Ρεμπεκα Κρίστι / Reuters / Breakingviews
Η Ευρωπαϊκή Ενωση στο θέμα της Κίνας προσπαθεί να τετραγωνίσει τον κύκλο: να παίξει μεγαλύτερο ρόλο στην παγκόσμια οικονομία, περιστέλλοντας ταυτόχρονα την εξάρτησή της από τον ασιατικό γίγαντα. Οι ανησυχίες για την ασφάλεια έρχονται σε σύγκρουση με τις ανάγκες της εφοδιαστικής αλυσίδας και τις εθνικές εξαγωγικές φιλοδοξίες, ενώ οι κρατικές ενισχύσεις καταστρέφουν τα έργα. Η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θα καταβάλει προσπάθεια να χαράξει μια πορεία προς το μέλλον. Στις 31 Ιουλίου επέκρινε το Πεκίνο για τις γεωπολιτικές του θέσεις, αλλά παράλληλα πρέπει να κρατήσει ανοιχτό τον δίαυλο των εμπορικών συναλλαγών. Οι ηγέτες των κρατών-μελών της Ε.Ε. θέλουν η Ευρώπη να μην κινδυνεύει, αλλά και να μην αποσυνδεθεί ούτε να καταστεί εσωστρεφής. Αυτό συμβαίνει επειδή η Κίνα είναι η τρίτη μεγαλύτερη εξαγωγική αγορά της Ε.Ε. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον κλάδο της κατασκευής ημιαγωγών/τσιπ και ηλεκτρονικών ειδών. Πέρυσι η Ε.Ε. εισήγαγε αγαθά αξίας 32 δισ. ευρώ από την Κίνα, αλλά και οι δικές της εξαγωγές διογκώθηκαν κατά 13 δισ. ευρώ. Κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα εταιρείες όπως η ολλανδική κατασκευάστρια εξοπλισμού τσιπ ASML να παγιδεύονται ανάμεσα στις φιλοδοξίες της Ευρώπης για την ασφάλεια και στις επιχειρηματικές τους ανάγκες.
Οι ΗΠΑ, η μεγαλύτερη εξαγωγική αγορά της Ευρώπης, θέλουν οι Βρυξέλλες να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους στην καταστολή του Πεκίνου. Ωστόσο, η νομοθεσία που είχε προτείνει ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν για την πάταξη του πληθωρισμού βασίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στις επιδοτήσεις, γεγονός το οποίο ενδεχομένως να φέρει κοντύτερα την Ε.Ε. στην Κίνα λόγω του προστατευτισμού των ΗΠΑ. Οι εθνικές κυβερνήσεις κινούνται και στα δύο πεδία, αφήνοντας τις Βρυξέλλες να ακολουθήσουν μια πιο σκληρή πολιτική για την Κίνα, ενώ εκ παραλλήλου στο εσωτερικό τους διαφημίζουν τους στενότερους δεσμούς μαζί της στο όνομα των θέσεων εργασίας και της ανάπτυξης. Οπως επισημαίνει ο Φρανσουά Σιμί του Ινστιτούτου Mercator για τις Κινεζικές Σπουδές, «εκείνοι παίζουν τον καλό αστυνομικό και αγκαλιάζουν την αρκούδα του Πεκίνου» όταν τους βολεύει.
Η πρώτη εθνική στρατηγική της Γερμανίας για την Κίνα, που παρουσιάστηκε τον Ιούλιο, χάραξε σκληρότερη γραμμή στους ελέγχους των εξαγωγών και στους κινδύνους της εφοδιαστικής αλυσίδας, ενώ εισάκουσε επίσης τις εκκλήσεις κατασκευαστών, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen και ο χημικός όμιλος BASF, για να διατηρηθεί η ροή του εμπορίου. Η Γαλλία, από την άλλη πλευρά, πιέζει για μια πιο προστατευτική γραμμή ενάντια στις κινεζικές επιδοτήσεις και τις θεωρούμενες ως τεχνητά χαμηλές τιμές. Η Επιτροπή έχει επιβάλει δασμούς αντιντάμπινγκ σε επιλεγμένες βιομηχανίες, όπως τα οπτικά καλώδια και το καρβίδιο του βολφραμίου, αλλά υπάρχουν όρια.
