Kathimerini.gr
«Συγχωρείτε;»
«Ναι, αλλά όχι τα πάντα».
«Τι δεν μπορείτε να συγχωρήσετε;»
«Την προδοσία».
Путин на вопрос «Вы умеете прощать?»:
— Дмитрий Смирнов (@dimsmirnov175) March 11, 2018
- Да, но не все.
- А что невозможно простить?
- Предательство! pic.twitter.com/yr3fTtjc5i
Σε τηλεοπτική του συνέντευξη το 2018, ο πρόεδρος της Ρωσίας ήταν σαφής. Η προδοσία είναι ασυγχώρητη για εκείνον. Είναι μία επωδός που επαναλαμβάνει κάθε φορά που οποιοσδήποτε αμφισβητεί παντί τρόπω τη διακυβέρνησή του. Το ίδιο ακριβώς είχε πει και στις 24 Ιουνίου όταν ο Γεβγκένι Πριγκόζιν και οι μισθοφόροι του προέλαυναν προς τη Μόσχα, ζητώντας κι εκείνοι με τη σειρά τους να τιμωρηθούν οι προδότες της Ρωσίας – έχοντας κατά νουν κυρίως τον υπουργό Αμυνας της χώρας, Σεργκέι Σοϊγκού, με τον οποίο έχουν μακρόχρονη έριδα, όταν ο υπουργός ανέστειλε τις συμβάσεις του ομίλου Wagner για τροφοδοσία του ρωσικού στρατού.
Σύμφωνα, δε, με τον Guardian, ο Ρώσος πρόεδρος δεν καταπίνει εύκολα την προδοσία και είναι γνωστό ότι διακρίνει τους αντιφρονούντες σε δύο κατηγορίες: εχθρούς και προδότες· η ανταρσία του περασμένου Ιουνίου τον καταχώρισε αναμφίβολα στη δεύτερη κατηγορία. Εξού και αναγκάστηκε, όπως λέγεται, να μεταβεί, αφενός, στη Λευκορωσία και, αφετέρου, στην Αφρική για να επιβλέπει τις… εργασίες της ομάδας του στις τουλάχιστον τέσσερις χώρες όπου έχει επιβεβαιωθεί η παρουσία της Wagner.
Για την ίδια προδοσία κάνουν λόγο, όμως, και όσοι θρηνούν εξοργισμένοι για τον θάνατο του Γεβγκένι Πριγκόζιν, του ανθρώπου που από πωλητής χοτ ντογκ κατόρθωσε στη μετασοβιετική Ρωσία να γίνει ένας από τους εκατοντάδες όψιμους –με πλοκάμια σε όλο τον κόσμο– ολιγάρχες της νέας χώρας που χτιζόταν από τη δεκαετία του ’90 κι εντεύθεν.
Η χθεσινή ανακοίνωση της κατάρριψης από τη ρωσική αεράμυνα του ιδιωτικού τζετ που μετέφερε τον επικεφαλής της Wagner, το άλλοτε νο. 1 της μισθοφορικής ομάδας και ιδρυτή της, Ντμίτρι Ούτκιν και συνεργάτες τους, εξακολουθούσε για σχεδόν ένα 24ωρο να μην επιβεβαιώνει τον θάνατο του Γεβγκένι Πριγκόζιν –λέγοντας μόνον ότι ήταν στη λίστα των επιβατών– και να μην ακολουθείται από καμία επίσημη ανακοίνωση από το Κρεμλίνο· μόνο το κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Tass, που απηχεί τις απόψεις του περιβάλλοντος Πούτιν, έδωσε σχεδόν επισήμως την πληροφορία.
Μέχρι που ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αργά το απόγευμα της Πέμπτης, έστειλε επισήμως τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια του Γεβγκένι Πριγκόζιν, αναφέροντας ότι τον γνώριζε από τη δεκαετία του ’90 και τον θεωρούσε ταλαντούχο επιχειρηματία. Συμπλήρωσε ότι θα περιμένει τα συμπεράσματα των ειδικών, για τα οποία, όπως είπε, θα χρειαστεί χρόνος. «Ηταν ένα άτομο με περίπλοκη μοίρα και έκανε σοβαρά λάθη στη ζωή, αλλά επίσης προσπάθησε να πετύχει τα απαραίτητα αποτελέσματα», σημείωσε ο Ρώσος πρόεδρος.
