Αποκλεισμός παιδιών από την εκπαιδευτική διαδικασία, διαχωρισμός, απουσία συνοδών για παιδιά με αναπηρίες συνθέτουν ένα κομμάτι του παζλ των όσων καταλογίζουν οργανωμένοι φορείς, γονείς και σύνολα στο Υπουργείο Παιδείας και τον Πρόδρομο Προδρόμου. Στον αντίποδα το Υπουργείο υπεραμύνεται με γραπτές ανακοινώσεις και αριθμούς όμως επί της ουσίας τα ζητήματα παραμένουν άλυτα την ώρα που εκατοντάδες παιδιά με αναπηρίες βρίσκονται ακόμα υπό αξιολόγηση -ένα μήνα μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς- ενώ το νομοσχέδιο της Ενιαίας Εκπαίδευσης παραμένει καταχωνιασμένο σε κάποιο συρτάρι του Υπουργείου.
Δικαιολογείται το Υπουργείο… πυροβολώντας το πόδι του
Αμυνόμενο σε δημοσιεύματα και αναφερόμενο σε καλύτερη πληροφόρηση, τεκμηρίωση και παραπλανητικές εντυπώσεις το Υπουργείο επιχειρεί να παρουσιάσει τη δική του εικόνα για τη διάσταση των γεγονότων. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει σε ανακοίνωση του (Δευτέρα 10 Οκτωβρίου) το Υπ. Παιδείας: «Ο ισχυρισμός ότι «πολλοί μαθητές είτε είναι χωρίς συνοδό είτε μοιράζονται τον συνοδό τους με άλλα 4-5 άτομα», που προκύπτει και από προηγούμενες δημοσιεύσεις, δεν ευσταθεί. Διότι αυτή τη στιγμή βρίσκονται ενώπιον των αντίστοιχων επιτροπών για αξιολόγηση περίπου 400 περιπτώσεις παιδιών, ενώ για άλλα σχεδόν χίλια παιδιά έχει ολοκληρωθεί μεν η αξιολόγηση, αλλά τώρα προωθείται η διαδικασία συζήτησης και λήψης απόφασης. Επομένως είναι αδύνατο να γνωρίζει κανείς -είτε δημοσιογράφος είτε άλλος- ότι «πολλοί μαθητές είναι χωρίς συνοδό». Για να γνωρίζουμε κάτι τέτοιο, θα πρέπει να ολοκληρωθεί η εξέταση των περιπτώσεων και να ληφθούν τελικές αποφάσεις. Όπως έχει ανακοινώσει ξανά το ΥΠΑΝ θα καλύψει όλες τις ανάγκες που θα τεκμηριωθούν και θα καταγραφούνε μέσα από τις αξιολογήσεις.
Όσο αφορά την παρατήρηση ότι παιδιά «μοιράζονται τον συνοδό», αυτή αγνοεί ότι με το σύστημα που ισχύει και τις διαδικασίες που προβλέπονται και εφαρμόζονται, λαμβάνεται πρόνοια ούτως ώστε αριθμός σχολικών συνεργατών/συνοδών να στελεχώνουν τις σχολικές μονάδες αναλόγως των αναγκών που έχουν καταγραφεί και σύμφωνα με τις αποφάσεις στο επίπεδο των Επαρχιακών Επιτροπών. Επομένως, αναλόγως των περιπτώσεων, αριθμός συνοδών εξυπηρετεί αριθμό μαθητών/-τριών και δεν μπορεί να γίνει άλλη διευθέτηση. Το Υπουργείο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας, μέσα από διαβουλεύσεις που έγιναν με τους αντιπροσωπευτικούς φορείς (γονείς, εκπαιδευτικοί), στη βάση και της θέσης που κατέθεσαν οι φορείς αυτοί, έχει υιοθετήσει την προσέγγιση για βελτιωτικές αλλαγές στην υφιστάμενη νομοθεσία. Φαίνεται ότι έκτοτε μια μικρή μερίδα, με ασαφείς αναφορές σε «ενιαία εκπαίδευση», προβάλλει ισχυρισμούς που δεν μπορεί να ισχύσουν ούτε έχει ποτέ αποφασιστεί ότι θα εφαρμοστούν.»
Στήνει στον τοίχο το Υπουργείο η Επίτροπος Δικαιωμάτων του Παιδιού
Στο κομμάτι της Ενιαίας Εκπαίδευσης χαρακτηριστικότερη απάντηση αποτελεί αναφορά των θέσεων της Επιτρόπου Δικαιωμάτων του Παιδιού που λέει: «Το Γραφείο υπέβαλε αναλυτικά σχόλια στο ΥΠΑΝ με εισηγήσεις ως προς το προτεινόμενο Νομοσχέδιο για την Ενιαία Εκπαίδευση, εν τούτοις, όπως διαπιστώνω, δεν φαίνεται να έχουν ούτε κατ΄ ελάχιστον ληφθεί υπόψιν από το Υπουργείο. Αντιθέτως, οι διοικητικές πρακτικές που προωθούνται φανερώνουν άρνηση ή απουσία πολιτικής βούλησης ή μη κατανόηση της έννοιας της ενιαίας εκπαίδευσης». Αυτό όμως δεν είναι το μοναδικό στοιχείο που αμφισβητείται από την ανακοίνωση με την Επίτροπο Δικαιωμάτων του Παιδιού που μίλησε στην «Καθημερινή» λέγοντας πως αυτό που επιχειρεί να αλλάξει το Υπουργείο είναι εντελώς διαφορετικό από την ενιαία εκπαίδευση αφού με τις θέσεις του εμμένει στο διαχωρισμό. «Αντί να έχουμε συμπεριληπτικό σύστημα, σχολείο ενσωμάτωσης, ενισχύει την ειδική εκπαίδευση και στέλνει τα παιδιά με αναπηρίες αλλού» ανέφερε χαρακτηριστικά. Ερωτηθείσα για την ανακοίνωση του Υπουργείου αναφορικά με τις 400 περιπτώσεις παιδιών που αξιολογούνται η Δέσπω Μιχαηλίδου αναρωτήθηκε: «Αξιολογούνται στις 12 Οκτωβρίου; Γιατί δεν αξιολογήθηκαν εγκαίρως ή τι εμπόδισε την αξιολόγηση; Οι διακοπές;».
