Της Μαρίνας Οικονομίδου
«Κατερχόμαστε ως υποψήφιοι για να αποκαλύψουμε τι συμβαίνει πραγματικά» στα κατεχόμενα και την καταπίεση που υφίσταται από την Τουρκία ανέφερε κατά τη διάσκεψη τύπου ο επικεφαλής του σχηματισμού «Κίνημα Γιασεμί» Σενέρ Λεβέντ ξεκαθαρίζοντας πως θα αποτελέσει τη φωνή εναντίον του φασισμού της Τουρκίας στα κατεχόμενα.
Όπως ξεκαθάρισε, οι νυν ευρωβουλευτές δεν λένε την πραγματικότητα για το τι συμβαίνει στα κατεχόμενα, όπου πέραν από την στρατιωτική κατοχή του 1975 συντελείται σήμερα και πολιτική κατοχή, αλλοιώνοντας τον δημογραφικό χαρακτήρα των Τ/κ με την κάθοδο εποίκων. Το Κίνημα Γιασεμί όπως αναφέρθηκε στην παρουσίαση του ψηφοδελτίου, υποστηρίζει την ολική και αδιάσπαστη Κύπρο και ξεκαθαρίζει πως δεν είναι εναντίον της Ομοσπονδία. Καλεί ωστόσο όσους στηρίζουν την διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία να ξεκαθαρίσουν ποιο περιεχόμενο υποστηρίζουν.
«Ενώ στο νότιο τμήμα της Κύπρου ισχύει το ευρωπαϊκό κεκτημένο, στο βόρειο τμήμα της ισχύει το κεκτημένο της Άγκυρας. Κάτω από την ισλαμοφασιστική δικτατορία του Ταγίπ Έρντογαν και του κόμματός του έχουν εκμηδενιστεί στην Τουρκία τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δικαιοσύνη έχει μετατραπεί σε μαστίγιο κατά της αντιπολίτευσης και οι φυλακές έχουν γεμίσει με ανθρώπους που διέπραξαν το αδίκημα της έκφρασης της άποψής τους» ανέφερε χαρακτηριστικά κατά την παρουσίαση των υποψηφίων ο Σενέρ Λεβέντ.
Όπως είπε, «αν και εντάχθηκε στην ΕΕ ολόκληρη η Κύπρος, το βόρειο τμήμα του νησιού βρίσκεται ακόμα εκτός Ευρώπης, στο έλεος της Τουρκίας». «Οι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι» πρόσθεσε «οπαδοί του στάτους κβο, μοιάζουν σαν να έχουν συμφωνήσει να συγκαλύψουν αυτή την πραγματικότητα που είναι πολύ ξεκάθαρη εδώ και χρόνια».
Σημειώνοντας πως η Κύπρος βρίσκεται υπό κατοχή από το 1974 από την Τουρκία, ξεκαθάρισε πως τα τελευταία χρόνια η κατοχή μετατρέπεται σε πολιτική καθώς λόγω του πληθυσμού που μεταφέρεται συστηματικά από την Τουρκία, η δημογραφική δομή αλλοιώθηκε και οι Τουρκοκύπριο γίνονται μειονότητα.
«Οι έποικοι από την Τουρκία έφτασαν να είναι πενταπλάσιοι από τους Κύπριους» σημείωσε χαρακτηριστικά υπογραμμίζοντας πως τείνουν «οι έποικοι να γίνουν ντόπιοι και οι ντόπιοι να μείνουν χωρίς πατρίδα, ενώ συνεχίζεται η λεηλασία των εδαφών των Ελληνοκυπρίων που υφαρπάχθηκαν με τη βία των όπλων το 1974».
Δεν παρέλειψε να τοποθετηθεί στις επιθέσεις που δέχτηκε η εφημερίδα «Αφρίκα», λόγω του ότι μιλά για τουρκική κατοχή. «Πιο πρόσφατα, στις 22 του Γενάρη, ένας όχλος εποίκων επιτέθηκε στην εφημερίδα, κατόπιν υπόδειξης του Έρντογαν. Ήταν επίθεση λιντσαρίσματος, με πέτρες και ρόπαλα, που έγινε με την ανοχή και τη συνενοχή της αστυνομίας.