Κι αν τα σενάρια που αφορούν τον ίδιο τον θάνατο του Πριγκόζιν αγριεύουν και θεριεύουν, άλλα τόσα είναι τα σενάρια της επόμενης μέρας, καθώς και τα μηνύματα που αποστέλλει προς πάντα ενδιαφερόμενο η πράξη αυτή.
Σενάρια θανάτου Πριγκόζιν – 1: Εντολή Κρεμλίνου – η προδοσία και η… αδυναμία
Το τζετ του Γεβγκένι Πριγκόζιν στις φλόγες μετά την πτώση του, στην επαρχία Τβερ της Ρωσίας. (©Ostorozhno Novosti/Handout via REUTERS)
Η συντριπτική πλειονότητα των δημοσιευμάτων μετά τον θάνατο του Γεβγκένι Πριγκόζιν κάνει λόγο για μία προαναγγελθείσα εκκαθάριση. Ηταν, γράφεται, κινούμενος στόχος και ήταν ζήτημα χρόνου πότε θα κατέληγε κατ’ αυτό τον τρόπο έπειτα από την καλοκαιρινή του ανταρσία, αλλά και όλες τις οργίλες αναρτήσεις του, κυρίως στο Telegram, όπου απειλούσε θεούς και δαίμονες για την άρνηση της Μόσχας –κυρίως του Σεργκέι Σοϊγκού– να τον προμηθεύσει με όπλα όσο εκείνος προσπαθούσε να καταλάβει το Μπαχμούτ, κάτι που εντέλει κατόρθωσε.
Το πρώτο σενάριο, λοιπόν, περιλαμβάνει τις υποθέσεις των ειδικών ότι ο θάνατος του Γεβγκένι Πριγκόζιν ήταν κατ’ εντολήν του Κρεμλίνου. «Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Πούτιν θα έπαιρνε την εκδίκησή του», είπε στο Insider ο Ρόμπερτ Ινγκλις, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, ειδικευμένος στη Ρωσία, τη Σοβιετική Ενωση και την Ανατολική Ευρώπη. «Στην πραγματικότητα, εμείς οι παρατηρητές του Πούτιν το περιμέναμε, και νά που σήμερα συνέβη – ακριβώς στην επέτειο των δύο μηνών της ανταρσίας της Wagner».
Εχουμε ήδη αναφέρει τον «προφανή» λόγο· ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν συγχωρεί όσους θεωρεί προδότες – ας θυμηθούμε, ενδεικτικά και μόνον, τις περιπτώσεις Αννα Πολιτκόφσκαγια, Αλεξάντερ Λιτβινένκο, Μπόρις Νεμτσόφ, Σεργκέι Γιουσένκοφ, Νατάλια Εστεμίροβα, Σεργκέι Μαγκνίτσκι. Και ας προσθέσουμε και την πρόσφατη καρατόμηση του στρατηγού Σεργκέι Σουροβίκιν, άλλοτε αρχηγού των στρατευμάτων στην Ουκρανία, από τη θέση του διοικητή των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων, διότι φέρεται να είχε στενούς δεσμούς με τον Γεβγκένι Πριγκόζιν, ενώ σενάρια τον ήθελαν τον νέο υπουργό Αμυνας της Ρωσίας, σε περίπτωση που η ανταρσία της 24ης Ιουνίου τελεσφορούσε.
Αυτό που φαίνεται να τίθεται στο τραπέζι των σεναρίων είναι ότι ο Ρώσος πρόεδρος θέλει να περάσει το μήνυμα ότι ουδείς αντιφρονών –πόσο μάλλον αντάρτης– γλιτώνει τη σπάθη του. Το καθεστώς είναι εδώ και δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του· αυτό μοιάζει να εκπέμπεται ξεκάθαρα.
«Το καθεστώς Πούτιν λειτουργεί ουσιαστικά σύμφωνα με τη λογική ενός συνδικάτου εγκλήματος. Ο Πούτιν είναι ο νονός. Ο Πριγκόζιν ήταν ένας κάπο (σ.σ. επικεφαλής ομάδας εκτελεστών) που προφανώς δεν είχε αντιληφθεί τη θέση του», όπως λέει στο Politico ο Μπράιαν Ουίτμορ, αναλυτής στο Center for European Policy Analysis και στο Eurasia Center του Atlantic Council.