Στο περιθώριο παιδιά με αναπηρίες - Απλοί επισκέπτες στην τάξη, καταδικασμένα ν’αποτύχουν
Στον απόηχο της μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε έξω από το Προεδρικό Μέγαρο τις δικές της θέσεις παρέθεσε μιλώντας στην «Καθημερινή» η πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΜΚΟ «Αγκαλιά Ελπίδας» για παιδιά με εγκεφαλική παράλυση, κυρία Γιούλα Πιτσιάλη.
«Η έννοια της ενιαίας εκπαίδευσης περιλαμβάνει μια φιλοσοφία αλλαγής. Δε θέλουμε ενίσχυση της ειδικής εκπαίδευσης. Το λέει και η λέξη. Ειδικής. Είναι ιατρικός όρος, ειδικές ανάγκες» ανέφερε στην αρχή της επικοινωνίας μας για να προσθέσει στη συνέχεια πως με τον κοινωνικό όρο αν κάποιο παιδί έχει κάποιο πρόβλημα όρασης φορώντας γυαλιά ή αναπηρία του εξαφανίζεται, αν αντίστοιχα ένα παιδί βρίσκεται σε τροχοκάθισμα η αναπηρία του εξαφανίζεται. Θέλοντας να καταδείξει την σημαντικότητα του να συμπεριληφθούν στο σύνολο λαμβάνοντας ισότιμες ευκαιρίες πρόσβασης και εκπαίδευσης αυτά τα παιδιά τόνισε πως θα έπρεπε να εντάσσονται σε ειδικές μονάδες μόνο εξαιρετικές περιπτώσεις, φέρνοντας ως παράδειγμα παιδιά που δεν μπορούν να μετακινηθούν. Υπογράμμισε πως έχουν φτάσει στο σημείο να παλεύουν για τα αυτονόητα που αφορούν την ισότιμη πρόσβαση στη μάθηση, στο σχολείο, την εκπαίδευση για τα παιδιά με αναπηρίες προσθέτοντας πως το Κράτος διαχωρίζει τα παιδιά από το σύνολο καταδικάζοντας στα στην μη μόρφωση. Στη συνέχεια η κυρία Πιτσιάλη ερωτηθείσα για το πώς ξεκίνησε η σχολική χρονιά και αν υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν συνοδό επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν παιδιά που τους έχει αφαιρεθεί ο συνοδός και ένα μήνα μετά την έναρξη των μαθημάτων βρίσκονται ακόμα στο σπίτι.
«Το περιβάλλον των σχολείων καταδικάζει τα παιδιά με αναπηρίες. Πρέπει το περιβάλλον να προσαρμόζεται αναλόγως των παιδιών που φιλοξενεί και όχι το αντίθετο» ανέφερε η κυρία Πιτσιάλη φέρνοντας ως παράδειγμα τις τάξεις ειδικής εκπαίδευσης. Πάρτε ως παράδειγμα ένα παιδί που το σχολείο της γειτονιάς του δεν έχει ειδική μονάδα. Το πάνε σε άλλο σχολείο, σε τάξη με 5-7 παιδιά. Στην ίδια τάξη υπάρχουν παιδάκια από 1η μέχρι 6η δημοτικού. Μία ειδική δασκάλα και 3 συνοδοί. «Έτσι γίνεται η εξοικονόμηση» υπογράμμισε ενώ ιδιαίτερη μνεία έγινε στον τρόπο επιλογής των συνοδών, τον καταρτισμό τους καθώς και το ότι το πακέτο που προσφέρεται (μισθολογικά και επαγγελματικά) το καθιστά μη ελκυστικό με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία να το αφήνει. «Γίνονται προσλήψεις μόνο με απολυτήριο λυκείου. Πολλοί δεν έχουν τις δεξιότητες ούτε τους δίνεται η ευκαιρία επιμόρφωσης. Για περιπτώσεις αναπηρίας χρειάζονται συγκεκριμένα προσόντα όπως πείρα σε απώλεια ακοής, τρόποι αντιμετώπισης κρίσεων» δήλωσε.
Κλείνοντας δήλωσε την χαρά και την ικανοποίηση της αφού 30 οργανώσεις στήριξαν την πορεία διαμαρτυρίας με την ίδια να θεωρεί εξόχως σημαντική την παρουσία οργανωμένων γονέων δημοτικής και μέσης εκπαίδευσης, των μαθητών (από πλευράς ΠΣΕΜ), αλλά και παρατάξεις κομμάτων (πλην ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ) ενώ απογοητευμένη δήλωσε από την μη συμμετοχή των εκπαιδευτικών. Πρόσθεσε πως έχουν αποστείλει 6-7 επιστολές στον Υπουργό Παιδείας που δεν αποδέχθηκε ποτέ να τους συναντήσει.
