξιδιωτικής οδηγίας για τον πακιστανικό βορρά, σε συνδυασμό με την κατάργηση πολλών περιορισμών που ίσχυαν για την είσοδο στη χώρα, το κατατάσσουν στους must προορισμούς για το 2020. Η περιήγηση στο Πακιστάν δεν είναι εύκολη και απευθύνεται περισσότερο σε έμπειρους ταξιδιώτες. Ανταμείβει όμως με το παραπάνω όσους την τολμούν. Στα βόρεια υψίπεδά του ορθώνονται ορισμένες από τις ψηλότερες βουνοκορφές του κόσμου, όπως η Κ2 (8.611 μ.) και η Νάνγκα Παρμπάτ (8.126 μ.). Είναι χαρακτηριστικό ότι το Πακιστάν έχει περισσότερες κορυφές άνω των 7.000 μ. από την Κίνα και το Νεπάλ μαζί. Στα απομονωμένα όρη Χίντου Κους θα συναντήσετε τους Καλάς, που φορούν περίτεχνους κεφαλόδεσμους, διακοσμημένους με κοχύλια, και θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ενώ στην πρωτεύουσα Ισλαμαμπάντ, που χτίστηκε μετά το 1960 σε σχέδιο του αρχιτεκτονικού γραφείου «Δοξιάδης και Συνεργάτες», θα δείτε το επιβλητικό Τέμενος Φαϊσάλ και το εμβληματικό Εθνικό Μουσείο σε σχήμα λουλουδιού. Στο Πακιστάν βρίσκεται και ο αυτοκινητόδρομος Kαρακόρουμ, ο ψηλότερος στον κόσμο (σε υψόμετρο 5.000 μ.), που διατρέχει την ομώνυμη οροσειρά. Αξίζει να επιχειρήσετε σε αυτόν ένα οδικό ταξίδι με ντόπιο οδηγό – είναι κάτι που θα θυμάστε σε όλη σας τη ζωή. Βουδιστικές στούπες και αρχιτεκτονικά αριστουργήματα από την εποχή της Μογγολικής Αυτοκρατορίας της Ινδίας, απομονωμένα χωριά και υπέροχα δείγματα λαϊκής τέχνης συμπληρώνουν το πλέγμα εικόνων και εμπειριών που προσφέρει η ασιατική χώρα. – Π. Λ.
ΛΙΒΑΝΟΣ
ΓΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΣΕΛΙΔΑ
Ο δεκαπενταετής Εμφύλιος και οι συγκρούσεις με το γειτονικό Ισραήλ στιγμάτισαν καθοριστικά για πολύ καιρό τον Λίβανο. Η χώρα προσπαθεί συστηματικά να κερδίσει το χαμένο έδαφος και για το 2020 πλασάρεται ανάμεσα στα ταξιδιωτικά best-sellers της χρονιάς, με τους tour operators να την προωθούν ως τον προορισμό που προσφέρει μια άλλη εικόνα της Μέσης Ανατολής, συνδυάζοντας πλούσια ιστορία, εξαιρετική γαστρονομία, οινική κουλτούρα και ενδιαφέροντα φυσικά τοπία.
Οι λάτρεις του κρασιού γνωρίζουν ότι ο Λίβανος είναι μία από τις παλαιότερες οινοπαραγωγούς χώρες του κόσμου. Στην κοιλάδα Μπεκάα, που ανήκε μέχρι πρόσφατα στις πιο «δύσκολες» για τους ταξιδιώτες ζώνες, θα βρείτε περισσότερα από σαράντα οινοποιεία, ανάμεσα στα οποία τα Château Ksara, IXSIR Domaine des Tourelles και Château Heritage. Στην περιοχή βρίσκεται και η πόλη Μπάαλμπεκ, με τον εντυπωσιακό ναό του Δία από τη ρωμαϊκή περίοδο. Το μείγμα θρησκειών, παραδόσεων και πολιτισμών του Λιβάνου γίνεται πιο ορατό στη Βηρυτό, το πάλαι ποτέ Παρίσι της Ανατολής: χώροι τέχνης, πολυτελή ξενοδοχεία και μπουτίκ υψηλής ραπτικής κάνουν την εμφάνισή τους στις αναπλασμένες περιοχές του κέντρου, ενώ νέα μπαρ, εστιατόρια και γκαλερί δίνουν άλλο αέρα στις μποέμ γειτονιές Mar Mikhael, Badaro και Gemmayzeh. Η επαναλειτουργία του Μουσείου Sursock, τα εγκαίνια του σύγχρονου θεάτρου τέχνης Aishti και του μουσείου Beit Beirut, που είναι αφιερωμένο στις πολυετείς συγκρούσεις που ταλάνισαν τη χώρα, μαρτυρούν μια εκρηκτική καλλιτεχνική σκηνή που προσελκύει νέους δημιουργούς και εναλλακτικούς επιχειρηματίες. Εκτός Βηρυτού, αξίζει να δείτε την Κοιλάδα Καντίσα με το δάσος κέδρων, αλλά και να εξερευνήσετε, κάνοντας snorkeling, τον υπέροχο βυθό με τις αρχαιότητες της Σιδώνας και της Τύρου – στη δεύτερη, που υπήρξε σημαντικό λιμάνι των Φοινίκων, βρίσκεται και ο καλύτερα διατηρημένος αρχαίος ιππόδρομος στον κόσμο. – Π. Λ.