Αυτό που πολλοί αναλυτές συζητούν την επαύριον του θανάτου του Γεβγκένι Πριγκόζιν είναι πως το καθεστώς Πούτιν αδυνατίζει και χρειάζεται να επιστρατεύσει εκ νέου τον φόβο: ό,τι κινείται εκτελείται – παλιά, γνωστή συνταγή της (σταλινικής) Σοβιετικής Ενωσης.
«Ιστορικά, η πολιτική αλλαγή έρχεται στη Ρωσία όταν υπάρχουν τρεις παράγοντες: διχασμένη ελίτ (συμβαίνει), δυσαρεστημένη κοινωνία (συμβαίνει) και η απουσία φόβου. Αν ο Πριγκόζιν είχε μείνει ατιμώρητος, ο φόβος θα είχε αφαιρεθεί από την εξίσωση και το καθεστώς θα βρισκόταν σε κίνδυνο», σύμφωνα με τον Μπράιαν Ουίτμορ.
Ωστόσο, ακόμα κι αν ο Πούτιν παραμείνει στην εξουσία στο εγγύς μέλλον, η βιτρίνα της τάξης και της σταθερότητας που έχει κατασκευάσει επί δύο δεκαετίες στην εξουσία έχει καταρρεύσει, με τον επίδοξο τσάρο της Ρωσίας να δείχνει ευάλωτος στους ανταγωνιστές του. Η γρήγορη δράση για να παραμερίσει τον Πριγκόζιν αποθαρρύνει τους πιθανούς εσωτερικούς αμφισβητίες να ακολουθήσουν το παράδειγμά του, γράφει σε ανάλυση του το Atlantic Council.
Το σενάριο της –μερικής έστω– κατάρρευσης του άτεγκτου πουτινικού καθεστώτος, εν μέσω αιματηρού, δαπανηρού και εν γένει ατελέσφορου πολέμου στην Ουκρανία, θα αναγκάσει, λέει η ίδια ανάλυση, τον Ρώσο πρόεδρο να εξαρτηθεί έτι περαιτέρω από την Κίνα, ενώ πληθαίνουν και οι αναλύσεις που θέλουν να αναδεικνύεται αργά και σταθερά ένα νέο καθεστώς μέσα στο ήδη υπάρχον.
«Στο μέλλον, θα υπάρξουν μάχες μεταξύ του στρατού και της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας· μεταξύ των “φιλελευθέρων του συστήματος” στην Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας και των οικονομικά άσχετων της Δούμας· μεταξύ της προεδρικής διοίκησης και των υπηρεσιών ασφαλείας· και μεταξύ των διαφορετικών φατριών των ολιγαρχών που συνδέονται με το Κρεμλίνο. Αυτή η μάχη θα κλιμακωθεί καθώς ο αγώνας για την κληρονομιά του Πούτιν προχωρεί στο αναπόφευκτο τέλος του», γράφει ο Αριελ Κοέν, ανώτερος συνεργάτης στο Eurasia Centre του Atlantic Council.
Σενάρια θανάτου Πριγκόζιν – 2: Ο Σεργκέι Σοϊγκού και η Ουκρανία
Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού, και ο αρχηγός των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, στρατηγός Βαλέρι Γκερασίμοφ. (©Gavriil Grigorov, Sputnik, Kremlin Pool Photo via AP, File)
Πηγές των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών δήλωσαν στο BBC ότι το αεροπλάνο του επικεφαλής της Wagner πιθανότατα καταρρίφθηκε από την FSB (υπηρεσία πληροφοριών), σε μια κίνηση ενίσχυσης της θέσης των Ρώσων στρατιωτικών ηγετών: του υπουργού Αμυνας Σεργκέι Σόιγκου και του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Βαλέρι Γκερασίμοφ, τους οποίους ο Γεβγκένι Πριγκόζιν κατηγορούσε δημοσίως επί μήνες.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ιλια Πονομάρεφ, πρώην βουλευτής στη Ρωσία που μετασχηματίστηκε σε αντιφρονούντα και τώρα ζει στο Κίεβο, λέει το Politico, έθεσε το ερώτημα εάν ο Πούτιν όντως ενέκρινε τη δολοφονία. «Νομίζω ότι δεν είναι ο Πούτιν – θα το είχε οργανώσει μέσω της FSB. Δηλαδή, στην περίπτωση του αεροσκάφους, θα τοποθετούσαν βόμβα».
