Kathimerini.gr
ΤΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΧΑΡΜΠΗ
Πίτσα γλυκόριζα ★★★½
ΚΟΜΕΝΤΙ (2021)
Σκηνοθεσία: Πολ Τόµας Αντερσον
Ερμηνείες: Αλάνα Χάιμ, Κούπερ Χόφμαν, Σον Πεν
Ο σπουδαίος Πολ Τόμας Αντερσον επιστρέφει, όχι ωστόσο με ένα από τα μεγάλης έντασης δράματα που τον έχουμε συνηθίσει, αλλά με μια κομεντί ενηλικίωσης βγαλμένη από το σύμπαν, π.χ., του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ. Χρονικά πάντως –και κατά μία έννοια, θεματικά– η καινούργια του ταινία αποτελεί συνέχεια στο δικό του «Εμφυτο ελάττωμα», το οποίο εκτυλίσσεται στο Λος Αντζελες του τέλους της δεκαετίας του 1960. Το 1973, λίγο πιο πέρα, στην κοιλάδα του Σαν Φερνάντο, ο δεκαπεντάχρονος Γκάρι γνωρίζει και ερωτεύεται τη σχεδόν 10 χρόνια μεγαλύτερη Αλάνα.
Εκείνος επικοινωνιακός και αεικίνητος, γεννημένος πωλητής, ο οποίος θα κάνει τα πάντα προκειμένου να πιάσει την καλή. Εκείνη, κόρη εβραϊκής οικογένειας, παλεύει να ξεφύγει από τη βαρετή δουλειά της και ταυτόχρονα την προδιαγεγραμμένη μοίρα ενός μικροαστικού μέλλοντος. Οι δυο τους πότε ενώνουν δυνάμεις και πότε απομακρύνονται, σε έναν κόσμο που χάνει όλο και περισσότερο την αθωότητά του.
Φυσικά, ένα τυπικό ρομάντζο δεν συμφωνεί καθόλου με το στυλ του Αντερσον, οπότε και αυτό ανάμεσα στον Γκάρι και στην Αλάνα μόνο τέτοιο δεν είναι. Κάπου ανάμεσα στη φιλία και στον έρωτα, οι δύο νέοι παλεύουν να συναντήσουν τα όνειρά τους, δίχως όμως –κι εδώ είναι το ενδιαφέρον– να γνωρίζουν ακριβώς ποια είναι αυτά. Αντιθέτως, τους βλέπουμε να πέφτουν και να σηκώνονται ξανά, να κερδίζουν και να χάνουν, με φόντο μια κοινωνία σε μετάβαση. Η χαίνουσα πληγή του Βιετνάμ από τη μία και η κάπως αμήχανη κληρονομιά των ξέγνοιαστων ’60s από την άλλη δημιουργούν ένα μείγμα περισσότερο αλλόκοτο παρά καθαρά νοσταλγικό, που κρατάει την προσοχή μας, παρά την κάπως υπερβολική διάρκεια. Τέτοια άλλωστε είναι και η κινηματογραφική-σεναριακή προσέγγιση του Αντερσον, ο οποίος παραμένει διακριτικά ανάλαφρος και χαλαρός στο μεγαλύτερο μέρος, δίνοντας χώρο, όπως άλλωστε το συνηθίζει, στους πρωταγωνιστές του για να λάμψουν. Οι τελευταίοι αξίζουν ειδική μνεία: από τη μία ο πρωτοεμφανιζόμενος Κούπερ Χόφμαν, γιος του ηθοποιού Φίλιπ-Σέιμουρ Χόφμαν, και από την άλλη η μουσικός Αλάνα Χάιμ, η οποία επίσης κάνει επί της ουσίας την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση. Και οι δύο τα καταφέρνουν εξαιρετικά, έχοντας πάντως και εκλεκτή συντροφιά τους Σον Πεν και Τομ Γουέιτς, οι οποίοι συμμετέχουν σε μία από τις πιο απολαυστικές σκηνές της ταινίας, αλλά και τον Μπράντλεϊ Κούπερ, ο οποίος ερμηνεύει τον πιο ανεκδιήγητο –αν και σύντομο– ρόλο της καριέρας του.
