Δώρα Αντωνίου
Έπειτα από τέσσερις μήνες εσωκομματικής προεκλογικής διαδικασίας, η πραγματική περίοδος δοκιμασίας για το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται μπροστά. Οι κάλπες για την ανάδειξη ηγεσίας φαντάζουν σαν ένα πρώτο ημίχρονο, όπου τα αντίπαλα στρατόπεδα έκαναν καταγραφή δυνάμεων και δυναμικής. Με βάση αυτά τα δεδομένα, μπαίνουν στο δεύτερο ημίχρονο.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ο αδιαμφισβήτητος νικητής της κάλπης. Ομως, ο ένας μετά τον άλλον οι συνυποψήφιοί του έσπευσαν να δηλώσουν παρόντες στην επόμενη ημέρα του κόμματος, αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτό δεν συνεπάγεται ούτε λευκή επιταγή προς την ηγεσία ούτε άνευ όρων συστράτευσή τους στην κοινή προσπάθεια, στην οποία ο ίδιος ο κ. Ανδρουλάκης τους προσκάλεσε.
«Πιο ώριμος»
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται από συνεργάτες και συνομιλητές του να έχει βγει πιο ώριμος από όσα έγιναν όλους τους προηγούμενους μήνες. Οτι έχει αντιληφθεί πως χρειάζονται αλλαγές για να πάει το κόμμα μπροστά. Αλλαγές οργανωτικές, αλλαγές στις επιλογές προσώπων, αλλαγές στο μοντέλο ηγεσίας που ο ίδιος ακολούθησε κατά την πρώτη θητεία του τα τελευταία τρία χρόνια.
Πόσο αποφασισμένος και διατεθειμένος είναι να προχωρήσει σε αυτές, θα φανεί το επόμενο διήμερο, όταν ανακοινώσει τη νέα δομή σε κομματικά και κοινοβουλευτικά όργανα και τα πρόσωπα που επιλέγει για να υλοποιήσουν όσα δρομολογεί. Σε βάθος χρόνου θα κριθεί και η δέσμευσή του στις αλλαγές αυτές. Οι συνομιλητές του κάνουν λόγο για κινήσεις που απορρέουν από την επίγνωση πως ορισμένα πράγματα δεν λειτούργησαν σωστά και όχι για ενέργειες που υπαγορεύονται από το γεγονός ότι η επομένη των εσωκομματικών εκλογών τον καλεί να συνυπάρξει με ισχυρούς εσωκομματικούς πόλους. Στην πράξη, όμως, πρόκειται για μια άσκηση ισορροπίας ανάμεσα στα δύο: θα ήταν κοντόφθαλμο για τον ίδιο να επιμείνει ότι δεν είναι αναγκαία κάποια κίνηση προκειμένου να αποκτήσει το κόμμα δυναμική. Φάνηκε σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις ότι δεν συγκινεί και δεν προσελκύει μαζικά νέους ψηφοφόρους. Ταυτόχρονα, εάν αγνοήσει το νέο εσωκομματικό περιβάλλον, με μαθηματική ακρίβεια το κόμμα θα οδεύσει σε κρίση εσωστρέφειας.
Μια άλλη άσκηση ισορροπίας είναι το άνοιγμα από έναν κύκλο στενών συνεργατών σε ένα ευρύτερο και περισσότερο θεσμικό μοντέλο λειτουργίας του κόμματος. Ο ίδιος προαναγγέλλει νέα όργανα και διευρυμένα σχήματα: Πολιτικό Κέντρο, πρωινός καφές, σκιώδης κυβέρνηση, νέα οργάνωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Είναι η απάντησή του σε όσους τον κατηγορούν ότι τα προηγούμενα χρόνια διοίκησε το κόμμα με την παρέα του και αυτό είχε επιπτώσεις, καθώς δεν υπήρχε σοβαρή θεσμική λειτουργία και σταθερή παρουσία των οργάνων, που θα βοηθούσε στην παραγωγή πολιτικής και στον περιορισμό των τριβών.
Από το βράδυ της περασμένης Κυριακής, ο Νίκος Ανδρουλάκης συναντήθηκε και συζήτησε με πολλούς. Και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι δέχθηκε πολλές εισηγήσεις. Ο ίδιος εμφανίζεται σε αυτή τη φάση αποφασισμένος να κατανείμει ρόλους στους συνυποψηφίους του. Φαίνεται, ωστόσο, ότι κάποιες εισηγήσεις και σκέψεις να ορισθούν ο Παύλος Γερουλάνος και η Αννα Διαμαντοπούλου αντιπρόεδροι, δύσκολα θα προχωρήσουν. Οπως αναφέρεται, στη δομή του κόμματος δεν προβλέπονται θέσεις αντιπροέδρων και δεν προχώρησαν κάποιες ιδέες να τους δοθεί τώρα ένας προσωρινός τίτλος και να θεσμοθετηθούν οι θέσεις στο προσεχές συνέδριο.
