Θυμάται, άραγε, κανείς σήμερα τον πόλεμο στην Ουκρανία; Εάν κρίνουμε πάντως από τα σχετικά δημοσιεύματα στα διεθνή μίντια, το θέμα μοιάζει να έχει «ξεχαστεί», παρά το γεγονός ότι ο πόλεμος συνεχίζεται.
Έπειτα από σχεδόν τρία χρόνια ρωσο-ουκρανικών συγκρούσεων, το ενδιαφέρον των «έξω» έχει σε έναν βαθμό ατονήσει, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο.
Αυτή είναι, ωστόσο, μόνον η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη προέρχεται, πια, από το μέτωπο της σύγκρουσης του Ισραήλ με τη Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.
Ένας νέος πολύνεκρος πόλεμος, όπως εκείνος του Ισραήλ με τη Χαμάς, ήρθε πια να εκτοπίσει τον ουκρανικό από το επίκεντρο της διεθνούς ειδησεογραφίας, προκαλώντας την ανησυχία της ουκρανικής ηγεσίας.
«Υπάρχει ο κίνδυνος (σ.σ. λόγω του πολέμου στη Γάζα) να απομακρυνθεί η διεθνής προσοχή από την Ουκρανία και αυτό θα έχει συνέπειες», είχε δηλώσει ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι προ ημερών, μιλώντας στο γαλλικό δίκτυο France2.
Το Κίεβο, λοιπόν, ανησυχεί. Τι κάνει όμως από την πλευρά της η Μόσχα;
«Είναι ο πόλεμος στη Γάζα καλός για τη Ρωσία;», διερωτάται σε ανάλυσή του ο ιστοχώρος Gzero του Eurasia Group.
«Ο Πούτιν είναι πολύ χαρούμενος τώρα που βλέπει δυτικές κυβερνήσεις και ΜΜΕ να αποσπώνται από όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή. Το αμερικανικό Πεντάγωνο μάλιστα ανακατευθύνει ορισμένα από τα οπλικά συστήματα από την Ουκρανία στο Ισραήλ. Αυτή είναι μια νίκη για το Κρεμλίνο», αναφέρεται στην ίδια ανάλυση.
Τα «οφέλη» για τη Ρωσία θα μπορούσαν, όμως, να είναι και άλλου τύπου.
Η αναταραχή στη Μέση Ανατολή μπορεί να ανεβάσει τις τιμές του πετρελαίου. Παράλληλα, με εφαλτήριο αυτήν την αναταραχή, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν βρίσκει την ευκαιρία να κατηγορήσει δημόσια τις ΗΠΑ για την «αποτυχημένη πολιτική» που εκείνες ακολούθησαν στη διεθνή σκηνή, της Μέσης Ανατολής προφανώς συμπεριλαμβανομένης.
Ο πόλεμος στη Γάζα δεν αποτελεί ωστόσο μόνον ευλογία για τη Μόσχα στην παρούσα φάση. Αντιθέτως, την οδηγεί παράλληλα ενώπιον νέων προκλήσεων.
Ο Πούτιν δέχεται πια πιέσεις προκειμένου να επιλέξει πλευρά σε αυτόν τον πόλεμο ενώ όμως, όπως φαίνεται, δεν θα ήθελε να αναγκαστεί να κάνει κάτι τέτοιο. Ο Ρώσος πρόεδρος τηλεφώνησε στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου με καθυστέρηση δέκα ημερών, για να τον συλλυπηθεί μετά την πολύνεκρη επίθεση της Χαμάς. Σχεδόν παράλληλα ωστόσο, η ρωσική ηγεσία υποδέχθηκε και μια αντιπροσωπεία της Χαμάς στη Μόσχα.
Εάν πάρει θέση στο πλευρό των Παλαιστινίων, ο Πούτιν θα βρεθεί στην ίδια πλευρά με τον αραβικό κόσμο, την Τεχεράνη και τις χώρες του επονομαζόμενου Παγκόσμιου Νότου. Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να γίνει αντιληπτή ως θετική για τη Ρωσία, καθώς η Μόσχα επιδιώκει άλλωστε να ενισχύσει το ηγετικό προφίλ της στα μάτια του μη δυτικού κόσμου.
Ο Ρώσος πρόεδρος είχε όμως επιδιώξει να αναπτύξει τα περασμένα χρόνια και στενότερους δεσμούς με το Ισραήλ, προκειμένου να μπορέσει να διευκολύνει έτσι τις κινήσεις των ρωσικών δυνάμεων στη Συρία, κινήσεις οι οποίες, όπως λέγεται, γίνονται με την ανοχή των ενόπλων δυνάμεων του Ισραήλ.
Κατά τα λοιπά, υπενθυμίζεται ότι προς το παρόν οι Ισραηλινοί δεν έχουν στείλει προηγμένα οπλικά συστήματα στην Ουκρανία, όχι επειδή δεν τους ζητήθηκε κάτι τέτοιο αλλά επειδή οι ίδιοι αρνήθηκαν. Εάν ο Πούτιν προσεγγίσει όμως ακόμη περισσότερο τη Χαμάς, τότε ποιος του εγγυάται ότι η ισραηλινή ηγεσία δεν θα μπορούσε να αλλάξει στάση στο Ουκρανικό.
Ένας ευρύτερος περιφερειακός πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Ιράν θα μπορούσε να μετατραπεί σε εφιάλτη για τον Πούτιν, σχολιάζει η Χάνα Νότε του κέντρου μελετών James Martin Center for Nonproliferation Studies.
Με πληροφορίες από Gzero