Και ενώ οι δράστες αφέθηκαν ελεύθεροι, ο εκδότης της «Αφρίκα» Σενέρ Λεβέντ και ο διευθυντής της Αλί Οσμάν Ταμπάκ δικάζονται με την κατηγορία της προσβολής ξένου κρατικού αξιωματούχου» αναφέρθηκε χαρακτηριστικά. «Είμαστε υποψήφιοι για να ξεσκεπάσουμε αυτό το καθεστώς του φόβου» σημείωσε ο κ. Λεβέντ υπογραμμίζοντας πως η φωνή των καταπιεσμένων Τ/κ από την Τουρκία δεν ακούγεται στις Βρυξέλλες, καθώς όσοι πηγαίνουν δεν παρουσιάζουν την πραγματικότητα.
Την παρουσίαση του μανιφέστο του Κινήματος Γιασεμί έκανε ο Ανδρέας Παράσχος.
Λύση ολική
«Αποτελεί χρέος μας να καταγγείλουμε στο Ευρωκοινοβούλιο την πραγματικότητα που ζούμε στην Κύπρο» ανέφερε ο κ. Λεβέντ ξεκαθαρίζοντας πως το Κίνημα Γιασεμί τάσσεται «μιας Κύπρου ολικής και αδιάσπαστης και όχι απλώς ενωμένης».
«Θέλουμε μία Κύπρο χωρίς σύνορα, που δεν θα χωρίζεται σε τουρκική και ελληνική περιοχή. Υποστηρίζουμε λύση που αποκλείει τα δύο κράτη, τη διχοτόμηση. Δεν είμαστε αντίθετοι με μια ομοσπονδιακή λύση, αλλά βλέπουμε την ομοσπονδία ως μέσο δημιουργίας μιας ενιαίας Κύπρου και όχι ως εφαλτήριο για χωριστά κράτη» σημείωσε χαρακτηριστικά.
Όπως είπε η Κύπρος είναι μία και αδιαχώριστη και είναι παραλογισμός να ζητείται η δημιουργία δύο χωριστών χωρών σε ένα νησί. Κάλεσε όσους υποστηρίζουν την ομοσπονδιακή λύση και στις δύο πλευρές του νησιού να διευκρινίσουν το περιεχόμενό της και να μιλήσουν ξεκάθαρα, «ειδικά για το θέμα του τερματισμού των εγγυήσεων και της αποχώρησης των κατοχικών στρατευμάτων».
Η Τουρκία προσπάθησε να εξοντώσει εμένα όχι τον Νιαζί
Κληθείς από την "Κ" ο Σενέρ Λεβέντ να σχολιάσει ποιά η διαφορά των υποψηφιοτήτων του Κινήματος Γιασεμί από τον υποψήφιο του ΑΚΕΛ Νιαζί Κιζίλγιουρεκ, ο κ. Λεβέντ εξέφρασε πρώτα κάθε επιτυχία στον κ. Κιζίλγιουρεκ. Όπως σημείωσε ο κ. Κιζίλγιουρεκ υποστηρίζει πως θα υπερασπιστεί τα δικαιώματα της Τουρκίας στην Ευρώπη. Όπως είπε ο Νιαζί Κιζίλγιουρεκ δεν αναφέρεται σε ένα φασιστικό καθεστώς που επικρατεί στα Κατεχόμενα και ξεκαθάρισε πως ο ίδιος δεν είναι άνθρωπος της Τουρκίας. Όπως ανέφερε η Τουρκία προσπάθησε να εξοντώσει εμένα και όχι τον Νιαζί.
