Του Ονασαγόρα
Η πρόσφατη δήλωση του κυρίου Χριστοδουλίδη πως δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε για πάντα σαν άλλοθι την τουρκική αδιαλλαξία είναι ίσως από τις σημαντικότερες που έχει εκστομίσει στην πολιτική του σταδιοδρομία. Αν πραγματικά το εννοεί, αν όντως -εμμέσως πλην σαφώς- παραδέχεται και τις δικές μας ευθύνες για την έλλειψη προόδου, τότε αυτό είναι πραγματικά πολύ ελπιδοφόρο για το εθνικό μας θέμα. Και ομολογώ πώς η μέχρι στιγμής στάση του -σε κάποια έστω σημεία- αποτελεί ευχάριστη έκπληξη, ειδικά αν αναλογισθεί κανείς τις εξωφρενικά ακραίες φωνές που κατά καιρούς ακούγονταν από κόμματα και στελέχη που τον στήριξαν προεκλογικά.
Ο διεθνής παράγοντας έχει κουραστεί από τα καμώματά μας και στον ΟΗΕ έχουμε σχεδόν απωλέσει την αξιοπιστία μας. Είμαστε πολύ κοντά στο να μας εγκαταλείψουν όλοι στη μοίρα μας. Έφτασε λοιπόν η στιγμή για σοβαρότητα. Ο Πρόεδρος -ευτυχώς- μέσω των πρόσφατων κινήσεων του δείχνει να το αντιλαμβάνεται. Ιδού η Ρόδος…ελπίζω αυτή τη φορά να γλυτώσουμε το πήδημα.
Ελευθερία είναι το δικαίωμα να λες στους ανθρώπους αυτό που δεν θέλουν να ακούσουν. Τζωρτζ Όργουελ
Οι Βρετανοί στα κατεχόμενα οργανώνουν εκστρατεία για άρση του εμπάρκο. Σε κάποια φάση κάτι αντίστοιχο θα έχουμε από Γερμανούς Ρώσους και Ισραηλίτες στα κατεχόμενα. Ο χρόνος τρέχει και δυστυχώς για εμάς δεν τρέχει υπέρ μας. Η αρνητική πορεία των εξελίξεων και η στάση των Ηνωμένων Εθνών -που σχεδόν πλέον τηρούν γραμμή ίσων αποστάσεων μεταξύ θύτη και θύματος- δείχνουν πώς θα ξυπνήσουμε ένα πρωί με τις οδυνηρές πραγματικότητες και της άρσης του εμπάργκο αλλά και μεταγενέστερα της πλήρους αναγνώρισης του ψευδοκράτους. Εύχομαι αυτό να μην συμβεί ποτέ αλλά με τις ευχές -και το κατέβασμα σημαίας σε αθλητικές διοργανώσεις- δεν κερδήθηκε ποτέ καμιά μάχη και ούτε σώθηκε η Κωνσταντινούπολη.
Προς κυρία Πική, Υφυπουργό παρά τω Προέδρω: Δεν αμφισβητούνται οι προθέσεις σας για τη δημιουργία κουλτούρας χρηστής διοίκησης από τους αξιωματούχους του σπάταλου και υδροκεφάλου κράτους μας. Όταν όμως προβαίνετε σε συστάσεις για το θέμα χρήσης των κρατικών λιμουζινών σε «αποστολές» εκτός των υπηρεσιακών, (πχ ιδιαίτερα παιδιών και ψώνια) χωρίς μηχανισμό ελέγχου, (πχ GPS tracking system) και χωρίς να ανακοινώνετε επιπτώσεις για όσους παραβαίνουν τις συστάσεις, τότε επιτρέψετέ μας να χαρακτηρίσουμε τις εν λόγω «συστάσεις» σαν έπεα πτερόεντα, άλλως λόγια του αέρα. Διότι δυστυχώς, θα τις τηρήσουν ελάχιστοι έως κανένας, επειδή this is Cyprus. Και έτσι, δυστυχώς, η ανακοίνωση εκλαμβάνεται σαν κίνηση εντυπωσιασμού, άνευ ουσιαστικού περιεχόμενου. Ειρήσθω εν παρόδω, οι «συστάσεις», φαίνεται πως είναι μια ορολογία που θα χρησιμοποιηθεί πολύ την επόμενη πενταετία, αν θυμηθούμε και τις -αυστηρές κατά τα άλλα- συστάσεις του Κεραυνού προς τις Τράπεζες!
Ένα εκατομμύριο και διακόσιες περίπου χιλιάδες κόστισε η προεκλογική εκστρατεία του κυρίου Μαυρογιάννη, σύμφωνα με σχετική υποβολή δαπανών του πρώην υποψηφίου Προέδρου. Τι να κάνει άραγε αυτή η ψυχή εκτός από βόλτες στο Central Park της Νέας Υόρκης; Πέραν της πλάκας, πεθυμήσαμε το μειλίχιο ύφος του, αλλά προφανώς ο άνθρωπος έχει ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του. Πέτρα κατάμαυρη, πιο μαύρη κι απ’ το όνομά του.
Και μην ξεχνάτε κάθε Κυριακή ο Ονασαγόρας στην έντυπη έκδοση της Καθημερινής, όπου -όπως πάντα- τα λέμε έξω απ’ τα δόντια.