Από την άλλη, Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έσπευσε να δηλώσει στους δημοσιογράφους την Πέμπτη, ότι η Ουκρανία δεν εμπλέκεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο στην κατάρριψη του αεροσκάφους του Γεβγκένι Πριγκόζιν. Παρά ταύτα, η Ουκρανία είχε υποσχεθεί, κατά τους εορτασμούς της Ημέρας της Ανεξαρτησίας της χώρας, που εορτάζεται σήμερα, ότι θα προβεί σε κινήσεις-έκπληξη κατά της Ρωσίας – και, πόσο μάλλον, κατά της Wagner που ήταν στην πρώτη γραμμή του πολέμου κατά της Ουκρανίας και ήδη κατηγορείται για φρικτά εγκλήματα.
Το Forbes μπαίνει λίγο βαθύτερα στο σενάριο το Κίεβο να κρύβεται πίσω από την κατάρριψη. Λαμβάνει ως δεδομένο τις αναφορές ρωσικών μέσων που εξήγησαν –«επιμελώς», όπως ισχυρίζεται το δημοσίευμα,– ότι το αεροσκάφος του Γεβγκένι Πριγκόζιν είχε μπει σε λειτουργία stealth, απενεργοποιώντας τον αναμεταδότη του. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι ένα ουκρανικό drone βρισκόταν στην περιοχή, είναι πιθανό η ρωσική αεράμυνα να κατέρριψε το Embraer «ως μη αναγνωρίσιμο εχθρικό στοιχείο».
Ενα δεύτερο σενάριο, στο ίδιο πλαίσιο, είναι ότι το ουκρανικό drone κατέρριψε το αεροσκάφος του Γεβγκένι Πριγκόζιν, καθώς το βίντεο δείχνει ότι τα ίχνη συμπύκνωσης (η λευκή γραμμή που αφήνει πίσω του ένα αεροσκάφος) του Embraer είναι λεπτά και δεν φαίνεται η προέλευσή τους, ενώ κατά την πτώση του λείπει η ουρά και ένα φτερό, κάτι που αφήνει υπόνοιες ότι το ουκρανικό drone κατέρριψε –ή συνέβαλε στο να καταρριφθεί– το αεροσκάφος.
Μάλιστα, ο Γιούρι Φιοντόροφ, Ρώσος στρατιωτικός ειδικός, σχολίασε στο ρωσικό ανεξάρτητο Meduza, ότι «αν το αεροσκάφος είχε καταρριφθεί από συστήματα αεράμυνας, θα βλέπαμε ένα ίχνος καπνού στα βίντεο και δεν έχω δει ακόμα ίχνος. Εάν οι αυτόπτες μάρτυρες δεν είδαν έναν ανερχόμενο πύραυλο με ένα ίχνος πίσω του, η εκδοχή των γεγονότων για την αεράμυνα είναι υπό αμφισβήτηση. Εάν ένα αεροπλάνο πέσει όπως πέφτει, υποδηλώνει έκρηξη στο αεροσκάφος ή κάτι άλλο που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τρομοκρατική ενέργεια. Αυτό που συνέβη είναι πλήρης βλάβη του συστήματος ελέγχου, η οποία μπορεί να προκύψει από έκρηξη μέσα στο αεροπλάνο, όπως θα ήταν λογικό».
Σενάριο που, πάντως, μοιάζει επιχειρηματολογικά αδύναμο.
