ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΒΙΣΚΑΙΝΟ / BLOOMBERG
Οι κυβερνήσεις των χειμαζομένων κρατών, οι οποίες προβαίνουν σε υποτίμηση των αντίστοιχων εθνικών νομισμάτων, τελικώς δείχνουν να ωφελούνται από την απόφασή τους αυτή. Κι αυτό αποτυπώνει τη χρησιμότητα του συγκεκριμένου εργαλείου υπό συνθήκες κρίσης, σύμφωνα με την άποψη του Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών. Εχει παρατηρηθεί τόνωση της αναπτυξιακής διαδικασίας μέσα σε μόλις τρία χρόνια σε όσες χώρες αποφάσισαν μείζονες υποτιμήσεις των νομισμάτων τους.
Τα συμπεράσματα ανήκουν στους οικονομολόγους Ρόμπιν Μπρουκς και Τζόναθαν Φόρτουμ, στο πλαίσιο ανάλυσης των ανάλογων περιπτώσεων και δη των σοβαρότερων και πιο μεγάλων σε διάρκεια, αρχής γενομένης από το 1990.
Ο όγκος των εξαγωγών μεγαλώνει, σύμφωνα με το Ινστιτούτο, που έχει την έδρα του στην Ουάσιγκτον, ενώ τα ελλείμματα των ισοζυγίων τρεχουσών συναλλαγών μειώθηκαν κατά τρόπο αξιόπιστο. Υπήρξαν δε και περιπτώσεις που μετασχηματίστηκαν σε πλεονάσματα. «Αναφορικά με τα ασύμμετρα σοκ, ήτοι από την κλιματική αλλαγή έως και τους οξυμένους γεωπολιτικούς κινδύνους, που πολλαπλασιάζονται, εκτιμούμε ότι θα πρέπει να αλλάξει η πολιτική συναίνεση και να αντιμετωπίζει πλέον τη νομισματική υποτίμηση ως μέρος της λύσης και όχι ως ένα προς αποφυγήν πρόβλημα», υπογραμμίζουν οι Μπρουκς και Φόρτουμ σε αναφορά τους.
Ορισμένες από τις περισσότερο χρεωμένες χώρες έχουν συμμετάσχει σε συζητήσεις με θέμα την υποτίμηση των νομισμάτων τους μέσα στη χρονιά, διότι εξέταζαν μια τέτοια προοπτική. Αλλωστε, ήταν προϋπόθεση για να εξασφαλίσουν πρόγραμμα στήριξης από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ανάμεσα σε αυτές συγκαταλέγονται η Αίγυπτος, το Πακιστάν και ο Λίβανος, οι οποίες επέλεξαν την υποτίμηση ως ένα εργαλείο για να αντιμετωπίσουν τις ελλείψεις σε δολάρια, καθώς και άλλες προκλήσεις δημοσιονομικής υφής.
Επιπροσθέτως, η Αργεντινή βρίσκεται και αυτή σε θέση να δέχεται πιέσεις για να υποτιμήσει την ισοτιμία του πέσο, ενώ παράλληλα ανεβαίνει το θερμόμετρο στις διαπραγματεύσεις της με το ΔΝΤ. Αντιπροσωπεία από το υπουργείο Οικονομίας της χώρας βρίσκεται αυτήν την εβδομάδα στην Ουάσιγκτον με αποστολή να συζητήσει την πέμπτη επανεξέταση του δανείου ύψους 44 δισ. δολ. με τον οργανισμό.
Εν τω μεταξύ, η διαφορά στην ισοτιμία του πέσο στην επίσημη και τη «μαύρη» αγορά ξεπερνάει το 100%. Συχνά, οι κυβερνήσεις διστάζουν να λάβουν τέτοια απόφαση, διότι συνήθως μειώνει την αγοραστική δύναμη των πολιτών. Οι οικονομολόγοι του Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών τονίζουν πως, με όλα τα παραπάνω, δεν αρνούνται το επώδυνο της υποτίμησης. Ωστόσο, εμμένουν στα οφέλη, μιας και μετά τη διαδικασία αυτή οι χώρες έχουν μειωμένα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών ή ακόμα και πλεονάσματα.
Τέλος, παρατηρείται και αύξηση του όγκου εξαγωγών που συντονίζεται με την κλίμακα της υποτίμησης, καθίσταται ορατή δύο χρόνια μετά την έναρξή της και διαρκεί αρκετά.