Κληθείς να σχολιάσει για ποιό λόγο δεν υπάρχουν και τρεις Ε/κ στο ψηφοδέλτιο, ο κ. Λεβέντ επεσήμανε πως η υποψηφιότητά τους δεν έχει να κάνει με Τ/κ ή Ε/κ αλλά με Κύπριους και ξεκαθάρισε πως οι ίδιοι κατέρχονται ως Κύπριοι. Ρωτήθηκε από τον ΑΛΦΑ κατά πόσο μετάνιωσε για τον αρραβώνα με τη Συμμαχία Πολιτών και τους Οικολόγους και υποστήριξε πως ο ίδιος μιλά με όλους, όσοι του το ζητήσουν. Όπως είπε ακόμα και το ΕΛΑΜ να του ζητήσει να μιλήσουν ο ίδιος θα το κάνει, έστω κι αν δεν συμπαθεί το ΕΛΑΜ.
Άλλαξαν στην πορεία
Όπως εξήγησε, οι δύο πολιτικοί αρχηγοί του είπαν αρχικά πως θα στηρίξουν το ψηφοδέλτιο του κ. Λεβέντ και στη συνέχεια προχώρησαν με τη συμπερίληψη στελεχών από τα κόμματά τους, με αποτέλεσμα να αλλάξει η καταρχήν συμφωνία που είχαν για μη συμπερίληψη πρωτοκλασάτων στελεχών κομμάτων.
Οι υποψήφιοι
ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Γεννήθηκε το 1948 στη Λευκωσία. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο Γυμνάσιο, άρχισε τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία στην καθημερινή εφημερίδα «Akin», την οποία εξέδιδε ο αδελφός του. Στη συνέχεια, και για τρία χρόνια, δημοσίευε άρθρα στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Η φωνή του μαθητή». Το 1968 εργάστηκε στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου (ΡΙΚ) για την μΤουρκική Υπηρεσία Προγραμμάτων.
Το 1969 μετέβη στη Σοβιετική Ένωση για σπουδές και αποφοίτησε με μεταπτυχιακό δίπλωμα από τη σχολή δημοσιογραφίας του Κρατικού Πανεπιστημίου «Λομονόσοφ» της Μόσχας. Μετά την επιστροφή του στην Κύπρο, το 1979, εργάστηκε ως συντάκτης των εφημερίδων «Söz», «Kıbrıs Postası» και «Ortam». Για μικρό χρονικό διάστημα είχε την ευκαιρία να εκδίδει την καθημερινή εφημερίδα «Demokrasi». Το 1990 επανήλθε στη Μόσχα, ως ανταποκριτής της τουρκικής εφημερίδας «Güneş». Μετά την επιστροφή του στην Κύπρο το 1997, άρχισε να γράφει για την εφημερίδα «Avrupa». Μετά από δύο βομβιστικές επιθέσεις και πολλές δικαστικές υποθέσεις εναντίον της, η εφημερίδα οδηγήθηκε σε κλείσιμο. Το 2001 ακολούθησε η δική του εφημερίδα «Αfrika».
Η «Αfrika» έγινε στόχος ένοπλων επιθέσεων δύο φορές το 2011. Ως αποτέλεσμα οδηγιών που έδωσε ο προέδρος Ερντογάν σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση στην Τουρκία, στις 22 Ιανουαρίου 2018 οργανωμένος όχλος επιτέθηκε εναντίον της εφημερίδας με σκοπό να λιντσάρει το προσωπικό της. Ο Σένερ Λεβέντ, ως ιδιοκτήτης και αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Αfrika», αντιμετωπίζει ακόμα δικαστικές διώξεις, μεταξύ των οποίων και για προσβολή του Ερντογάν.
Το 2018 τιμήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση με το βραβείο του Ευρωπαίου Πολίτη, ενώ η εφημερίδα Politico τον ανακήρυξε ως ένα από τα 28 πρόσωπα που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη στην Ευρώπη. Επίσης τιμήθηκε από την ΕΔΕΚ με το βραβείο Δώρου Λοΐζου και από την κυπριακή Εκκλησία με το βραβείο του Διεθνούς Φόρουμ Εκκλησιών.
Για 17 χρόνια γράφει καθημερινά για την εφημερίδα «Πολίτης». Έχει εκδώσει τρία βιβλία, τα οποία έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά και στα αγγλικά.
