Γράφει ο Αιμίλιος Χαρμπής
Σάββατο στη μεγάλη αίθουσα Ντεμπισί του Φεστιβάλ Καννών, ημέρα απονομής. Πάνω στη σκηνή, οι βραβευμένοι των διαφόρων κατηγοριών του τμήματος «Ενα Κάποιο Βλέμμα» –εκεί όπου ξεκίνησε κάποτε το διεθνές ταξίδι του Γιώργου Λάνθιμου– και τα μέλη της κριτικής επιτροπής. Η μόνη που λείπει είναι η μεγάλη νικήτρια, Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ, δημιουργός του «How to Have Sex», το οποίο έχει αναδειχθεί μόλις το κορυφαίο του φετινού προγράμματος. Θεωρώντας απίθανο να κερδίσει, έχει φύγει ήδη για Ρώμη… Και όμως.
Η ιστορία που αναφέρει, είναι αυτή τριών 18χρονων κοριτσιών από την Αγγλία, τα οποία καταφθάνουν στα Μάλια για μερικές ημέρες –και νύχτες– ατελείωτου ξεσαλώματος, ποτού και φλερτ.
«Φτάνει σε πέντε λεπτά», λέει κάποιος στον ηθοποιό και πρόεδρο της επιτροπής, Τζον Σ. Ράιλι. Εκείνος βέβαια, σαν γνήσιος Αμερικανός, δεν αφήνει την αμήχανη αναμονή να πτοήσει το κοινό. Παίρνει το μικρόφωνο και αρχίζει να τραγουδά (υπέροχα) α καπέλα, μέχρι που η πρωτάρα κινηματογραφίστρια καταφθάνει τρέχοντας και ασθμαίνοντας, με πρόχειρο T-shirt και αθλητικό σορτσάκι. Φυσικά, αποθεώνεται.
Μερικές ημέρες πριν, επίσης στις Κάννες, είχαμε την τύχη να τα πούμε από κοντά με τη Μία ΜακΚίνα Μπρους, τη νεαρή πρωταγωνίστρια του «How to Have Sex», ταινία η οποία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στα Μάλια της Κρήτης με την ελληνική συμπαραγωγή της Heretic. Παρεμπιπτόντως αυτή είναι η δεύτερη συνεχόμενη νίκη στις Κάννες για την εταιρεία των Κωνσταντίνου Κοντοβράκη και Γιώργου Καρναβά, μετά τον περυσινό Χρυσό Φοίνικα του «Τριγώνου της θλίψης».
«Η εμπειρία στην Ελλάδα ήταν φανταστική. Ολοι ήταν τρυφεροί και πρόθυμοι να βοηθήσουν, ειλικρινά δεν αισθανόσουν ότι κάνεις δουλειά. Το ίδιο και το συνεργείο, που ήταν σχεδόν όλο ελληνικό· γίναμε γρήγορα μια μεγάλη οικογένεια, ήμασταν όλη την ώρα μαζί. Προφανώς όταν αφηγείσαι μια ιστορία σαν τη δική μας, είναι πολύ σημαντικό όλοι να νιώθουν άνετα και ασφαλείς», μας λέει η Μπρους.
Η εμπειρία στην Ελλάδα ήταν φανταστική – Ολοι ήταν τρυφεροί και πρόθυμοι να βοηθήσουν, ειλικρινά δεν αισθανόσουν ότι κάνεις δουλειά.
Η Τάρα, ο χαρακτήρας που υποδύεται εκείνη, θα έχει τελικά μια δυσάρεστη εμπειρία, η οποία θα σημαδέψει τις διακοπές της. Εμείς πάντως ρωτάμε τη Βρετανίδα ηθοποιό αν έχει κάνει κι εκείνη το δικό της… προσκύνημα στα Μάλια. «Εννοείται! Θυμάμαι ότι στην ουσία ήταν κάτι σαν τελετουργικό μύησης με το τέλος του σχολείου. Ο κόσμος ρωτούσε απλώς το πότε θα πας, το πού ήταν δεδομένο. Οπότε ναι, ένιωσα ξανά σαν 17 χρόνων επειδή είναι έτσι ακριβώς και στην πραγματικότητα. Οταν διάβασα την πρώτη φορά το σενάριο, μου φάνηκε τελείως βγαλμένο μέσα από την αληθινή ζωή».
Στην ταινία, οι τρεις κοπέλες σύντομα συναντούν μια παρέα αγοριών και αρχίζουν να εξερευνούν πάρτι, κλαμπ και λοιπά πολιτιστικά «ιδρύματα» της περιοχής.
Ως θεατής έχεις την αίσθηση πως όντως παρακολουθείς ένα γκρουπ συμμαθητών και φίλων που διασκεδάζει, παίζοντας συχνά και με την ίδια την κάμερα. «Σίγουρα το ένιωσα σαν συνεργασία από την αρχή, κάτι που είναι φανταστικό. Η Μόλι μας εμπιστεύθηκε πολύ, έγραψε αυτό το εξαιρετικό σενάριο και μας έδωσε την ελευθερία να το ερμηνεύσουμε και να το προσαρμόσουμε επιτόπου. Αυτό βοήθησε ώστε να αναπτυχθεί η δυναμική του γκρουπ και να γίνει το σύνολο πιο ζωντανό. Δεν γνωρίζαμε ο ένας τον άλλο προηγουμένως, όμως περάσαμε μια αρκετά μακρά περίοδο οντισιόν κι αργότερα συνεχίσαμε να κάνουμε τα πάντα μαζί, γίναμε φίλοι».
Ολόκληρη η συνέντευξη με τη Μία ΜακΚίνα Μπρουςθα δημοσιευθεί μαζί με την κυκλοφορία της ταινίας στις ελληνικές αίθουσες από την επόμενη κινηματογραφική σεζόν.
