Του Ονασαγόρα
«Και που λες Ευτυχία, ευτυχία δε βρήκαμε, λίγα μόνο στοιχεία ευτυχίας χαρήκαμε, δεν μας πέσαν λαχεία, τυχεροί δεν σταθήκαμε». Το γνωστό τραγούδι του Καλογιάννη θυμήθηκα όταν το μάτι μου έπεσε στα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας: Από τις λιγότερο ευτυχισμένες χώρες της Ευρώπης η Κύπρος! Κι ας φαινόμαστε όλοι τρισευτυχισμένοι στις αναρτήσεις του facebook και του instagram, ινφλουένσερς και κοινοί θνητοί.
Πέρασαν λοιπόν –ελπίζω όχι ανεπιστρεπτί– οι εποχές που ήμασταν ανέμελοι και «μες στην τρελή χαρά». Η έρευνα σημειώνει πως οι Κύπριοι, όσον αφορά το επίπεδο ικανοποίησης από τη ζωή τους, βρίσκονται στο δεύτερο χαμηλότερο σημείο όλων των εποχών. Φαντάζομαι εννοεί από τότε που γίνεται η σχετική έρευνα, διότι κανένας δεν γνωρίζει πόσο ευτυχισμένοι ήταν οι Κύπριοι στο μακρινό παρελθόν, ας πούμε επί Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου. Τι ωραίες εποχές πρέπει να ’ταν εκείνες, χωρίς τρελούς λογαριασμούς ρεύματος, χωρίς ΦΠΑ, χωρίς ΤΑΚΑΤΑ.
Η ευτυχία μας σαν λαός κτύπησε κόκκινο (βρέθηκε στο ψηλότερο σημείο της) το σωτήριο έτος 2018. Θυμάστε τι έγινε τότε. Ήμασταν όλοι very happy διότι νομίζαμε ο Νίκαρος θα έλυνε το Κυπριακό και όλα μας τα προβλήματα (οικονομικά, ψυχολογικά και ερωτικά) και έτσι τον ψηφίσαμε πανηγυρικά. Η συνέχεια βέβαια γνωστή, μα σε κάθε περίπτωση don’t worry, be happy! Και όπως είπε ένας σοφός «αφού το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία δώστε το σε μένα».
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσίευσε η EUROSTAT, η Κύπρος βρίσκεται στον πάτο (τρίτη από το τέλος) όσον αφορά το μερίδιο των ΑΠΕ στην παραγωγή καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας. Κατά τα άλλα εμείς πετάμε ενέργεια στα σκουπίδια διότι «παράγουμε άπειρη» και δεν έχουμε πού να τη βάλουμε! Ψάξε το λίγο, γίγαντά μου, διότι παίζει να σου δίνουν παραπλανητικά στοιχεία. Δεν θα ήταν και η πρώτη φορά.
Με βάση τα σημερινά δεδομένα τα φράγματά μας θα είναι άδεια πριν από το τέλος του χρόνου και προβλέπεται δίψα και απλυσιά. Μήπως την ενέργεια που πετάμε, μιας και δεν έχουμε πού να την αποθηκεύσουμε, να τη χρησιμοποιούμε για πρόσθετη αφαλάτωση;
Εκεί που νομίζεις πως τα έχεις δει όλα σε αυτό τον τόπο, ξαφνικά διαπιστώνεις πως οι εκπλήξεις ποτέ δεν σταματούν. Με βάση καταγγελία του βουλευτή Κώστα Κώστα (καμιά σχέση με τον κωμικό Κώστα Κώστα) έχουμε παραγγείλει στάσεις λεωφορείου ανάποδες, δηλαδή κατασκευασμένες για χώρες όπου οι οδηγοί οδηγούν στα δεξιά, είπε ο UX designer Kostas Kosta. Σε μια χώρα που δεν είχε ποτέ στάσεις λεωφορείου της προκοπής, όπου τα λεωφορεία πηγαίνουν και έρχονται με πέντε πλάσματα μέσα, που τις στάσεις τις βάζουν στη μέση λεωφόρων ταχείας κυκλοφορίας χωρίς προστατευτικά, χωρίς πεζοδρόμια, όπου οι στάσεις ήταν απλώς ένα παλούκι σήμανσης, σε αυτή τη χώρα είναι λογικό ο Kostas Kosta να έπαθε πολιτισμικό σοκ βλέποντας τις νέες.
Μας έφεραν λοιπόν στάσεις design με οθόνες τηλεμετρίας και κομφόρ, αλλά εμείς θέλουμε την πλαστική καρέκλα. Είναι κι αυτό μια άποψη, δεν λέω. Δεν αδικώ και τον κόσμο που βγήκε στα μπαλκόνια και στις πλατείες του facebook να διαμαρτυρηθεί για την εργονομία των στάσεων λεωφορείου. Αφού οι άνθρωποι ζουν τόσες ώρες κάθε μέρα περιμένοντας το λεωφορείο στις άβολες και άσχημες στάσεις του Kosta Kosta… Όπως μου είπε και η κυρία Κατίνα, η αμπιγιέζ στο Προεδρικό, «τι περιμένεις από τον λαό που του έφεραν την κορυφαία αρχιτέκτονα στον κόσμο να του φτιάξει την πλατεία που ποτέ δεν είχε, και δεν του άρεσαν τα παγκάκια, τα φώτα, τα δέντρα και τα μάρμαρα». Γιατί τα μεταξωτά βρακιά, αγαπητοί μου, θέλουν και μεταξωτούς ποπούς. Και τέτοιους δεν είχαμε ποτέ.