ΙΑΠΩΝΙΑ
Η ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
Πολλά έχουν αλλάξει από το 1964, δηλαδή από την προηγούμενη φορά που το Τόκιο φιλοξένησε Ολυμπιακούς Αγώνες. Κατ’ αρχάς, σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας (τότε αυτοκράτορας ήταν ο Χιροχίτο ή Αυτοκράτορας Σόουα, πλέον είναι ο εγγονός του, Ναρουχίτο), αλλά και όσον αφορά τους ίδιους τους Αγώνες (τότε τα αθλήματα ήταν 19 και το ποσοστό των γυναικών διαγωνιζομένων 13%, σήμερα τα αθλήματα είναι 33 και το γυναικείο ποσοστό –με βάση τα στοιχεία των περασμένων Αγώνων– είναι 45%). Χαμηλών τόνων και παράλληλα φιλόδοξοι και οργανωτικοί, οι Ιάπωνες αναμένεται να φέρουν εις πέρας μια άρτια διοργάνωση, που θα αρχίσει και θα τελειώσει στο Νέο Εθνικό Στάδιο, το περήφανο δημιούργημα του αρχιτέκτονα Kengo Kuma, χωρητικότητας 68.000 ατόμων. Οι Αγώνες λειτουργούν ως αφορμή για να επισκεφθείτε όχι μόνο το Τόκιο (μια μεγαλούπολη πολύβουη, πλην όμως πεντακάθαρη, γεμάτη πάρκα και ναούς), αλλά και το Κιότο, την πολιτιστική πρωτεύουσα της Ιαπωνίας, το Ματσουμότο, με το επιβλητικό, κατάμαυρο, 400 ετών κάστρο του, και τη γραφική λουτρόπολη Σίμπου Όνσεν με το ποταμάκι και τις θερμές πηγές (στις οποίες το κοινό βουτάει χωρίς μαγιό, όπως επιτάσσει η ιαπωνική κουλτούρα). Μια εμπειρία που αξίζει να αναζητήσετε είναι η διαμονή σε ριοκάν (σ.σ. παραδοσιακό πανδοχείο υψηλών προδιαγραφών, με δάπεδο τατάμι φτιαγμένο από μπαμπού). – Ε. Α.
ΟΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ ΟΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ
OYAΣΙΓΚΤΟΝ
ΜΙΑ ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Η Ουάσιγκτον γιορτάζει τα 100 χρόνια από την επικύρωση της 19ης τροπολογίας του συντάγματος, που έδωσε δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες. (Φωτογραφία: Getty Images/Ideal Image)
Στραμμένα στην πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών Ουάσιγκτον θα είναι τα μάτια όλου του πλανήτη το 2020, εν όψει των αμερικανικών προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου, αν και η αφορμή για να την επισκεφθείτε είναι διαφορετική. Το 2020 σηματοδοτεί τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την επικύρωση της 19ης τροπολογίας του συντάγματος (26 Αυγούστου 1920), που έδωσε το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες. Αν και σε πολλές πολιτείες του Νότου οι Αφροαμερικανές έπρεπε να περιμένουν μέχρι το 1965 για να τους επιτραπεί να ψηφίσουν, η τροπολογία του 1920 αποτελεί ορόσημο στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και γι’ αυτό θα εορταστεί με ειδικές εκθέσεις σε πολλά μουσεία της πόλης, όπως το National Museum of Women in the Arts (nmwa.org). Μιλώντας για μουσεία, η πόλη έχει κάπου εβδομήντα, αρκετά εκ των οποίων αποτελούν τμήμα του περίφημου ερευνητικού Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν των ΗΠΑ, όπως το πιο πρόσφατο National Museum of African American History and Culture, το μόνο εθνικό μουσείο αποκλειστικά αφιερωμένο στην αφροαμερικανική ιστορία και κουλτούρα. Αν πάλι τα μουσεία δεν είναι του στιλ σας, περάστε από τη νέα συνοικία Wharf με το ανανεωμένο παραλιακό μέτωπο, όπου οι ντόπιοι έρχονται για να χαλαρώσουν, να ψωνίσουν, να διασκεδάσουν και να φάνε καλά στα πάνω από είκοσι εστιατόριά της. – M. K.
ΠΑΡΙΣΙ
Η ΜΠΕΛ ΕΠΟΚ ΤΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ
Απολαμβάνοντας τον παριζιάνικο ήλιο στις όχθες του Σηκουάνα. © AP Photo/Francois Mori
Παρίσι: ένας προχριστιανικός οικισμός της κελτικής φυλής Parisii μετονομάστηκε σε Lutetia από τους Ρωμαίους, για να του κολλήσει τελικά το παρατσούκλι «Πόλη του Φωτός». Ξέρετε γιατί; Αφενός για τη συμβολή του κατά την εποχή του Διαφωτισμού, αφετέρου γιατί ήταν μία από τις πρώτες μεγάλες πόλεις της οποίας φωταγωγήθηκαν οι δημόσιοι χώροι. Το Παρίσι είναι μια διαχρονική επιλογή – το βάλεις δεν το βάλεις μέσα σε λίστες, αυτό θα είναι πάντα ψηλά στις προτιμήσεις του ταξιδιωτικού κοινού που δεν λέει να χορτάσει τις μποέμικες ιστορίες για τα καμπαρέ και τους ζωγράφους του. Στην πραγματικότητα, βέβαια, η σημερινή Μπελ Επόκ του Παρισιού δεν έχει να κάνει με την καλλιτεχνική, αλλά με την ξενοδοχειακή σκηνή, που διανύει περίοδο εξωστρέφειας και άνθησης. Δεν είναι μόνο το ξενοδοχείο J.K. Place Paris (τέταρτο μέλος της μπουτίκ αλυσίδας J.K. Place και το πρώτο της εκτός Ιταλίας), είναι και πολλά ακόμα που αναμένεται να ανοίξουν μέσα στο 2020. Σημειώστε, μεταξύ άλλων, το Bulgari Hotel Paris στην Avenue George V του Όγδοου Διαμερίσματος (σχεδιασμένο από τους αρχιτέκτονες Valode & Pistre, που έχουν αναλάβει την αναδιαμόρφωση του Gare du Nord), το Cheval Blanc Paris (θα στεγαστεί σε ένα αρ ντεκό κτίριο στις όχθες του Σηκουάνα), αλλά και το πρώτο ξενοδοχείο της μπουτίκ αλυσίδας Kimpton στη Γαλλία. Κι επειδή, όποια φάση κι αν διανύει, το Παρίσι θα είναι πάντα ανοιχτό στα πολιτιστικά ερεθίσματα, εκτός από πολυτελή ξενοδοχεία, το 2020 θα υποδεχτεί και έναν μεγάλο χώρο τέχνης, που θα στεγαστεί στο πρώην χρηματιστήριο, την ιστορική Bourse de Commerce. – Ε. Α.