Σενάρια θανάτου Πριγκόζιν – 3: Ο Γεβγκένι Πριγκόζιν ζει
Είναι γνωστό, λέει το Insider, ότι ο Γεβγκένι Πριγκόζιν έχει εμφανιστεί πολλάκις είτε μεταμφιεσμένος είτε… με σωσία του. Ο Μάθιου Σμιτντ, αναπληρωτής καθηγητής Εθνικής Ασφάλειας και Διεθνών Υποθέσεων στο Πανεπιστήμιο του New Haven, δήλωσε στο Insider ότι είναι «συνετό να είμαστε σκεπτικιστές» για τις ενημερώσεις της ρωσικής κυβέρνησης σχετικά με την κατάσταση, δεδομένου του «πώς είναι η βυζαντινή ρωσική πολιτική». «Οι άνθρωποι που γνωρίζω υποστηρίζουν σοβαρά ότι μπορεί να μην είναι ο πραγματικός Πριγκόζιν», ανέφερε ο ίδιος.
Ακόμα και οι αξιωματούχοι του Κρεμλίνου, λέει το ίδιο δημοσίευμα, έχουν τις αμφιβολίες τους. Ορισμένοι εξ αυτών είπαν στο ρωσικό ανεξάρτητο Meduza ότι περιμένουν περισσότερες πληροφορίες προτού αποκλείσουν αυτή τη θεωρία, επειδή ο Πριγκόζιν είναι γνωστός «απατεώνας» και «τρολ». Εξάλλου, ήταν (ή είναι) ο ιθύνων νους πίσω από το τεράστιο εργοστάσιο τρολ, ονόματι Internet Research Centre, με έδρα την Αγία Πετρούπολη.
Η θεωρία, πάντως, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν να βρισκόταν σε δεύτερο τζετ που εκκίνησε από τη Μόσχα –με σενάρια να λένε ότι ο ίδιος άλλαξε τελευταία στιγμή αεροσκάφος δίχως ενημέρωση της λίστας επιβατών– ενισχύεται πιθανώς από την πληροφορία που δημοσιεύει το Sky News: ένα δεύτερο ιδιωτικό τζετ, που φέρεται να συνδέεται με τη Wagner, το οποίο πέταξε κοντά στο σημείο της συντριβής χθες, προσγειώθηκε στο Μπακού, την πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν. Ταξίδεψε από τη Μόσχα και απογειώθηκε στις 15:24 τοπική ώρα. Δεν είναι γνωστό ποιος βρίσκεται στην πτήση ή γιατί ήταν προγραμματισμένη, λέει το ρεπορτάζ.
Από αυτό το σημείο και πέρα, όμως, το σενάριο αυτό φλερτάρει ανοικτά με τις θεωρίες συνωμοσίας.
Η επόμενη μέρα – «Να εύχεστε να είναι ζωντανός»
Mαχητής της Wagner επισκέπτεται αυτοσχέδιο μνημείο στα κεντρικά γραφεία του ομίλου. (©Reuters/Anastasia Barashkova)
Αναλυτές του Atlantic Council θεωρούν ότι η κατάρριψη του τζετ αποτελεί μήνυμα και προς τη Λευκορωσία – το αφεντικό είμαι εγώ, σαν να λέει ο Βλαντιμίρ Πούτιν στον Αλεξάντρ Λουκασένκο που έδωσε τύποις άσυλο στον Γεβγκένι Πριγκόζιν και τους μισθοφόρους του.
Πληροφορίες θέλουν, πάντως, τον Ρώσο πρόεδρο να θέτει, από εδώ και πέρα, τη Wagner υπό την εποπτεία του – πρόκειται, αφενός, για μία βίαιη και μπαρουτοκαπνισμένη ορδή μαχητών και, αφετέρου, διαθέτει στις τάξεις της ανθρώπους που ενδέχεται να ξεσηκωθούν εναντίον του καθεστώτος Πούτιν ως αντίποινα για τον θάνατο του αρχηγού τους. Δεν είναι, εξάλλου, διόλου αμελητέος ο αριθμός των ανθρώπων που έσπευσαν να αποτίσουν φόρο τιμής στον Γεβγκένι Πριγκόζιν έξω από τα κεντρικά γραφεία της Wagner στην Αγία Πετρούπολη.
«Να εύχεστε να είναι ζωντανός», φέρονται να διαμηνύουν οι μαχητές και οι υποστηρικτές της Wagner, απειλώντας ήδη με προέλαση προς τη Μόσχα, αποφασισμένοι να μην αφήσουν στο σκοτάδι όσους ευθύνονται για τον θάνατο του αρχηγού τους, κάνοντας λόγο κι εκείνοι για προδοσία.
