Kathimerini.gr
Σταύρος Ιωαννίδης
Στα χέρια του Γενικού Επιτελείου Στρατού βρίσκεται, εδώ και λίγες ημέρες, η επίσημη πρόταση της Lockheed Martin για την αναβάθμιση των δυνατοτήτων και της ισχύος πυρός του πυραυλικού πυροβολικού.
Το ΓΕΣ εξετάζει όλα τα διαθέσιμα συστήματα, αναφέρουν αρμόδιες πηγές, διευκρινίζοντας ότι προς το παρόν δεν έχει ληφθεί κάποια απόφαση αναφορικά με το νέο σύστημα που θα ενταχθεί στο ελληνικό οπλοστάσιο. Aφήνει έτσι να εννοηθεί ότι οι συνομιλίες με την ισραηλινή Elbit για τους εκτοξευτές Puls και την αμερικανική Lockheed Martin για τα Μ270 και τα HIMARS συνεχίζονται.
Η «Κ» πληροφορείται ότι η ομάδα (Task Force) του Επιτελείου, που αποτελείται από έμπειρους αξιωματικούς του πυροβολικού, προγραμματίζει νέο γύρο επαφών που θα περιλαμβάνει αυτοψία και δοκιμή των διαθέσιμων συστημάτων, ενώ γίνεται κατανοητό πως αμφότερα τα συστήματα καλύπτουν σε μεγάλο βαθμό τις ελληνικές απαιτήσεις βάσει των προδιαγραφών του ΓΕΣ. Τις τελικές αποφάσεις θα βαρύνουν το κόστος, ο χρόνος απόκτησης, η συμμετοχή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας αλλά και οι ευρύτερες γεωπολιτικές εξελίξεις.
«Τελική» πρόταση
Η επιστολή της αμερικανικής εταιρείας, που έφτασε στις αρχές του μήνα στη Μεσογείων, επιβεβαιώνει το ρεπορτάζ της «Κ», που δημοσιεύθηκε στα τέλη Ιανουαρίου, σχετικά με την πρόταση δημιουργίας ενός μεικτού στόλου M270 και HIMARS, με στόχο τη συγκράτηση του κόστους και την άμεση προμήθεια συστημάτων.
Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, περιλαμβάνει 30 έως 34 συστήματα, τα μισά εκ των οποίων θα είναι αναβαθμισμένα Μ270 και τα υπόλοιπα καινούργια HIMARS, με το συνολικό κόστος να κυμαίνεται γύρω στα 600 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή σχεδόν τα μισά από την αρχική προσφορά για αναβάθμιση των υφιστάμενων Μ270 που άγγιζε τα 1,1 δισ. ευρώ.
Η πρόταση, εκτός από τα συστήματα, περιλαμβάνει ακόμη πυρομαχικά διαφόρων τύπων ώστε να καλυφθούν οι απαιτήσεις του ΓΕΣ για πλήγματα σε μεγάλο βάθος, εκπαίδευση, εν συνεχεία υποστήριξη και συνεργασία με την εγχώρια αμυντική βιομηχανία.
Οι Αμερικανοί έχουν ήδη επισκεφθεί μια σειρά από ελληνικές εταιρείες, οι οποίες θα μπορούσαν να ενταχθούν στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα των συστημάτων.
Ως προς τους χρόνους παράδοσης, η πρόταση κάνει λόγο για ταχεία απόδοση των HIMARS, καθώς η γραμμή παραγωγής είναι απολύτως ενεργή αυτήν την περίοδο λόγω της μεγάλης ζήτησης του συστήματος, ενώ για την αναβάθμιση των Μ270 απαιτείται μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που προσεγγίζει τη δεκαετία. Τα συστήματα, άλλωστε, θα πρέπει να μεταφερθούν σταδιακά στις Ηνωμένες Πολιτείες για να εκσυγχρονιστούν, ωστόσο ο ελληνικός στρατός θα διατηρεί ορισμένους αριθμούς για να αξιοποιήσει τα διαθέσιμα πυρομαχικά.
Το δίλημμα
Πηγές με γνώση της διαδικασίας επισημαίνουν στην «Κ» ότι και τα δύο διαθέσιμα συστήματα εξετάζονται ενδελεχώς. Το ισραηλινό Puls κατακτά όλο και μεγαλύτερο μερίδιο πωλήσεων στην Ευρώπη και συνοδεύεται από δελεαστική πρόταση για μεταφορά τεχνογνωσίας και βιομηχανικής παραγωγής στην Ελλάδα.
Στον αντίποδα, τα Μ270 και HIMARS είναι δοκιμασμένα, έχουν καταγράψει εντυπωσιακές επιδόσεις στα πεδία συγκρούσεων της Ουκρανίας, ενώ ο ελληνικός στρατός διαθέτει ήδη ένα σημαντικό στοκ πυρομαχικών για τα συγκεκριμένα συστήματα.
Είναι σαφές πάντως, ότι φίλτρο για τις αποφάσεις αποτελεί και ο γεωπολιτικός παράγοντας, με την Ελλάδα να «ζυγίζει» το θέμα και γεωστρατηγικά. Τόσο το Ισραήλ όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν στρατηγικούς σύμμαχους της χώρας μας, γεγονός που κάνει την εξίσωση για την επιλογή ενός ή του άλλου προμηθευτή ακόμη πιο σύνθετη.