ΣΑΛΤΣΜΠΟΥΡΓΚ
ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ
Τα φθινοπωρινά χρώματα του Σάλτσμπουργκ. (Φωτογραφία: VISUALHELLAS.GR)
Η γενέτειρα του Wolfgang Amadeus Mozart βάζει φέτος την πιο αστραφτερή μπαρόκ φορεσιά της για να γιορτάσει την 100ή επέτειο από την ίδρυση ενός από τα σημαντικότερα φεστιβάλ κλασικής μουσικής και θεάτρου στον κόσμο, του Salzburg Festival (18 Ιουλίου-30 Αυγούστου 2020). Όπως κάθε χρόνο, το ενδιαφέρον θα προσελκύσει το έργο «Jederman» του Hugo von Hofmannsthal (ενός εκ των ιδρυτών), που ανέβηκε για πρώτη φορά το 1920, σηματοδοτώντας την ίδρυση του φεστιβάλ, και το οποίο παραδοσιακά παρουσιάζεται στην πλατεία μπροστά από τον καθεδρικό ναό (Domplatz). Για τους φίλους της όπερας, το πρόγραμμα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων «Ντον Τζοβάνι», «Tόσκα» και «Μαγικό Αυλό», ενώ το φεστιβάλ θα τιμήσουν μεγάλες ορχήστρες, όπως η Φιλαρμονική της Βιέννης (με μαέστρο τον Gustavo Dudamel), αλλά και η πρωτοπόρα musicAeterna του δικού μας Θεόδωρου Κουρεντζή. Κλείστε λοιπόν τα εισιτήριά σας από νωρίς (salzburgerfestspiele.at) και ετοιμαστείτε να τραγουδήσετε και εσείς «The hills are alive with the sound of music» (δηλαδή «Οι λόφοι ζωντανεύουν με τον ήχο της μουσικής»), όπως η Τζούλι Άντριους στο κλασικό μιούζικαλ του 1965 «Μελωδία της ευτυχίας», που διαδραματίζεται στο Σάλτσμπουργκ. – M. K.
ΝΤΟΥΜΠΑΪ
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ
Οικογενειακή έξοδος με φόντο τους ουρανοξύστες του Business Bay, στο Ντουμπάι. © Michael Amme/laif
Πώς ένας προορισμός γίνεται ορόσημο και σημείο συνάντησης καλλιτεχνών, επιχειρηματιών και αρχιτεκτόνων από ολόκληρο τον κόσμο; Φιλοξενεί την Παγκόσμια Έκθεση και, στην προκειμένη περίπτωση, για να την υποδεχθεί χτίζει μια ολόκληρη νέα περιοχή – με έκταση διπλάσια σε σχέση με το νησί του Χονγκ Κονγκ (!). Το Ντουμπάι είναι η πρώτη πόλη της Μέσης Ανατολής στην οποία πραγματοποιείται η World Expo (Οκτώβριος 2020-Μάρτιος 2021), αναμένοντας συνολικά περί τους 25 εκατομμύρια επισκέπτες. Στο πλαίσιο των εργασιών της, θα παρουσιαστούν όλες οι τελευταίες εξελίξεις στους τομείς της αειφορίας και της βιώσιμης κινητικότητας. Εμπνευσμένο από τη μορφή του γερακιού, το κεντρικό περίπτερο της έκθεσης, επιφάνειας 4.554 τ.μ., φέρει την υπογραφή του Ισπανού αρχιτέκτονα Σαντιάγο Καλατράβα, ενώ διάσημα αρχιτεκτονικά γραφεία ( Foster + Partners, Grimshaw Architects, BIG) έχουν αναλάβει τα τρία μικρότερα. Στις πολυαναμενόμενες αφίξεις συμπεριλαμβάνεται το Μουσείο του Μέλλοντος (Museum of the Future), σχεδιασμένο εξ ολοκλήρου από αλγόριθμο υπολογιστή, το θεαματικό συγκρότημα Aladdin City, που θα στεγάζει ξενοδοχείο και εμπορικές χρήσεις, και το ξενοδοχείο ME by Meliá Dubai, το μοναδικό που η Ισραηλινή αρχιτέκτων Zaha Hadid είχε σχεδιάσει εξωτερικά και εσωτερικά. – Π. Λ.