ΙΜΠΡΑΧΙΜ ΑΖΙΖ
Γεννήθηκε στο μικτό χωριό Ποταμιά της επαρχίας Λευκωσίας το 1938. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Γεωπονίας της Σόφιας. Κατέχει διδακτορικό τίτλο στην Αμπελουργία-Οινολογία. Εργάστηκε στο Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών. Για πολλά χρόνια υπήρξε τακτικός συνεργάτης του ΡΙΚ στο Τμήμα Τουρκικών Ειδήσεων και Προγραμμάτων.
Από νεαρή ηλικία δραστηριοποιήθηκε πολιτικά στις τάξεις της Αριστεράς. Ανήκε στη ομάδα του Ντερβίς Αλί Καβάζογλου, τον οποίο διαδέχθηκε μετά τη δολοφονία του. Για χρόνια (1965-1974) ήταν επικεφαλής της Πατριωτικής Οργάνωσης Τουρκοκυπρίων, η οποία αγωνίστηκε για την ειρηνική συνύπαρξη Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, γεγονός που τον έθεσε στο στόχαστρο της τουρκικής σοβινιστικής ηγεσίας, η οποία και τον επικήρυξε.
Συγγραφέας και πολιτικός αναλυτής. Το 2004 είχε προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για να διασφαλίσει το δικαίωμα των Τουρκοκυπρίων που ζουν στα ελεγχόμενα από την Κυπριακή Δημοκρατία εδάφη, να συμμετέχουν στις εκλογές από κοινού με τους Ελληνοκύπριους.
Ο Ιμπραχίμ έζησε τα τραγικά γεγονότα των διακοινοτικών ταραχών του 1963, του πραξικοπήματος και της εισβολής και αγωνίζεται για μια κοινή πατρίδα όλων των Κυπρίων.
ΟΖ ΚΑΡΑΧΑΝ
Ο Οζ Καραχάν γεννήθηκε το 1990, στην παλιά πόλη της Αμμοχώστου. Είναι πολιτικός ακτιβιστής και πρόεδρος της οργάνωσης «Ένωση Κυπρίων». Μετά την ολοκλήρωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσής του στην Κύπρο, σπούδασε στο Anglo-American University της Πράγας.
Από πολύ νεαρή ηλικία έγινε μέλος και ηγήθηκε μιας οργάνωσης νεολαίας που ονομάστηκε «LINOBAMBAKI», η οποία πρωτοστάτησε το 2011, μαζί με άλλες οργανώσεις, στη διοργάνωση συλλαλητηρίων Τουρκοκυπρίων κατά της Τουρκίας. Ολοκλήρωσε τις πανεπιστημιακές του σπουδές και ανέπτυξε πολιτική δραστηριότητα στις ΗΠΑ, τη Σουηδία και την Γερμανία.
Υπήρξε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και εκπρόσωπός του στην Πολιτεία του Τέξας, καθώς και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Σουηδίας.
Αργότερα επέστρεψε στη Λάρνακα, από όπου κατάγεται μέρος της οικογένειάς του, και συνέχισε τις πολιτικές του δραστηριότητες. Ήταν ένας από τους ιδρυτές της Παγκόσμιας Ένωσης Τουρκόφωνων Κυπρίων (WUTC), η οποία αγωνίστηκε εναντίον της τουρκικής κατοχής και της κοινωνικής και πολιτιστικής καταπίεσης που αντιμετωπίζουν οι Τουρκοκύπριοι στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου. Σήμερα, είναι επικεφαλής της οργάνωσης «Ένωση Κυπρίων» (www.cypriots.org), η οποία έχει παρόμοιους στόχους με την WUTC και δραστηριοποιείται σε βασικούς διακυβερνητικούς οργανισμούς της Ευρώπης για μια ανεξάρτητη και ενιαία Κύπρο, χωρίς ξένες παρεμβάσεις.