Από την άλλη, η Wagner, έχοντας απλώσει τα πλοκάμια της στην υποσαχάρια Αφρική, έχει ήδη δημιουργήσει ένα τεράστιο δίκτυο στην περιοχή, κάτι που ο Ρώσος πρόεδρος δεν θα θελήσει, εξ όσων συνάγεται, να αφήσει ανεκμετάλλευτο. «Σαφώς, τα συμφέροντα της ρωσικής κυβέρνησης και της Wagner δεν ήταν πλέον ευθυγραμμισμένα. Η Αφρική είναι το κλειδί στη στρατηγική του Πούτιν στην Ουκρανία: να αποδείξει ότι δεν είναι απομονωμένος, να παρακάμψει τις δυτικές οικονομικές κυρώσεις και να ξαναχτίσει τις δυνάμεις του μέσω της Wagner».
Παράλληλα, οι μισθοφόροι που βρίσκονται στη Λευκορωσία –εκείνοι που αποφάσισαν να μεταβούν στη χώρα μετά το ελευθέρας που τους έδωσε ο Πούτιν ύστερα από το αποτυχημένο πραξικόπημα του περασμένου Ιουνίου– είναι έτοιμοι είτε να επιστρέψουν στη Ρωσία είτε να παραιτηθούν (ο όμιλος φέρεται να τους χρωστά αρκετούς μισθούς) ή να μεταβούν στην Αφρική για να συμμετάσχουν στις εκεί επιχειρήσεις, όπου… είναι πολλά τα λεφτά που διακυβεύονται, καθώς η Wagner κάνει χρυσές δουλειές βοηθώντας στρατιωτικά τα καθεστώτα στο Μάλι, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, την Μπουρκίνα Φάσο ή τον Νίγηρα, εκμεταλλευόμενη ως αντάλλαγμα τους φυσικούς πόρους των χωρών.
Εξάλλου, το αεροσκάφος που φέρεται να μετέφερε, μεταξύ άλλων, των Γεβγκένι Πριγκόζιν προερχόταν από την Αφρική, με ενδιάμεσο σταθμό τη Μόσχα και τελικό προορισμό την Αγία Πετρούπολη. Ο επικεφαλής των μισθοφόρων, σε βίντεο που είχε αναρτήσει την περασμένη Δευτέρα στο Telegram, πιθανώς από την Αφρική, διεκήρυττε ότι «καθιστούμε τη Ρωσία ακόμα πιο σπουδαία σε όλες τις ηπείρους και απελευθερώνουμε την Αφρική ακόμα περισσότερο».
Παράλληλα, ο όμιλος επιχειρήσεων του Γεβγκένι Πριγκόζιν είναι αχανής και αδιανόητα προσοδοφόρος. Ουδείς –πόσο μάλλον το καθεστώς Πούτιν– θα έστρεφε αλλού το βλέμμα του στο τεράστιο δίκτυο τρολ, μέσων ενημέρωσης και επιχειρήσεων· κοντολογίς, σε μιαν αυτοκρατορία.
Πολύ ενδιαφέρουσα, πάντως, είναι η ανάλυση του Τζέφρι Κιμίνο, αναπληρωτή διευθυντή επιχειρήσεων και συνεργάτη του Scowcroft Center for Strategy and Security. «Οι υποστηρικτές του Πριγκόζιν μπορεί να μη χρειάζονται οριστικά αποδεικτικά στοιχεία που θα υποκινήσουν το επόμενο βήμα τους, αλλά σίγουρα το γεγονός θα επιδεινώσει περαιτέρω τις εντάσεις μεταξύ του καθεστώτος του Πούτιν και των συμπαθούντων της Wagner, εάν προκύψουν αποδείξεις που να δείχνουν ότι επρόκειτο για χτύπημα “αποκεφαλισμού” της ομάδας. Πάντως, η επιθυμία και η ικανότητά τους να οργανώσουν μια νέα πρόκληση για το καθεστώς του Πούτιν μένει να φανεί. Ενα πράγμα είναι σίγουρο: το τελευταίο κεφάλαιο της ανταρσίας του Ιουνίου δεν έχει ακόμη γραφτεί».