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ
ΝΤΑΚΑΡ
ΜΠΙΕΝΑΛΕ ΚΑΙ BOUBOU
Η θάλασσα αγκαλιάζει το Ντακάρ, πρωτεύουσα της Σενεγάλης, από κάθε πλευρά του. © Sebastian Modak/The New York Times
To να βάλει κανείς την Αφρική στην ταξιδιωτική του ατζέντα είναι μια απόφαση-σταθμός, που θα τον οδηγήσει σε εντελώς διαφορετικούς κόσμους από αυτούς που γνωρίζει. Ιδανική πόλη για ένα πρώτο ταξίδι στην πιο περίπλοκη απ’ όλες τις ηπείρους είναι το Ντακάρ των 2,5 εκατ. κατοίκων: σχετικά ασφαλές, ζωντανό, πολύγλωσσο (οι Ντακαριανοί, εκτός από γαλλικά, μιλούν Wolof και άλλες τοπικές γλώσσες). To 2020 είναι χρονιά της τέχνης, αφού η πρωτεύουσα της Σενεγάλης θα φιλοξενήσει την 14η μπιενάλε Dak’Art, που στόχο έχει να κάνει γνωστή διεθνώς τη σύγχρονη τέχνη της Μαύρης Ηπείρου μέσα από καλλιτέχνες όπως η Immy Mali από την Ουγκάντα, εικαστικός πολυμέσων με έργα-εγκαταστάσεις όπως ένα οβάλ μπουντουάρ, όπου οι επισκέπτες παίρνουν τον ρόλο του περφόρμερ, κάθονται στo σκαμπό και αλληλεπιδρούν με ομιλούντες καθρέφτες. Κατά τα άλλα, το Ντακάρ φημίζεται για τη φιλοξενία του, για τη θάλασσα που το αγκαλιάζει από όλες τις μεριές και φυσικά για τις αντιφάσεις του (από τη μία θα δείτε σκονισμένα πεζοδρόμια, παμπάλαια βαν που τσουλούν αγκομαχώντας και μια γενικότερη εικόνα χάους, από την άλλη ευρωπαϊκού τύπου καφέ και δεντροστοιχισμένους δρόμους). Μη φύγετε από την πόλη αν δεν δοκιμάσετε νερό καρύδας και –οι πιο τολμηροί– αν δεν περάσετε από ένα μπαρμπέρικο για ένα περιποιημένο κούρεμα. Χαζέψτε στους δρόμους τους Ντακαριανούς με τα boubou (παραδοσιακά ενδύματα) και μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε το τζαμί Massalikul Jinaan, που εγκαινιάστηκε πριν από λίγους μήνες και θεωρείται από τα μεγαλύτερα της Δυτικής Αφρικής. – Ε. Α.
ΚΑΪΡΟ
ΤΟ ΕΤΟΣ ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΩΝ
Ό,τι είναι η Βιέννη για τους μουσικόφιλους και η Νέα Υόρκη για τους foodies είναι το Κάιρο για τους αρχαιολάτρες, για όσους εντυπωσιάζονται από τις Πυραμίδες της Γκίζας και από τη μυθική φιγούρα της Σφίγγας (στην αιγυπτιακή εκδοχή της είναι αρσενικού γένους, σε αντίθεση με τη θηλυκή της αρχαίας Ελλάδας). Το 2020 είναι μια μεγάλη χρονιά για το Κάιρο, αφού αναμένεται να ανοίξει επιτέλους το Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο. Πρόκειται για ένα φιλόδοξο εγχείρημα, δηλαδή για το μεγαλύτερο αρχαιολογικό μουσείο του κόσμου, και μάλιστα με εκθέματα από έναν και μοναδικό πολιτισμό. Χτισμένο κοντά στις πυραμίδες της Γκίζας (16 χλμ. από το Κάιρο) και με εμβαδόν 500.000 τ.μ., το μουσείο θα παρουσιάζει στο κοινό 100.000 εκθέματα από την τεράστια ιστορία της Αιγύπτου, εκ των οποίων τα 30.000 για πρώτη φορά, όπως τεχνουργήματα από τον τάφο του Τουταγχαμών. Η Αίγυπτος βέβαια δεν επένδυσε στο μουσείο απλώς για να αποτίσει φόρο τιμής στο παρελθόν της, αλλά και για να τονώσει τον τουρισμό της, που ακόμα δεν έχει συνέλθει πλήρως μετά τα γεγονότα της Αραβικής Άνοιξης. Κατά τα άλλα, μια επίσκεψη στο Κάιρο αρχίζει και τελειώνει με φαγητό: τριγυρίστε στα εστιατόρια της πόλης, για να δοκιμάσετε qasab (χυμό από ζαχαροκάλαμο), σούπα μολοχία, κοτόπουλο fattah και πιτσούνια. – Ε. Α.
