Του Γιάννη Ιωάννου
Υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, σχολικοί έφοροι και κοινοτάρχες (μουχτάρηδες) παραμένουν στο επίκεντρο των αυτοδικοιητικών εκλογών της 9ης Ιουνίου στη Κύπρο υπενθυμίζοντας πως το τοπικό επίπεδο παραμένει ο πυρήνας της αρχής του εκλέγεσθαι στη χώρα μας -αλλά παράλληλα και ένα σημείο εισόδου στη πολιτική όπου κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα να τρέξει για την πόλη του, την γειτονιά του ή την τοπική του κοινότητα.
Φυσικά σε όλο αυτό το συγκείμενο δεν λείπουν επιμέρους ενδιαφέροντα ποιοτικά χαρακτηριστικά:
• Υποψηφιότητες, μεταξύ των οποίων και δημάρχου και αντιδημάρχου, που φέρουν όλα τα χαρακτηριστικά μιας πολιτικά εννοούμενης φαιδρότητας -που αγγίζει τα όρια του cult
• Yποψηφιότητες πολιτών μη κυπριακής καταγωγής (μεταξύ των οποίων Ρώσοι και Κινέζοι) με περιπτώσεις όπου παρατίθεται το όνομα, πχ κινεζικό, και σε παρένθεση το «ελληνικό»
• Αμιγώς κυπροκεντρικά όπου λόγω μεγέθους υπάρχουν ήδη κοινοτάρχες που ορκίστηκαν πριν καν… διεξαχθεί η εκλογική διαδικασία
Παραγωγή content
To να κατεβαίνεις υποψήφιος με περιεχόμενο που εκτείνεται από βίντεο πάνω σε… τράκτο μέχρι χτυπήματα επίδειξης σπασίματος με… καρατιές αποτελεί, αναμφισβήτητα, μια τάση που ενυπάρχει, όπως σε κάθε εκλογική διαδικασία, στο επίπεδο της προβολής, του αυτοσαρκασμού αλλά και της φαιδρότητας (κακώς εννούμενης). Στη Κύπρο η τάση καταγράφεται διαχρονικά και ιδίως στην εποχή της μεταπολιτικής, όπου η εικόνα προηγείται της ουσίας και των πολιτικών θέσεων ακόμη και στο ανώτατο επίπεδο, με τους δήμους και τις κοινότητες να μην αποτελούν εξαίρεση. Η «Κ» εντόπισε και την πολύ viral μεταφορά του διαφημιστικού «Skorpios Music Bar» από την Ελλάδα -που έγινε τάση στο ελληνικό Tik Tok με πολλές διασκευές σχεδόν για κάθε επιχειρηματία- προσαρμοσένη στο προεκλογικό σποτ υποψήφιας δημοτικής συμβούλου για το Δήμο Λευκωσίας.
Επιπλέον η χρήση νέων μέσων και δη των ΜΚΔ -με το Facebook και την σουίτα πληρωμένων καταχωρήσεων του να παραμένει βασικό εργαλείο- για σκοπούς διαφήμισης αποτελεί και την μόνη, ουσιαστικά, διέξοδο των υποψηφίων σε αυτό το επίπεδο για να προβληθούν με sponsored ads που είναι προσβάσιμες σε πολύ χαμηλές τιμές για μια στοιχειώδη «προεκλογική καμπάνια».
Βασιλιάς και η κάρτα
Υπεραγορές, περίπτερα, μπούκικα και τοπικές επιχειρήσεις όπως και αρκετά καφέ παραμένουν στον πυρήνα της διακίνησης καρτών φτιαγμένων από χαρτί. Τις τελευταίες ημέρες σχεδόν όπου βρεθείς δίπλα από ταμείο για να… πληρώσεις ή να παραλάβεις το καφέ σου υπάρχουν και κάρτες υποψηφίων. Η παλιά, κάπως «ολντ σκουλ» τυπωμένη κάρτα, του υποψήφιου δημοτικού συμβούλου ή σχολικού εφόρου στο format της “business card” καθώς και μπάνερς στις άκρες δρόμων όπως και φυλλάδια μπορεί να μολύνουν ήδη κεντρικούς δρόμους των πόλεων μας αλλά επιβιώνουν ως βασικό μέσο διαφήμισης μιας υποψηφιότητας με τα βασικά χρειώδη (όνομα, κόμμα, στοιχεία επικοινωνίας). Πτυχή που υπενθυμίζει πως παρά τις νέες τεχνολογίες και Μέσα κάθε προεκλογικός στη Κύπρο παραμένει, τουλάχιστον από σκοπιάς campaigning, ένα πεδίο διαπροσωπικής επαφής, προτροπής σε ψήφο και συγκέντρωσης ψηφοφόρων «πόρτα-πόρτα» και φυσικά ένα πεδίο -με ότι αυτό συνεπάγεται για το πολιτικό μας σύστημα και κουλτούρα- πελατειακών σχέσεων.
