Του Απόστολου Κουρουπάκη
Δύο ηθοποιοί με πολλές ώρες πάνω στο σανίδι, που μάλλον δεν τις θεωρούν αρκετές και γι’ αυτό επιδιώκουν να τις πολλαπλασιάζουν με γεωμετρική πρόοδο... Η Αννίτα Σαντοριναίου και ο Βαρνάβας Κυριαζής συναντιούνται επί σκηνής, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Ανδρέα Αραούζου στην παράσταση «Το Αρχείο» του Σάιμον Γουντς. Το πρώτο θεατρικό έργο του ηθοποιού Σάιμον Γουντς έκανε πρεμιέρα στο Εθνικό Θέατρο στο Λονδίνο τον Σεπτέμβριο 2019 και έρχεται από την Alpha Square στην Κύπρο, στο Αμφιθέατρο της Λεβεντείου Πινακοθήκης. Για να μιλήσουμε για την παράσταση συνάντησα τους δύο ηθοποιούς λίγο μετά το τέλος μιας πρόβας. Στη συζήτησή μας μπήκε και ο σκηνοθέτης της παράστασης Ανδρέας Αραούζος, δίνοντας ευσύνοπτα τη δική του ερμηνεία. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που η Αννίτα Σαντοριναίου και ο Βαρνάβας Κυριαζής συνεργάζονται σε παρόμοια θεατρική συνθήκη. Η πρώτη ήταν στο «Και τώρα οι δυο μας» τη δεκαετία του 1980.
–Είστε σύζυγος ενός μέλους της βρετανικής κυβέρνησης, ενός κατώτερου υπουργού, όπως αναφέρεται και στο έργο...
ΑΝΝΙΤΑ ΣΑΝΤΟΡΙΝΑΙΟΥ: Πρόκειται για μια γυναίκα καλλιεργημένη, μια υποψιασμένη γυναίκα... έξυπνη και ευαίσθητη. Το έργο έχει πάρα πολλές αρετές, μιλάει για πάρα πολλά πράγματα που αφορούν τις ανθρώπινες σχέσεις, σε κάθε τους έκφανση (κοινωνικές, πολιτικές, κομματικές), μιλάει για την προκατάληψη, που φυσικά σήμερα μάς αφορούν. Θα μπορούσα να πω ότι είναι ένα εγχειρητικό έργο, διότι βάζει νυστέρι σε όλα τα κοινωνικά θέματα που μοιάζουν να αφορούν την αγγλική πραγματικότητα, αλλά μας αφορούν όλους μας συνεχώς. Αυτή η γυναίκα είναι ένα κομμάτι κοινωνικό της καθημερινότητας, αλλά και της μη καθημερινότητας, μιας οποιασδήποτε γυναίκας. Έχει αντίληψη του κοινωνικού και του ιστορικο-πολιτικού γίγνεσθαι της εποχής. Το έργο αυτό, επαναλαμβάνω, δεν αφορά μόνο την αγγλική πραγματικότητα, αλλά μας αφορά όλους. Όσα ζούμε εδώ στην Κύπρο τα ζουν και εκείνοι στην Αγγλία. Υπάρχει μια απόλυτη αντιστοιχία πραγμάτων, η οποία μπορεί να μας δώσει κάποια χαραμάδα φωτός, μπορεί να μας δώσει την ευκαιρία να δούμε απέναντί μας τους εαυτούς να δρουν και να λειτουργούν σε όλα τα επίπεδα. Ο συγγραφέας έχει χτίσει και κάποιους διαλόγους πολύ καλομαστορεμένους, οι οποίοι μάς έχουν παιδέψει πάρα πολύ, που είναι στριφνοί, με ένα λεξιλόγιο δύσχρηστο σκηνικά, που όμως είναι πρόκληση.
«Προσωπικά θα ήθελα να μην υπάρχει πολιτική στη ζωή, οι πολιτικοί ας κάνουν τη δουλειά τους, και εμείς τη δική μας» λέει ο Βαρνάβας Κυριαζής
–Κύριε Κυριαζή, εσείς είστε ένας κατώτερος συντηρητικός υπουργός... με μία σύζυγο, όπως μας την περιέγραψε η κα Σαντοριναίου...
–ΒΑΡΝΑΒΑΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ: Εγώ νομίζω πως έχουμε ένα ζευγάρι, του οποίου η σχέση έχει καταστραφεί εδώ και δεκαπέντε χρόνια... Υπάρχει πάντα μια αδιόρατη αγάπη ανάμεσά τους, υπάρχουν στιγμές τρυφερότητας, αλλά έχουμε να κάνουμε με μια διαλυμένη σχέση. Και θα μου πεις γιατί δεν χωρίσανε; Θα σου έλεγα επειδή έχουν βρει έναν μηχανισμό για να υπάρχουν στο εξοχικό τους με ένα φοβερό χιούμορ. Ακόμα και όταν ανταλλάσσουν βαριές κουβέντες το κάνουν με τον μηχανισμό του χιούμορ... Δεν φαίνεται να πληγώνονται από τα καρφιά που εκατέρωθεν εκτοξεύονται.
–Πώς εντάσσεται η πολιτική της ζωής στην πολιτική της κοινωνίας, μπορούν να βαδίσουν παράλληλα;
–ΒΑΡΝΑΒΑΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ: Προσωπικά θα ήθελα να μην υπάρχει πολιτική στη ζωή, οι πολιτικοί ας κάνουν τη δουλειά τους, και εμείς τη δική μας. Από τη στιγμή που υπάρχει πολιτική στις σχέσεις των ανθρώπων απλούστατα ακυρώνονται οι σχέσεις των ανθρώπων.
