Του Ονασαγόρα
Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες, εκτός αν είσαι ο Νικόλας Παπαδόπουλος ο οποίος μετά από αρκετά χρόνια δίσεκτα αναρριχήθηκε επιτέλους στα δώματα της εξουσίας και ηρεμήσαμε όλοι. Ένας άλλος πρίγκιπας, ο Αλβέρτος του Μονακό ήρθε στην Κύπρο στα πλαίσια φιλανθρωπικών εκδηλώσεων προσκεκλημένος του Τζον Χριστοδούλου. Αν το όνομά σας ακούγεται γνωστό, ναι, είναι αυτός που πρόσφατα ενδιαφέρθηκε να αγοράσει την Ομόνοια Λευκωσίας. Έχουμε λοιπόν το ΑΚΕΛ, -που ελέγχει σε μικρότερο βαθμό από πριν την Ομόνοια- και κάποιους εκατομμυριούχους που την πουλούν και την αγοράζουν, ενώ ταυτόχρονα έχουν επαφές με πρίγκιπες. Και μιλάμε για πρίγκιπες αυθεντικούς, του εξωτερικού με όλα τα χαρτιά γνησιότητας, και όχι τους δικούς μας τους εγχώριους, οι οποίοι όμως δεν είναι σε καμία περίπτωση υποδεέστεροι των αλλοδαπών πριγκίπων -να τα λέμε κι αυτά.- Τέτοιο συνονθύλευμα καταστάσεων πάντως με θνητούς, κομμουνιστές και πρίγκιπες, μόνο στη νήσο των αγίων και πασών των ρωσιών.
«Χάσαμε μοναδική ευκαιρία που έρχεται μια φορά κάθε 100 χρόνια» δήλωσε ο τέως υπουργός μεταφορών Γιάννης Καρούσος σχετικά με την πιθανότητα που είχε η Κύπρος να διεκδικήσει και κατ’ επέκταση να εκλέξει γενική γραμματεία του διεθνούς ναυτιλιακού οργανισμού (ΙΜΟ). Όταν του ειπώθηκε πως αυτό πιθανό να μας έφερνε σε αντιπαλότητα με τις προθέσεις της Ελλάδας δήλωσε χαρακτηριστικά «μισή αντροπή δική τους, μισή δική μας»! Το σλόγκαν η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται μετατρέπεται σε «η Κύπρος δεν αποφασίζει καί η Ελλάς ντρέπεται 50%».
Οι πρίγκιπες και οι Κυβερνήσεις είναι μακράν τα πιο επικίνδυνα στοιχεία σε μια κοινωνία. Νικολό Μακιαβέλι
Η Γαλλίδα υφυπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων Μαρλέν Σιαπάν ποζάρει στο εξώφυλλο της επόμενης έκδοσης του γαλλικού Playboy στο οποίο έδωσε και εκτενή συνέντευξη. Πολύ προχώ αυτοί οι Γάλλοι ρε παιδί μου. Και πραγματικά, ακόμη και αν είχαμε κυπριακή έκδοση του Playboy, δυσκολεύομαι να φανταστώ ποια κύπρια γυναίκα πολιτικός θα πόζαρε για το εξώφυλλο του. Είμαστε λίγο συντηρητικοί σ αυτά τα θέματα και μια χαρά μας βρίσκω. Όμως, έτσι για να μη ξεχνιόμαστε, η Κύπρος, με τα ιερά της Αφροδίτης στα Κούκλια και αλλού, υπήρξε κάτι σαν το Άμστερνταμ της αρχαιότητας. Είχαμε λοιπόν πολύ προχώ προγόνους, γατάκια γάλλοι…
Άρον άρον μετακινήσεις είχαμε την εβδομάδα που πέρασε στο Υπουργείο Εξωτερικών και καθημερινή εφημερίδα αφήνει ξεκάθαρους υπαινιγμούς ότι αυτές οι ενέργειες ήταν αποτέλεσμα πιέσεων εκ μέρους της πρώτης κυρίας Φιλίππας Καρσερά με κίνητρα μάλλον εκδικητικά. Επιλέγουμε να μην πιστέψουμε πώς οι νέοι ένοικοι του προεδρικού συμπεριφέρονται με τρόπο εκδικητικό. Όχι μόνο διότι κάτι τέτοιο θα ήταν παντελώς αντίθετο με τις διδαχές του χριστιανισμού -το προεδρικό μας ζευγάρι περηφανεύεται για τα χριστιανικά του πιστεύω- αλλά κυρίως γιατί θα έστελνε ένα πολύ απογοητευτικό μήνυμα σε όλους όσους πίστεψαν πως θα είχαμε ένα αέρα αλλαγής προς το καλύτερο. Οι πρακτικές του παρελθόντος -και του προηγούμενου ενοίκου του προεδρικού- πρέπει να μείνουν στο παρελθόν…
Δεν προλάβαμε να συγχαρούμε τον Πρόεδρο που έβαλε φρένο στην αγορά νέων λιμουζινών και τελικά, πριν αλέκτωρ λαλήσει, δόθηκε πράσινο φως στην περί ου ο λόγος συμφωνία. Τουλάχιστον θα είναι υβριδικές. Κάτι είναι κι αυτό, μια μικρή πρόοδος. Εντούτοις, στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα, με μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας να τρέμει και μόνο στη σκέψη των επερχόμενων δόσεων και λογαριασμών τους, η αγορά καινούργιων λιμουζινών φαντάζει προκλητική. Πρόεδρε, κάποιες κινήσεις, έστω και αν η αξία τους είναι περισσότερο συμβολική παρά οικονομική, μπορούν να στείλουν φοβερά θετικά μηνύματα στον λαό που σε παρακολουθεί. Μην τον απογοητεύσεις και εσύ…
