Kathimerini.gr
Σοφία Σπίγγου
Αβάσιμη στην ουσία της κρίθηκε η μήνυση που είχαν υποβάλει η Μαρία Καρυστιανού και τέσσερις ακόμη συγγενείς θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών σε βάρος του εφέτη ανακριτή Σωτήρη Μπακαΐμη και της γραμματέως του, από την αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Λάρισας Ευτυχία Μελετοπούλου που εξέτασε την υπόθεση.
Η μήνυση αφορούσε στην απόκρυψη περίπου 649.000 αρχείων αλλά και την καταστροφή βιολογικού υλικού θυμάτων του δυστυχήματος. Στο διά ταύτα της διάταξής της η αντεισαγγελέας καταλήγει πως «ουδόλως προκύπτει πλημμελής άσκηση των καθηκόντων του εφέτη ανακριτή Λάρισας, σε καμία δε περίπτωση δεν υφίσταται απόκρυψη στοιχείων ή διενέργεια πράξεων οι οποίες να κατατείνουν στην παρεμπόδιση ανεύρεσης της αλήθειας και της συλλογής του αναγκαίου αποδεικτικού υλικού».
Μάλιστα, τονίζει πως ο εφέτης ανακριτής Λάρισας έχει διενεργήσει όλες τις απαραίτητες ανακριτικές πράξεις με αμεροληψία και «κατ’ οικείαν κρίση, δηλαδή με τρόπο ενέργειας προς την αποκάλυψη της αλήθειας, χωρίς αυτός ο τρόπος να μπορεί να οριστεί από τον νόμο εξαντλητικά».
Η εισαγγελική λειτουργός επισημαίνει δε, πως η αμεροληψία του ανακριτή έχει κριθεί δύο ακόμα φορές με βουλεύματα του Συμβουλίου Εφετών Λάρισας, όταν εξέτασαν αιτήσεις εξαίρεσης σε βάρος του. «Το Συμβούλιο Εφετών Λάρισας έκρινε αδιάστικτα ότι δεν τίθεται ζήτημα μεροληψίας ή πλημμελούς άσκησης των καθηκόντων αυτού (του ανακριτή)(…)», ενώ όσον αφορά στο απροσωπόληπτο της κρίσης του αλλά και των εν γένει ενεργειών του, χαρακτηριστικά αναφέρει ότι «εκείνες οι ενέργειες του ανακριτή που είναι οπωσδήποτε κρίσιμες για την προς τα έξω αντικείμενικότητά του σε ιδιαίτερα σοβαρή υπόθεση και με μεγάλο αριθμό θυμάτων είναι ο όγκος των αποδείξεων που έχουν συλλεγεί, ο αριθμός των κατηγορουμένων, στους οποίους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες και η σοβαρότητα των κατηγοριών που έχουν αποδοθεί».
Οπως εξηγεί στη διάταξή της η εισαγγελέας, άπαντα πως τα αναφερόμενα κατασχεθέντα αρχεία αποτελούν σώμα της δικογραφίας και θα ήταν αδύνατο να έχουν αποκρυβεί καθώς ήδη προϋπήρχαν στη δικογραφία αντίστοιχες παραγγελίες για τα αρχεία αυτά, ενώ υπήρχαν στη δικογραφία και δύο εκθέσεις έρευνας και κατάσχεσης στις οποίες αναλυτικώς αναφέρονται άπαντα τα κατασχεθέντα, αλλά και η έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης της ΔΕΕ στην οποία επίσης αναλυτικώς αναφέρονται τα προς εξέταση στοιχεία.
«Συνεπώς, είναι προφανές ότι δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση ο εφέτης ανακριτής να αποκρύψει το πλήθος, το είδος και τη φύση των κατασχεθέντων ψηφιακών και έγχαρτων αρχείων αφού αυτά αναφέρονται και συγκεκριμενοποιούνται αναλυτικά στα πιο πάνω έγγραφα» σημειώνει η εισαγγελέας και συμπληρώνει πως οι διάδικοι αν και γνώριζαν τις ανακριτικές παραγγελίες δεν υπέβαλαν σχετική αίτηση προς τον ίδιο τον εφέτη ανακριτή.
