Kathimerini.gr
Του Αιμίλιου Χαρμπή
Bullet Train ★★½
ΔΡΑΣΗΣ (2022)
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Λέιτς
Ερμηνείες: Μπραντ Πιτ, Τζόι Κινγκ, Ααρον Τέιλορ-Τζόνσον
Ενα από τα πιο πολυαναμενόμενα φιλμ του φετινού καλοκαιριού έρχεται αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες. Και μόνο το όνομα του Μπραντ Πιτ στον πρωταγωνιστικό ρόλο φτάνει για να τραβήξει την προσοχή, σε μια ταινία που διαδραματίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στο εσωτερικό μιας γιαπωνέζικης υπερταχείας. Ο επαγγελματίας εκτελεστής με το κωδικό όνομα… «Πασχαλίτσα» (Πιτ) επιβιβάζεται στο τρένο αποφασισμένος να ξορκίσει την πρόσφατη κακοτυχία του και να φέρει εις πέρας μια φαινομενικά εύκολη αποστολή. Πολύ γρήγορα, ωστόσο, τα πράγματα θα περιπλακούν, καθώς στο συγκεκριμένο δρομολόγιο επιβαίνουν αρκετοί ικανότατοι δολοφόνοι από όλη την υφήλιο, καθένας με τους δικούς του αντικρουόμενους σκοπούς. Προφανώς θα ακολουθήσει μακελειό.
Ο σκηνοθέτης του απολαυστικού «Atomic Blonde» αλλά και του «Deadpool 2», Ντέιβιντ Λέιτς, αναλαμβάνει εδώ να οδηγήσει το τρένο της διασκέδασης, έχοντας φυσικά στη διάθεσή του και το μεγάλο ατού ενός σταρ του βεληνεκούς του Μπραντ Πιτ. Ο Αμερικανός ηθοποιός διατηρεί την κουλ περσόνα που μας έχει παρουσιάσει και σε άλλες πρόσφατες ταινίες του, ερμηνεύοντας ένα δολοφόνο που προτιμά τα βεγγαλικά από τα πιστόλια, ενώ παράλληλα προσπαθεί να ακολουθήσει τις συμβουλές του ψυχαναλυτή του, προκειμένου να διορθώσει το διαταραγμένο κάρμα του.
Γενικώς η κωμική δράση έχει εδώ τον πρώτο λόγο, με σεκάνς άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο επιτυχημένες, οι οποίες πάντως συνθέτουν ένα διασκεδαστικό σύνολο δίχως μεγαλύτερο βάθος ή άλλες βλέψεις. «Κλειδί» είναι σίγουρα οι χαρακτήρες (π.χ. ένα ανεκδιήγητο δίδυμο Βρετανών εκτελεστών), σε σχέση τουλάχιστον με την πλοκή, η οποία παραμένει σε γενικές γραμμές υποτυπώδης και δεν δικαιολογεί τις γεμάτες δύο ώρες της διάρκειας. Στα θετικά, πάντως, συγκαταλέγεται και η αισθητική, επηρεασμένη φανερά από τα ιαπωνικά κόμικς και έναν ιδιότυπο φουτουρισμό, που έρχεται σε αντίθεση με τις μάλλον παραδοσιακές μεθόδους που προτιμούν οι πρωταγωνιστές-δολοφόνοι.
Οπως και να έχει, το σπλάτερ είναι άφθονο, σε ένα καθαρά ενήλικο φιλμ, το οποίο ωστόσο είναι πασπαλισμένο με αρκετή χρυσόσκονη, ώστε να μην μπορεί να χαρακτηριστεί θρίλερ. Αντιθέτως, μοιάζει πολύ πιο συχνό το κλείσιμο του ματιού στον θεατή, αλλά και οι αναφορές σε άλλες ταινίες του είδους. Στην ίδια λογική εντάσσονται και τα «αστεράτα» cameo από ηθοποιούς όπως ο Τσάνινγκ Τέιτουμ, ο Μάικλ Σάνον και η Σάντρα Μπούλοκ.
