

Του Ονασαγόρα
Επιτέλους. Έγινε αυτό που όλοι περιμέναμε με αγωνία και η χθεσινή μέρα πέρασε φυσικά στην ιστορία του δύσμοιρου αυτού τόπου: πραγματοποιήθηκε η περίφημη συνάντηση του νεαρού μας Προέδρου με τον πολύ νεαρό μας ευρωβουλευτή. Και τι δήλωσε ο Φειδίας βγαίνοντας από το Προεδρικό; Πως ήταν «μια πολύ ενδιαφέρον συνάντηση»! Ακούγοντας την σύνταξη των ελληνικών του Φειδία κάποια από τις 5000 βιβλία του Χριστοδουλίδη αυτοπυρπολήθηκαν.
Ο Φειδίας ανέλυσε τις εισηγήσεις του προς τον Πρόεδρο, ειδικά στα θέματα Παιδείας (εδώ βάλτε πάρα πολλά θαυμαστικά) εξηγώντας πως η λύση για όλα τα προβλήματα του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι λιγότερα μαθήματα και περισσότερα διαλείμματα. Simple and brilliant! Εγώ λέω να αρχίζει το διάλειμμα με την άφιξη των μαθητών το πρωί και να τελειώνει την ώρα που θα σχολάσουν. Είναι μια εισήγηση που θα αγκαλιάσουν σίγουρα οι μαθητές αλλά και πάρα πολλοί καθηγητές.
Είπα στον Πρόεδρο να μην χρησιμοποιεί δύσκολες λέξεις. Φειδίας Παναγιώτου
Στο σημείο αυτό να μην ξεχάσω το highlight της συνάντησης: ο Φειδίας είπε στον Πρόεδρο να μην χρησιμοποιεί δύσκολες λέξεις (όπως ας πούμε το «ξεκάθαρα»). Τι να πει κανείς, ζούμε σίγουρα μεγάλες στιγμές.
Ήταν λοιπόν δίκαιο και έγινε πράξη. Το φαινόμενο Φειδίας συναντήθηκε με το φαινόμενο Χριστοδουλίδης. Βγαίνοντας από το Προεδρικό ο Φειδίας εξήγγειλε στους αδημονούντες δημοσιογράφους πως θα ακολουθήσει νέα συνάντηση με τον Πρόεδρο στην οποία θα τον έχει καλεσμένο σε podcast. Σκέφτομαι πως θέλαμε -και δικαίως- να τιμωρήσουμε το σύστημα. Μήπως όμως στο τέλος έχουμε αυτοτιμωρηθεί;
Διαβάζω πώς υπήρξε πρόοδος ανάμεσα σε Χριστοδουλίδη και Τατάρ στα περισσότερα σημεία των μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης και αυτό υποθέτω είναι θετικό. Ας προσθέσουν και κάποιο μέτρο για το νερό ώστε να δούμε πρακτικό όφελος από τα περιβόητα μέτρα, αλλιώς μας βλέπω να πνιγόμαστε σε μια σταγόνα νερό.
Τόση καταστροφή σε λιγότερο από 100 μέρες. Αυτό δήλωσε ο Τζο Μπάιντεν για τις πρώτες 100 μέρες του Ντόναλντ Τραμπ στην Προεδρία. Σκέφτομαι πόσο τυχεροί πρέπει να νιώθουμε εμείς για τις πρώτες 100 μέρες του νεαρού μας Νίκου. Εντάξει, δεν είχαμε μετατραπεί και σε επίγειο παράδεισο αλλά τουλάχιστον δεν μας έβριζε ολόκληρος ο πλανήτης. Για αυτό σας λέω, αν δεν τον βρίσκαμε θα έπρεπε να τον εφεύρουμε. Και να σημειώσουμε επίσης ότι ο Χριστοδουλίδης έχει διαβάσει περισσότερα από 5000 βιβλία ενώ ο Τραμπ δεν έχει διαβάσει ούτε ένα, ούτε καν αυτό που έγραψε η γυναίκα του. Μα το φαντάζεστε να έγραφε βιβλίο η Φιλίππα και ο Νίκος μας να τολμούσε να μην το διαβάσει; Σε κάθε περίπτωση, Make Cyprus Great Again.