«Μάλιστα τόσο η μηνύτρια Μαρία Καρυστιανού (οι λοιποί μηνυτές είτε δεν γνώριζαν είτε αρνήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις) όσο και οι Ε.Β. και Γ.Τ., στις καταθέσεις τους, σε συγκεκριμένη ερώτηση που τους υποβλήθηκε εάν προτού απευθυνθούν στη ΔΕΕ είχαν αναζητήσει τα κατασχεθέντα ψηφιακά αρχεία από τον εφέτη ανακριτή, απάντησαν αρνητικά. Επιπλέον, μηνύτρια και μάρτυρες, ερωτηθέντες εάν ο εφέτης ανακριτής τους έχει απαντήσει αρνητικά σε αίτημά τους για χορήγηση αντιγράφων της δικογραφίας, κατέθεσαν ότι ουδέποτε έλαβαν αρνητική απάντηση σε αίτημα για χορήγηση αντιγράφων αυτής, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από το πλήθος των αιτήσεων των παρισταμένων προς υποστήριξη της κατηγορίας για χορήγηση αντιγράφων από τον εφέτη ανακριτή Λάρισας, οι οποίες όλες ανεξαιρέτως ικανοποιήθηκαν από αυτόν».
Από την εισαγγελική έρευνα προέκυψε πως κατά τη διάρκεια της ανακρίσεως οι διάδικοι έχουν λάβει πολλάκις αντίγραφα της δικογραφίας, μεταξύ αυτών και ηχητικά αρχεία στα οποία περιλαμβάνονται και τα κατασχεθέντα αρχεία. «Πρέπει με έμφαση δε να επισημανθεί ότι ακόμη και τα επουσιώδη –κατά την κρίση του εφέτη ανακριτή– έγγραφα και αρχεία, χορηγήθηκαν από τον εφέτη ανακριτή Λάρισας σε όλους τους διαδίκους –και στους μηνυτές– αμέσως μόλις υποβλήθηκαν σχετικά αιτήματα για τη χορήγηση και αυτών. Ουδείς ωστόσο εκ των μηνυτών και των κληθέντων από εμάς μαρτύρων ήταν σε θέση να γνωρίζει αν τα κατασχεθέντα ψηφιακά αρχεία τους είχαν στο παρελθόν χορηγηθεί και ποιο το ακριβές περιεχόμενο αυτών αφού λόγω του μεγάλου τους όγκου δεν τα είχαν επεξεργαστεί κατά τον χρόνο της κατάθεσης ενώπιόν μας» λέει η εισαγγελέας και υπογραμμίζει πως το γεγονός της χορήγησης αντιγράφων από τον ανακριτή δεν καταλείπει καμία αμφιβολία ότι αυτά είχαν στο σύνολό τους ενσωματωθεί στη δικογραφία, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς των μηνυτών.
Για την καταστροφή δειγμάτων
Ως προς τη συμπληρωματική μήνυση που είχε ασκηθεί σχετικά με δείγματα βιολογικού υλικού που καταστράφηκαν 40 ημέρες μετά το δυστύχημα, η εισαγγελέας σημειώνει πως η εντολή του ανακριτή δόθηκε με βάση την ΚΥΑ για τα απόβλητα υγειονομικών μονάδων και η καταστροφή έγινε σύννομα.
«Καθίσταται σαφές ότι ουδεμία σπουδή –και δη αδικαιολόγητη– επέδειξε ο αφέτης ανακριτής Λάρισας σχετικά με την καταστροφή των συλλεγέντων δειγμάτων βιολογικού υλικού, αφού αυτά ως ΕΑΥΜ δεν θα μπορούσαν να αποθηκευτούν –σύμφωνα με τα προεκτεθέντα– για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα χωρίς να υπάρχει κίνδυνος αλλοίωσής τους. Η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν απολύτως σύννομη και σύμφωνη με τις επιταγές ΚΥΑ ενώ οποιαδήποτε άλλη ενέργεια διαφοροποιούμενη από την ως άνω περιγραφείσα διαδικασία θα επέσυρε κυρώσεις».
Η γραμματέας
«Τέλος, όσον αφορά το σκέλος της μηνυτήριας αναφοράς που στρέφεται σε βάρος της (…), γραμματέως του εφέτη ανακριτή Λάρισας και κατά της οποίας οι μηνυτές εγείρουν την αιτίαση ότι φέρεται να ισχυρίσθηκε σχετικά με τα υπό κρίση κατασχεθέντα ψηφιακά πειστήρια ότι δεν ενσωματώθηκαν στη δικογραφία, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι και αληθής υποτιθέμενη δεν δύναται να συστήσει ποινικά αξιόλογη συμπεριφορά κατά το μέτρο που το έργο της δικαστικής γραμματέως είναι αποκλειστικά βοηθητικό προς τον ανακριτή, χωρίς καμία απολύτως αποφασιστική και δικαιοδοτική αρμοδιότητα και εξουσία επί του έργου της ανάκρισης. Ως εκ τούτου, η σχετική αιτίαση κρίνεται παντελώς νομικά και ουσιαστικά αστήρικτη» σημειώνει η εισαγγελέας σχετικά με τη γραμματέα του ανακριτή.