ΡΙΕΚΑ
ΗΡΘΕ Η ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ
Ο θεσμός της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας είναι ένας από τους πιο ουσιαστικούς ευρωπαϊκούς θεσμούς, γιατί επιτρέπει σε μικρές άσημες πόλεις να λάμψουν για έναν ολόκληρο χρόνο – με άλλα λόγια, να μπουν στον τουριστικό χάρτη. Μια τέτοια περίπτωση είναι και η βιομηχανική Ριέκα, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Κροατίας, που είναι περισσότερο γνωστή για τα ναυπηγεία της και την οποία οι τουρίστες συνήθως προσπερνούν βιαστικά στον δρόμο για τα κροατικά νησιά. Το 2020 η Ριέκα θα είναι μία από τις δύο Πολιτιστικές Πρωτεύουσες της Ευρώπης (μαζί με το Γκόλγουεϊ της Ιρλανδίας). Αυτό σημαίνει ότι επενδύει στις υποδομές της. Μπαίνοντας στο σάιτ rijeka2020.eu βλέπει κανείς την πρόοδο των έργων, και μάλιστα με μπάρες που αναγράφουν τα ποσοστά: το Μουσείο Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης είναι ολοκληρωμένο κατά 100%, όπως και το RiHub – ένα κτίριο του 1916, όπου λειτούργησε το πρώτο νηπιαγωγείο της Ριέκα και τώρα στεγάζει ένα κοινωνικό hub, με στόχο την ενεργό συμμετοχή των πολιτών στα προγράμματα πόλης. Κατά τα άλλα, διάφορα πρότζεκτ (όπως είναι το Brick House, πρώην ξηραντήριο καπνού που θα μετατραπεί σε έδρα ενός μεγάλου φεστιβάλ νεολαίας, και το T-object complex Bencic, που θα στεγάσει όλα τα τμήματα της Βιβλιοθήκης της Ριέκα) είναι μερικώς έτοιμα και αναμένεται να τελειώσουν το 2020-2021, αφήνοντας στην πόλη μια καλή πολιτιστική κληρονομιά και μετά το πέρας της διοργάνωσης. – Ε. Α.
ΓΚΟΛΓΟΥΕΪ
Η ΤΕΧΝΗ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
Η δεύτερη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2020 είναι γνωστή ως η «πολιτιστική καρδιά της Ιρλανδίας», με 300 καταγεγραμμένους καλλιτέχνες να δίνουν στην πόλη το χαρακτηριστικό μποέμικο στιλ της και διάσημα φεστιβάλ, όπως το Galway International Arts Festival και το Galway Film Fleadh, να την έχουν κάνει γνωστή και εκτός συνόρων. Στην ιστοσελίδα galway2020.ie μπορείτε να δείτε αναλυτικά το πολιτιστικό πρόγραμμα για όλο το έτος, χωρισμένο ανά εποχή σύμφωνα με το κελτικό ημερολόγιο, που ξεκινά τον Φεβρουάριο. Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, συναυλίες, εργαστήρια, λογοτεχνικές συναντήσεις με διάσημους συγγραφείς, όπως η Margaret Atwood, θεατρικές παραστάσεις από τον περίφημο ιρλανδικό θίασο Druid κ.ά. Και καμία, όμως, από τις εκδηλώσεις να μην παρακολουθήσετε, αρκεί να περπατήσετε στα στενάκια της πόλης για να νιώσετε την αγάπη των ντόπιων για την τέχνη. Σίγουρα θα συναντήσετε δεκάδες πλανόδιους μουσικούς και θα ακούσετε παραδοσιακά τραγούδια να «ξεχύνονται» από τις παμπ, ερμηνευμένα ζωντανά από τους θαμώνες. Ακόμη ένας λόγος να επισκεφτείτε το Γκόλγουεϊ, πάντως, είναι και η γαστρονομική του σκηνή. Το 2018 είχε ανακηρυχθεί European Region of Gastronomy, ενώ μπορεί να υπερηφανεύεται και για δύο βραβευμένα με αστέρια Michelin εστιατόρια: το Aniar του JP McMahon, του πιο γνωστού σεφ της πόλης, και το Loam. Το νέο café-wine bar του McMahon ονόματι Tartare, μάλιστα, φημίζεται για τα αειφόρου παραγωγής οστρακοειδή του, ενώ, αν σας αρέσουν τα στρείδια, εδώ και 66 χρόνια η πόλη φιλοξενεί το Galway International Oyster and Seafood Festival (galwayoysterfestival.com), το μακροβιότερο φεστιβάλ στρειδιού στον κόσμο, στο οποίο μεταξύ άλλων θα δείτε σεφ να διαγωνίζονται στο άνοιγμα στρειδιών, με κριτήρια την ταχύτητα, την τεχνική και την παρουσίαση. – M. K.
