Kathimerini.gr
Ο σύμβουλος της Ρωσίας στον ΟΗΕ στη Γενεύη, Μπόρις Μποντάρεφ, παραιτήθηκε λόγω των «αιματηρών και απολύτως άσκοπων μαχών στην Ουκρανία», καθιστώντας τον ως τον πλέον ανώτερο διπλωμάτη της χώρας που αποχώρησε λόγω του πολέμου.
Στην επιστολή παραίτησης, ο Μποντάρεφ σημείωσε ότι είχε δει «διαφορετικές στροφές» στην εξωτερική πολιτική της χώρας του κατά τη διάρκεια της 20χρονης καριέρας του «αλλά ποτέ δεν ντρεπόμουν τόσο για τη χώρα μου όσο στις 24 Φεβρουαρίου», όταν η Ρωσία εξαπέλυσε την επίθεσή της.
Χαρακτηρίζοντας το επίπεδο «ψέματος και αντιεπαγγελματισμού» στο ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών «καταστροφικό», είπε ότι ο πόλεμος του Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν «όχι μόνο έγκλημα κατά του ουκρανικού λαού, αλλά και ίσως το πιο σοβαρό έγκλημα κατά του λαού της Ρωσίας».
Μιλώντας στο Reuters, τόνισε: «Πήγα στην αποστολή όπως κάθε πρωί Δευτέρας και προώθησα την επιστολή παραίτησής μου και έφυγα. Άρχισα να το φαντάζομαι πριν από μερικά χρόνια, αλλά το μέγεθος αυτής της καταστροφής με ώθησε να το κάνω».
Πρόσθεσε ότι είχε εκφράσει πολλές φορές τις ανησυχίες του για την εισβολή στην Ουκρανία σε ανώτερο προσωπικό της πρεσβείας. «Μου είπαν να κρατήσω το στόμα μου κλειστό για να αποφύγω τις επιπτώσεις», είπε.
Δεν έχει υπάρξει ακόμη επίσημο σχόλιο από τη Ρωσία για την αποχώρηση του Μποντάρεφ.
Τον Μάρτιο, ο Ανατόλι Τσουμπάις είχε γίνει ο πιο εξέχων αξιωματούχος του Κρεμλίνου που παραιτήθηκε λόγω του πολέμου. Ο Τσουμπάις, ο οποίος ήταν ο ειδικός απεσταλμένος του Πούτιν για τις σχέσεις με τους διεθνείς οργανισμούς για τη βιώσιμη ανάπτυξη, όχι μόνο άφησε τη θέση του, αλλά και τη Ρωσία.
Η επιστολή παραίτησης
Boris Bondarev, Counsellor of the #Russian Mission to the #UN Office at Geneva, resigns
— NEXTA (@nexta_tv) May 23, 2022
In his statement, diplomat noted that he had never been so ashamed of his country because of the "aggressive war in #Ukraine unleashed by #Putin." pic.twitter.com/uqjBrXnRKY
Το κείμενο της επιστολής παραίτησης
«Ονομάζομαι Μπόρις Μποντάρεφ, στο ΥΠΕΞ της Ρωσίας από το 2002, από το 2019 μέχρι σήμερα – Σύμβουλος της Ρωσικής Αποστολής στο Γραφείο του ΟΗΕ στη Γενεύη.
Στα είκοσι χρόνια της διπλωματικής μου καριέρας έχω δει διαφορετικές εξελίξεις στην εξωτερική πολιτική, αλλά ποτέ δεν ντράπηκα τόσο πολύ για τη χώρα μου όσο στις 24 Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους. Ο επιθετικός πόλεμος που εξαπέλυσε ο Πούτιν εναντίον της Ουκρανίας και εναντίον ολόκληρου του δυτικού κόσμου, δεν είναι μόνο ένα έγκλημα εναντίον του ουκρανικού λαού, αλλά ίσως και το πιο σοβαρό έγκλημα εναντίον του λαού της Ρωσίας με ένα έντονο γράμμα Ζ που σβήνει όλες τις ελπίδες και τις προοπτικές για μια ευημερούσα ελεύθερη κοινωνία στη χώρα μας.
Αυτοί που σχεδίασαν αυτόν τον πόλεμο θέλουν μόνο ένα πράγμα – να παραμείνουν για πάντα στην εξουσία, να ζουν σε πομπώδη κακόγουστα παλάτια, να πλέουν σε γιοτ συγκρίσιμα σε χωρητικότητα και κόστος με ολόκληρο το ρωσικό ναυτικό, απολαμβάνοντας απεριόριστη εξουσία και πλήρη ατιμωρησία. Για να το πετύχουν αυτό είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν όσες ζωές χρειαστεί. Χιλιάδες Ρώσοι και Ουκρανοί έχουν ήδη πεθάνει μόνο γι’ αυτό.
Με λύπη μου παραδέχομαι ότι όλα αυτά τα είκοσι χρόνια το επίπεδο των ψεμάτων και του αντιεπαγγελματισμού στο έργο του Υπουργείου Εξωτερικών αυξάνεται συνεχώς. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, αυτό έχει γίνει απλώς καταστροφικό. Αντί για αμερόληπτη πληροφόρηση, αμερόληπτη ανάλυση και νηφάλιες προβλέψεις, υπάρχουν προπαγανδιστικά κλισέ στο πνεύμα των σοβιετικών εφημερίδων της δεκαετίας του 1930. Έχει δημιουργηθεί ένα σύστημα που εξαπατά τον εαυτό του.
Ο υπουργός Λαβρόφ είναι ένα καλό παράδειγμα της υποβάθμισης αυτού του συστήματος. Μέσα σε 18 χρόνια, από επαγγελματίας και μορφωμένος διανοούμενος, τον οποίο πολλοί συνάδελφοί μου εκτιμούσαν τόσο πολύ, μετατράπηκε σε ένα πρόσωπο που μεταδίδει συνεχώς αντικρουόμενες δηλώσεις και απειλεί τον κόσμο (δηλαδή και τη Ρωσία) με πυρηνικά όπλα!
Σήμερα, το Υπουργείο Εξωτερικών δεν έχει να κάνει με τη διπλωματία. Πρόκειται για την πολεμοκαπηλεία, τα ψέματα και το μίσος. Εξυπηρετεί τα συμφέροντα λίγων, των πολύ λίγων ανθρώπων συμβάλλοντας έτσι στην περαιτέρω απομόνωση και υποβάθμιση της χώρας μου. Η Ρωσία δεν έχει πλέον συμμάχους και δεν υπάρχει κανείς άλλος να κατηγορήσει παρά μόνο η απερίσκεπτη και κακοσχεδιασμένη πολιτική της.
Σπούδασα διπλωμάτης και είμαι διπλωμάτης εδώ και είκοσι χρόνια. Το Υπουργείο έχει γίνει το σπίτι και η οικογένειά μου. Αλλά απλώς δεν μπορώ πλέον να μοιραστώ αυτή την αιματηρή, ανούσια και απολύτως άσκοπη ατίμωση».