ΛΕΪΛΑ ΧΟΥΣΕΪΝ ( ΚΙΡΑΛΠ )
Γεννήθηκε το 1952 στο Μαρί. Παντρεύτηκε το 1973 στο Ζύγι. Τον Άυγουστο του 1974, ο σύζυγός της συνελήφθη από μέλη της ΕΟΚΑ Β και δολοφονήθηκε στη σφαγή της Τόχνης. Η Κιράλπ αγωνίστηκε για να βρεθούν ο αγνοούμενος σύζυγος της και όλοι οι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι αγνοούμενοι. Το 1974 συνάντησε τη Μαρία, πρόσφυγα από την Αμμόχωστο.
Στο αυτοβιογραφικό της βιβλίο, «Το Άσπρο και Βρεγμένο Μαντήλι που Μοιραστήκαμε», η Λεϊλά Κιράλπ διηγείται την τραγωδία που έζησε και τη φιλία της με τη Μαρία. Το δεύτερο βιβλίο της, «Το Ουράνιο Τόξο μας που Χάθηκε», περιέχει διηγήματα σχετικά με την κυπριακή τραγωδία. Και τα δυο βιβλία της μεταφράστηκαν στα ελληνικά. Με τα έσοδα από την πώλησή τους, βοήθησε φιλανθρωπικές οργανώσεις και στις δυο κοινότητες και δημιούργησε ένα μνημείο στη μνήμη του συζύγου της, του οποίου τα οστά βρέθηκαν μετά από 40 χρόνια, και όλων των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας.
Δούλεψε ως αρθρογράφος στην εφημερίδα «Αφρίκα». Με τον δεύτερο σύζυγό της και τον γιο τους, έχτισε τον πολιτιστικό χώρο Melandra House, για να κρατήσει ζωντανή την κοινή κουλτούρα της Κύπρου. Συνεχίζει να αγωνίζεται για την ειρήνη στην Κύπρο και την επανένωση της πατρίδας μας.
ΖΕΚΙ ΜΠΕΣΙΚΤΕΠΕΛΙ
Γεννήθηκε το 1960 στο χωριό Μελάνδρα της Πάφου. Σε νεαρή ηλικία προσχώρησε στην Επαναστατική Ένωση Νέων, η οποία ιδρύθηκε την περίοδο του 1974.
Στην ηλικία των 18 ετών, έγινε μέλος του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος CTP. Σπούδασε Οικονομικά στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας και στην ΑκαδημίαΤεμιριάζεφ. Είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου στα Οικονομικά. Επέστρεψε στην Κύπρο το 1993. Διετέλεσε μέλος του Γενικού Συμβουλίου του CTP από το 1995 έως το 1997. Αντέδρασε στην αποβολή του προέδρου του κόμματος Οζγκέρ Οζγκιούρ και αποχώρησε. Για είκοσι χρόνια διετέλεσε καθηγητής στο πανεπιστήμιο «Near East», από όπου απολύθηκε πρόσφατα γιατί καταδίκασε τις επιθέσεις ενάντια στην εφημερίδα «Αφρίκα».
ΦΑΪΖΕ ΟΖΝΤΕΜΙΡΤΖΙΛΕΡ
Γεννήθηκε το 1964 στο χωριό Άγιος Θεόδωρος της επαρχίας Λάρνακας. Σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης.
Επί 19 χρόνια γράφει για την πολιτική και τη λογοτεχνία σε δική της στήλη, πρώτα στην εφημερίδα «Avrupa» και μετά το κλείσιμό της στην εφημερίδα «Afrika». Έχει εκδώσει πέντε βιβλία ποίησης και πεζογραφίας. Πολλά από τα ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά και τα αγγλικά.
Το 2015, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιασάρ Ερσόι ανέβασε μια θεατρική παράσταση, συνδυάζοντας το ποίημα «Κύπρος» του βιβλίου της «Πικράθηκα στα Ελληνικά, Πληγώθηκα στα Τούρκικα» και ορισμένα από τα δημοσιευμένα άρθρα της στην εφημερίδα «Afrika». Το έργο παρουσιάστηκε στο Τουρκοκυπριακό Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας και στα θέατρα Ριάλτο και Σατιρικό, όπου προσέλκυσε μεγάλο ενδιαφέρον.
