Kathimerini.gr
Του Νικόλα Ζώη
Iσως είναι ελαφρώς υποτιμημένη η σημασία της ενορχήστρωσης ενός μουσικού έργου. Και όμως, ο μουσικός που την αναλαμβάνει, τιθασεύει όλα τα εκφραστικά στοιχεία των οργάνων, καθώς και τη μεταξύ τους επικοινωνία. Περίπλοκη υπόθεση, την οποία όμως ο Νίκος Αντύπας, που έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα σε ηλικία 68 ετών έπειτα από νοσηλεία λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου, τη γνώριζε καλά: όπως είχε παρατηρήσει για το άλμπουμ της «Μένω εκτός» η Ελευθερία Αρβανιτάκη, «ο Νίκος δεν ενορχήστρωσε απλώς. Ανα-σύνθεσε. Αυτός είναι ο σωστός όρος για την παρουσία του σ’ αυτόν τον δίσκο».
Είναι και δημιουργός ένας ενορχηστρωτής και ειδικά ο Νίκος Αντύπας υπήρξε τέτοιος με όλες τις σημασίες του όρου. Το διαπιστώνει κανείς ακούγοντας τα στιβαρά ντραμς του στη δεύτερη, ηλεκτρική εκδοχή του ηπειρώτικης έμπνευσης «Mountains» των Socrates drank the Conium με τους οποίους ηχογραφούσε από το 1980. Το αντιλαμβάνεται το 1985 στα «Ζεστά ποτά» των Κατσιμιχαίων, ένα δίσκο που ενορχηστρώθηκε από τον ίδιο και τον Γιάννη Σπάθα και μεταξύ πολλών άλλων έφερε στο εγχώριο μουσικό προσκήνιο τον ήχο των σινθεσάιζερ. Για την ατμόσφαιρα και τα ηχοχρώματα του «Μένω εκτός» του 1991, δεν χρειάζονται πολλά: αρκεί μια ακρόαση έστω της εισαγωγής του «Δυνατά».
Τελικά όμως, ο Νίκος Αντύπας ήταν ένας πλήρης, ευδιάκριτος συνθέτης: το επίσης ατμοσφαιρικό «Δι’ ευχών» του 1992 που έγραψε με τη Λίνα Νικολακοπούλου και τραγούδησε η Χάρις Αλεξίου αποκάλυψε μια πιο «μεγαλοπρεπή» πλευρά της ερμηνεύτριας. Στο «Σαν ηφαίστειο που ξυπνά» (του 1997, επίσης με τη Νικολακοπούλου) έβαλε τη Φιλαρμονική της Πράγας να συνοδεύει τη φωνή της Aλκηστης Πρωτοψάλτη, σε κομμάτια με εξίσου πρωτόγνωρη δύναμη, όπως το «Διθέσιο». Οι συνεργασίες του με τον Γιάννη Κότσιρα και την Eλλη Πασπαλά στον «Θεατή» του 1998, με τη Μελίνα Ασλανίδου στο «Ναι θα πω» του 2002, με τη Μαρινέλλα, την Καίτη Γαρμπή ή τον Γιώργο Νταλάρα, δεν υπολείπονταν σε αξία.
Τη λύπη τους για την απώλειά του εξέφρασαν οι καλλιτέχνες που συνεργάστηκαν μαζί του, ο οργανισμός «Αυτοδιαχείριση» (στο συμβούλιο του οποίου προήδρευε), το υπουργείο Πολιτισμού κ.ά.
