Τι ώρα να βρεθούμε την ρώτησα, θα ήτανε ωραία αν μπορούσες την ώρα του ηλιοβασιλέματος μου απάντησε, δεν κοίταξε ρολόι και αριθμούς, προτίμησε να προσδιορίσει το χρόνο με τα χρώματα του απογεύματος και τόκανε τόσο αβιάστα που ένιωσα να με συνεφέρνει. Είχαμε καιρό να βρεθού-με, δεν θυμάμαι ποια ήτανε η τελευταία φορά, μιλούσαμε αραιά και που με μηνύματα και στέλναμε καρδίες και αγκαλιές για όσα μεσολάβησαν, δοκιμασίες από κείνες που μετατοπίζουν τον άνθρωπο προς μια ουσία όμοια με αυτή των δειλινών. ...