Ενα άλλο επιχείρημα που έπεσε στο τραπέζι ήταν ότι μια τέτοια κίνηση θα έμοιαζε με αντιγραφή της επιλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη να ορίσει αντιπροέδρους τους συνυποψηφίους του στις εσωκομματικές εκλογές για την ηγεσία της Ν.Δ., τους κ. Κ. Χατζηδάκη και Αδ. Γεωργιάδη. Οι εισηγήσεις να δοθεί αναβαθμισμένος ρόλος και στους δύο στην παραγωγή προγράμματος και στην κοινοβουλευτική λειτουργία του κόμματος, χωρίς αυτό να συνοδεύεται από κάποιον τίτλο, φαίνεται ότι είναι αυτές που προκρίνονται.
Τι περιμένουν
Από την πλευρά του Παύλου Γερουλάνου, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει καταστήσει σαφές ότι τον ενδιαφέρει να συνεχίσει την ενασχόλησή του με τον τομέα οικονομικών, όπου έχει κάνει δουλειά τα τελευταία χρόνια. Ο ίδιος εμφανίζεται τελείως αρνητικός σε μια πιθανή συζήτηση – πρόταση για ψηφοδέλτιο Επικρατείας και φέρεται να έχει καταστήσει σαφές πως επιθυμεί να παραμείνει στην Α΄ Αθηνών. Οι συνομιλητές του προσθέτουν ότι αυτό που περιμένει είναι να γίνουν κινήσεις ουσίας, που πραγματικά θα σηματοδοτήσουν αλλαγές και επανεκκίνηση και όχι επιφανειακές ασκήσεις ισορροπίας χωρίς περιεχόμενο.
Η Αννα Διαμαντοπούλου φρόντισε αμέσως μετά την ολοκλήρωση της εσωκομματικής διαδικασίας να διαμηνύσει ότι το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου δεν συνεπάγεται ότι το 60% του κόμματος είναι του Νίκου Ανδρουλάκη και το 40% στον Χάρη Δούκα και ότι θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η νέα ανθρωπογεωγραφία –προφανώς όπως αποτυπώθηκε στον πρώτο γύρο– και να δρομολογηθεί άμεσα το συνέδριο του κόμματος. Οι αναφορές αυτές ερμηνεύονται από κομματικά στελέχη ως εκ μέρους της διάθεση να δει στα κομματικά όργανα αναλογική εκπροσώπηση του εσωκομματικού συσχετισμού δυνάμεων. Οτι, δηλαδή, θα επιδιώξει να προωθηθούν σε θέσεις-κλειδιά στελέχη που στήριξαν και βοήθησαν την υποψηφιότητά της.
Ισως το πιο ενδιαφέρον και δύσκολο κομμάτι του παζλ της επόμενης ημέρας στο ΠΑΣΟΚ να είναι ο ρόλος του Χάρη Δούκα. Στενοί συνεργάτες του Νίκου Ανδρουλάκη, σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους, θεωρούν ότι ο κ. Δούκας θα πρέπει να αφοσιωθεί αποκλειστικά στη δουλειά του στον δήμο και να μην εμπλακεί στα του κόμματος. Φαίνεται, όμως, ότι πιο ψύχραιμες σκέψεις θα επικρατήσουν και για τον κ. Δούκα θα υπάρξει τουλάχιστον μία θέση το Πολιτικό Κέντρο.
Αντίστοιχες ζυμώσεις έγιναν όλες τις προηγούμενες ημέρες και στην πλατεία Κοτζιά. Ο κ. Δούκας δέχθηκε εισηγήσεις να πάρει τις αποστάσεις του από το κόμμα και να δείξει με το έργο του στον δήμο ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά. Υπάρχουν και εκείνοι, ωστόσο, που του εισηγούνται ότι δεν μπορεί να αποκηρύξει αυτό το 40% της κάλπης, ότι οι σχεδόν 85.000 ψηφοφόροι που τον επέλεξαν θέλουν να τον δουν ενεργό στο κόμμα. Και υπάρχουν, βεβαίως, αρκετά στελέχη που στήριξαν την υποψηφιότητά του και τώρα στοιχίζονται πίσω από αυτό το 40% για να διεκδικήσουν μια θέση στον αφιλόξενο κομματικό χάρτη.
