Kathimerini.com.cy
Σε έντονη κριτική στις τοποθετήσεις του Χάρη Γεωργιάδη στο Κυπριακό προχώρησε ο Μιχάλης Σοφοκλέους. Ο Χάρης Γεωργιάδης σε συνεντεύξεις του στην «Offsite News», αλλά και στο «Μανιφέστο» τις προηγούμενες μέρες δήλωσε πως το «καλό κλίμα» στο Κυπριακό αποτελεί «εργαλείο στα χέρια της Τουρκίας», ενώ τόνισε ότι «μόνο μέσα ισχυροποίηση του Ελληνισμού» θα προχωρήσει η Τουρκία σε συμβιβασμούς στο Κυπριακό.
Ο Μιχάλης Σοφοκλέους, με μακροσκελή ανάρτηση στην πλατφόρμα του «Χ» σημείωσε πως τέτοιες πολιτικές έχουν «στοιχίσει διαχρονικά στον Ελληνισμό και έχει οδηγήσει σε αντίθετα αποτελέσματα από εκείνα που υπηρετούν το Εθνικό συμφέρον». Ο κ. Σοφοκλέους διερωτάται μάλιστα «ως προς το ποια είναι η θέση του Δημοκρατικού Συναγερμού και της ηγεσίας του, έναντι σε αυτές τις νεοφανείς, επικίνδυνες προσεγγίσεις».
Αυτούσια η ανάρτηση
Κάποια σχόλια για τις τοποθετήσεις του Χάρη Γεωργιάδη, στην «Offsite News» και το «Μανιφέστο», όπου ουσιαστικά προτείνει δύο πράγματα:
1. Μιας νέας μορφής μακροχρόνιο αγώνα:
"Προϋπόθεση για διάλογο με την Τουρκία η (πολιτική, διπλωματική, οικονομική και στρατιωτική) ισχυροποίηση του ελληνισμού".
2. Μια πολιτική στείρας ανάσχεσης των τουρκικών επιδιώξεων:
«Το "καλό κλίμα" είναι εργαλείο στα χέρια της Τουρκίας... Μόνο εάν η Τουρκία νιώσει ότι Ελλάδα και Κύπρος στέκουν δυνατά στα πόδια τους, θα μεταβάλει πιθανώς την στάση της και θα διαπραγματευτεί ειλικρινά... Σε διαφορετική περίπτωση, θα είναι εργαλείο που θα επιτρέψει στην Τουρκία να εξασφαλίσει κάποια πράγματα από την Ευρώπη – όπως είναι η αναβαθμισμένη Τελωνειακή Ένωση και η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Αρχιτεκτονική Ασφάλειας».
Κάποια σχόλια για τις τοποθετήσεις του @Georgiades_H, στην @OffsiteCyNews και @tomanifesto, όπου ουσιαστικά προτείνει δύο πράγματα:
— Michalis Sophocleous (@MichalisTweets) April 13, 2025
1. Μιας νέας μορφής μακροχρόνιο αγώνα:
"Προϋπόθεση για διάλογο με την Τουρκία η (πολιτική, διπλωματική, οικονομική και στρατιωτική) ισχυροποίηση…
Σε ότι αφορά το πρώτο, διερωτώμαι πότε η Ελλάδα και η Κύπρος έστεκαν καλύτερα στα πόδια τους; Πότε είχαν ή πρόκειται να έχουν ευνοϊκότερη γεωπολιτική και οικονομική συγκυρία από τη σημερινή, με την Τουρκία μάλιστα σε μεγάλη οικονομική και πολιτική πίεση και διακριτές αδυναμίες στις (σταθερά ισχυρές) ένοπλες της δυνάμεις;
Πότε Ελλάδα και Κύπρος είχαν ή θα έχουν καλύτερες γεωστρατηγικές συμμαχίες και ρόλο απ' ότι σήμερα; Και ποιο είναι δηλαδή το επίπεδο εκείνο που θα θεωρείται η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ υμών και της Τουρκίας ευνοϊκή;
Η θέση για νέο μακροχρόνιο παραγνωρίζει ακόμη 3 μεγάλες πραγματικότητες:
- ότι ο χρόνος λειτουργεί εις βάρος μας και δημιουργεί νέα τετελεσμένα,
- ότι η βιωσιμότητα του στάτους κβο πνέει τα λοίσθια και οι ευκαιρίες για το Κυπριακό εκπνέουν,
- καθώς και - κάτι εξαιρετικά επίκαιρο - οι συνέργειες που αυτή τη στιγμή σμιλεύονται στην περιοχή μας δεν πρόκειται να μας περιμένουν να "ισχυροποιηθούμε". Όπως για παράδειγμα ο IMEEC (Οικονομικός Διάδρομος Ινδίας – Μέσης Ανατολής – Ευρώπης), η ενέργεια κ.ο.κ.