ΒΟΝΝΗ
ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥ ΜΠΕΤΟΒΕΝ
Το 2020 συμπληρώνονται 250 χρόνια από τη γέννηση του Μπετόβεν στη Βόννη. (Φωτογραφία: VISUALHELLAS.GR)
Πρωτεύουσα της Δυτικής Γερμανίας από το 1949 έως το 1990, η Βόννη μπορεί να έχασε τα πρωτεία από το Βερολίνο μετά την πτώση του Τείχους, δεν σημαίνει όμως ότι έχασε και την αίγλη της. Χτισμένη και στις δύο όχθες του ποταμού Ρήνου, έχει να επιδείξει μια σειρά από σημαντικά μουσεία, όπως το Bundeskunsthalle και το Haus der Geschichte –δύο από τα δέκα πιο επισκέψιμα μουσεία στη Γερμανία– ενώ, αν μη τι άλλο, είναι η γενέτειρα του Μπετόβεν, λόγος αρκετός για να προσελκύει τους απανταχού φιλόμουσους και φιλότεχνους. Το 2020, μάλιστα, η πόλη γιορτάζει τα 250 χρόνια από τη γέννηση του διάσημου τέκνου της, προσφέροντας έναν λόγο παραπάνω για να βρεθείτε εδώ, ιδίως αν αγαπάτε την κλασική μουσική. Τι μπορείτε να περιμένετε; Συναυλίες με διάσημες ορχήστρες, σολίστ και μαέστρους (όπως ο Sir Simon Rattle και ο Daniel Barenboim), έναν «Φιντέλιο» (τη μοναδική όπερα του συνθέτη) σε παραγωγή Theater Bonn, με τη συμμετοχή ντόπιων ταλέντων, εκδρομές και πικνίκ στη φύση (εμπνευσμένα από την 6η Συμφωνία του Μπετόβεν, την «Ποιμενική»), αλλά και εκατοντάδες συναυλίες από ντόπιους μουσικούς, που ανοίγουν τις πόρτες των σπιτιών τους και παίζουν για το κοινό στο σαλόνι τους. Για περισσότερες πληροφορίες: bthvn2020.de – M. K.
ΣΑΛΒΑΔΟΡ
ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ
H πλούσια αφροβραζιλιάνικη πολιτιστική κληρονομιά της πρώτης πρωτεύουσας της Βραζιλίας (από το 1549 έως το 1763), με τα αναγεννησιακά και τα αρ ντεκό αριστουργήματα που κοσμούν τους δρόμους της, αντανακλάται στη γαστρονομία της, στο τέμπο και στα ακροβατικά της καποέιρα, αλλά και στο γεμάτο ενέργεια καρναβάλι της, το οποίο πρόσφατα απέκτησε και σπίτι. Αφιερωμένο στον ρυθμό και στο θέαμα, το μουσείο Casa do Carnival αφηγείται στους τέσσερις ορόφους του την ιστορία αυτής της σημαντικής για την πόλη γιορτής μέσα από διαδραστικές εμπειρίες, προβολές ταινιών, εκθέσεις αυθεντικών κοστουμιών, κ.ά. Δεν είναι όμως μόνο αυτός ο λόγος για τον οποίο το Σαλβαδόρ συγκεντρώνει το παγκόσμιο ταξιδιωτικό ενδιαφέρον αυτή την εποχή. Νεανικό και εξωστρεφές, με μια νέα γραμμή μετρό που συνδέει το κέντρο του με το αεροδρόμιο, την ολοκλήρωση αρχιτεκτονικών εργασιών συντήρησης στο ιστορικό κομμάτι της πόλης και την άφιξη της αλυσίδας πολυτελών ξενοδοχείων Fasano, το Σαλβαδόρ απολαμβάνει μια δυναμική τροχιά ανάπτυξης, με τους ανθρώπους του να ξέρουν να ζουν και να γιορτάζουν την κάθε μέρα που περνά, πείθοντας με τον τρόπο τους και τους επισκέπτες να κάνουν το ίδιο. – Π. Λ.