–ΑΝΝΙΤΑ ΣΑΝΤΟΡΙΝΑΙΟΥ: Αντιλαμβάνεσαι όμως πως είναι τοποθετημένοι ιδεολογικά, αυτό προκαλεί τριβή... και όσο η σχέση τους ήταν ακόμη φρέσκια και πολύ ερωτευμένοι, από πλευράς της Νταϊάνα υπήρχε μια ακολουθία στη συμπεριφορά της και μία συντροφικότητα ερήμην των πιστεύω της. Αυτό από ένα σημείο και μετά αλλάζει άρδην. Πάντα στη σχέση τους υπάρχει ένα δίκτυ ασφαλείας... το οποίο φεύγει και εκεί όλα αλλάζουν...
–ΒΑΡΝΑΒΑΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ: Υπάρχουν αρκετά κρυμμένα μυστικά στη σχέση τους, τα οποία ποτέ πριν δεν λέχθηκαν από κανένα τους και αυτό λόγω εγωισμού.
–ΑΝΝΙΤΑ ΣΑΝΤΟΡΙΝΑΙΟΥ: Θα μπορούσε να τα ονομάσει κάποιος και πολιτική μέσα στην προσωπική τους σχέση.
––ΒΑΡΝΑΒΑΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ: Όχι με την έννοια της πολιτικής, είναι ο τρόπος που έχουν βρει για να υπάρξουν... πιστεύω πως θέλουν να υπάρξουν. Εξου και ο τίτλος του έργου «Το Αρχείο». Ένα αρχείο υποκρύπτει και κάποια μυστικά, ξεκινάμε με το Hansard, το επίσημο αρχείο όλων των δημόσιων κοινοβουλευτικών συζητήσεων (debates). Πιστεύω πως ο καθένας έχει το δικό του αρχείο...
–Και είναι έτοιμος να το χρησιμοποιήσει ανά πάσα στιγμή εναντίον του άλλου;
–ΒΑΡΝΑΒΑΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ: Ακριβώς, και θα έλεγα όχι απλώς να τα χρησιμοποιήσει, αλλά να τα ξεράσει!
–ΑΝΝΙΤΑ ΣΑΝΤΟΡΙΝΑΙΟΥ: Να τα βγάλει στο φως!
––ΒΑΡΝΑΒΑΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ: Ο χαρακτήρας μου είναι φανατικός υπέρ της Θάτσερ, την υποστηρίζει και την αναλύει, μέσα από το δικό του πρίσμα
– ΑΝΝΙΤΑ ΣΑΝΤΟΡΙΝΑΙΟΥ: Και εγώ αντίστοιχα ξεγυμνώνω τη λογική αυτής της πολιτικής, γιατί είμαι απέναντι σε αυτού του είδους τη λογική, και ως γυναίκα και ως μητέρα βλέπω διαφορετικά τα πράγματα...
–Το πολιτικό με το ιδιωτικό πώς συναντιούνται στην παράσταση;
–ΒΑΡΝΑΒΑΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ: Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η πολιτική μπαίνει ανάμεσά τους. Πολιτικό και ιδιωτικό συναντιούνται με αφορμή ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα, από το οποίο ξεκινάνε όπως είπαμε σχεδόν τα πάντα.
–ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΡΑΟΥΖΟΣ: Η απάντηση εδώ ίσως είναι η ευθύνη, διότι ο πολιτικός έχει ευθύνη και έχει τη δυνατότητα να αλλάξει πράγματα, επομένως αναρωτιέται κάποιος αν αυτό το σπίτι μπορεί να είναι καλύτερο, πιο ευτυχισμένο, αυτό εξαρτάται και από την Πολιτεία. Επίσης, σημαντική έννοια είναι και αυτή της κληρονομιά, του τι αφήνω πίσω μου... ως πολιτικός, ως γονέας ως απλός άνθρωπος... Και ο ίδιος αναρωτιέται τι μένει από εμάς;
–Ανδρέα, πώς έγινε η επιλογή έργου και συντελεστών;
–Το έργο το εκτίμησα πάρα πολύ, και όπως είπε και η Αννίτα είναι ένα έργο για όλους. Έχουμε την Αγγλία του 1988 και παίζουμε στην Κύπρο του 2022, για να δούμε λοιπόν κι εμείς σαν χώρα πού είμαστε. Όταν πρωτοδιάβασα το έργο ήταν ξεκάθαρο ποιους θα ήθελα στους ρόλους. Με την Αννίτα είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι, με τον Βαρνάβα έχουμε μια διαδρομή, και θεωρώ ότι το να βλέπεις το επίπεδο της υποκριτικής από τέτοιους ηθοποιούς είναι δώρο για τον θεατή που αγαπάει το θέατρο, ό,τι και να λένε! Αισθάνομαι πάρα πολύ τυχερός γι’ αυτή τη συνεργασία, και ανυπομονώ γι’ αυτό το έργο πάρα πολύ, περισσότερο ίσως από άλλες φορές.
Πληροφορίες
Πρεμιέρα: Πέμπτη, 19 Μαΐου 2022, Λεβέντειος Πινακοθήκη, 8:30 μ.μ. Λευκωσία: Πεμ./Παρ./Σαβ./Κυρ., 20-29 Μαΐου, 8:30 μ.μ. (Κυρ. 7:30 μ.μ.). Πάφος: Δευτέρα, 30 Μαΐου, Μαρκίδειο Δημοτικό Θέατρο, 8:30 μ.μ. Λάρνακα: Τρίτη, 31 Μαΐου, Δημοτικό Θέατρο Γ. Λυκούργος, 8:30 μ.μ. Λεμεσός: Τετάρτη, 1 Ιουνίου, Παττίχειο Δημοτικό Θέατρο, 8:30 μ.μ.