Το Κυπριακό πλησιάζει επικίνδυνα το στάδιο όπου είτε θα το λύσουμε εμείς, είτε θα μας το "λύσουν" άλλοι. Δεν μπορεί να εξακολουθεί να παραμένει "εξωτερικό" αγκάθι και εμπόδιο στην προσπάθεια ειρήνης και συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Σε ότι αφορά το δεύτερο, δεν μπορώ να κρύψω την έκπληξη μου γιατί ο κ. Γεωργιάδης, αντί να αντιλαμβάνεται τις επιδιώξεις της Τουρκίας ως μοχλό που μπορεί να καταστεί καταλύτης για συμβιβασμούς στην Κύπρο και τα Ελληνοτουρκικά, τις εκλαμβάνει ως κάτι που πρέπει να μας απειλεί. Θυμίζει όσους το 1999 χαρακτήρισαν το Ελσίνκι "κατάρα", εφόσον δεν αντιλαμβάνονταν ότι τότε, εάν η Τουρκία δεν καθίστατο υπό ένταξη χώρα, η Κύπρος δεν επρόκειτο να ενταχθεί ποτέ.
Έτσι, ενώ είναι απολύτως λογικό και οφείλουμε να απαιτήσουμε τη διασύνδεση των Τουρκικών βλέψεων με κορυφαίες εξελίξεις στο Κυπριακό και τα Ελληνοτουρκικά, εν τούτοις, η στείρα ανάσχεση, το μόνο που θα πετύχει είναι μια "τρύπα στο νερό".
Εφαρμόζοντας μια τέτοια πολιτική, εν τελεί, όχι μόνο θα χάσουμε τον αναβαθμισμένο γεωστρατηγικό μας ρόλο, αλλά θα οδηγήσουμε την ΕΕ να βρει τρόπο να συνεργαστεί αμυντικά με την Τουρκία προσπερνώντας μας, βασισμένη στο παράλογο της στάσης μας. Τη συνεργασία αυτή δεν τη χρειάζεται μόνο η Τουρκία, αλλά και η Ευρώπη, εφόσον η Τουρκία είναι η μόνη χώρα με πλήθος διαθέσιμων στρατιωτών προς ανάπτυξη, πέραν της αμυντικής βιομηχανίας της.
Οι τοποθετήσεις αυτές παραγνωρίζουν απελπιστικά, ότι αυτό που υποτιμητικά χαρακτηρίζεται ως "καλό κλίμα" με τρόπο μάλιστα που αμφισβητεί ευθέως την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ήταν ουσιαστικά καθοριστικός παράγοντας για να θεωρηθεί η Ελλάδα βασικός και αξιόπιστος πόλος σταθερότητας στην περιοχή, αλλά και να υποχρεωθεί η Τουρκία, έστω κατ' αρχήν, να επιστρέψει σε διαβουλεύσεις για το Κυπριακό.
Οι θέσεις που διατυπώθηκαν στις εν λόγω συνεντεύξεις, θα είχαν ίσως κάποια ψήγματα λογικής, εάν προεξοφλούσαν τη μη λύση του Κυπριακού στη μορφή του ενός κράτους. Ακόμη όμως κι έτσι, είτε αγνοούν, είτε σκόπιμα αντιπαρατίθενται με ένα βασικό δόγμα της Ελληνικής κυβέρνησης και του Δημοκρατικού Συναγερμού. Ότι δηλαδή η Τουρκία δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται αποκλειστικά με το μαστίγιο ή με το καρότο. Χρειάζονται και τα δύο μαζί για να πετύχουμε τους Εθνικούς μας στόχους.
Η μη ρεαλιστική βλέψη ότι Ελλάδα και Κύπρος θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν από θέση "καθολικής ηγεμονίας" την Τουρκία στο προβλεπτό μέλλον, ότι εμείς θα την "μαστιγώνουμε μέχρι να λυγίσει", έχει στοιχίσει διαχρονικά στον Ελληνισμό και έχει οδηγήσει σε αντίθετα αποτελέσματα από εκείνα που υπηρετούν το Εθνικό συμφέρον.
Είναι ακριβώς απέναντι σε αυτές τις λαϊκίστικες θεωρήσεις, που η δική μας παράταξη προέταξε τις πολιτικές που φέρνουν εθνικά ωφέλημα αποτελέσματα και αναβαθμίζουν διαρκώς την Ελλάδα και την Κύπρο στον κόσμο, την Ευρώπη και την περιοχή.
Και, ειλικρινά διερωτώμαι, ως προς το ποια είναι η θέση του Δημοκρατικού Συναγερμού και της ηγεσίας του, έναντι σε αυτές τις νεοφανείς, επικίνδυνες προσεγγίσεις.
