Στρατιωτικοί και αναλυτές εκτιμούν πως σύντομα Ρωσία και Ουκρανία θα εισέλθουν στην τρίτη και πιο σκληρή φάση του πολέμου.
Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις ανακοίνωσαν την Κυριακή ότι εξαπέλυσαν νέα επίθεση στην Ζαπορίζια, αλλά οι Ουκρανοί στρατιώτες δεν φάνηκαν να προβληματίζονται ιδιαίτερα.
«Υπάρχει μεγαλύτερη κινητικότητα τις τελευταίες δύο εβδομάδες, με βομβαρδισμούς (…) αλλά δεν στέλνουν πεζικό πάνω από τη γραμμή επειδή φοβούνται», δήλωσε ο Βιτάλι, ανώτερος λοχίας στην 56η μηχανοκίνητη ταξιαρχία πεζικού της Μαριούπολης, που «κρατά» τη γραμμή άμυνας γύρω από την πόλη, 100 χιλιόμετρα ανατολικά της Ζαπορίζια.
Ρουκέτες «προάγγελοι»
Ωστόσο, ο Βιτάλι αναγνωρίζει ότι υπάρχει έντονη κινητικότητα. Τα βλήματα και οι ρουκέτες σε αυτό το τμήμα του νότιου μετώπου, έχουν υπερδιπλασιαστεί τον Ιανουάριο, περίπου 4.000 ημερησίως. Δύο εβδομάδες νωρίτερα, οι Ρώσοι προώθησαν δύο φορές μερικά τεθωρακισμένα προς τις ουκρανικές γραμμές, αλλά αποσύρθηκαν μόλις δέχθηκαν πυρά.
Αξιωματικοί στο μέτωπο εκτιμούν πως αργά ή γρήγορα, πιθανότατα μέσα στους επόμενους μήνες, κάποια από τις δύο πλευρές θα πάρει την πρωτοβουλία να χτυπήσει, επιχειρώντας να βγει από το αδιέξοδο. Το ερώτημα είναι: ποιος θα χτυπήσει πρώτος και πού.
«Η μεγάλη μάχη θα δοθεί αυτή την άνοιξη, ή και νωρίτερα» εκτιμά ο Βιτάλι. Σε κάποιο σημείο της γραμμής του μετώπου, μήκους 1.200 χιλιομέτρων, η «καταιγίδα» αναμένεται να ξεσπάσει μέσα στο επόμενο διάστημα, σηματοδοτώντας ενδεχομένως την πιο βίαιη φάση του πολέμου ως τώρα.
Δύο γραμμές άμυνας
Και οι δύο πλευρές εκμεταλλεύονται αυτό το διάστημα για να ενισχύσουν τις δυνάμεις τους. Οι άνδρες του Βιτάλι εργάζονται κάθε ημέρα για να οχυρώσουν καλύτερα τα καταφύγιά, ενώ η δύναμη εισβολής έχει στήσει δύο επιπλέον γραμμές άμυνας με ναρκοπέδια, χαρακώματα και παγίδες αρμάτων, τοποθετώντας μικρές πυραμίδες από σκυρόδεμα, γνωστές ως «δόντια του δράκου».
Associated Press
Ενώ οι αμυντικές προετοιμασίες είναι προφανείς, λιγότερο σαφές παραμένει αν οι Ρώσοι συγκεντρώνουν κρυφά περισσότερες δυνάμεις για να επιτεθούν. Οι Ουκρανοί τους παρακολουθούν νυχθημερόν, μέσω μη επανδρωμένων αεροσκαφών και δορυφόρων, και πληροφορούνται από πηγές, καθώς οι Ρώσοι μετακινούν μηχανοκίνητες μονάδες από την Κριμαία προς το ανατολικό μέτωπο στο Ντονέτσκ και το Λουχάνσκ.
Η Ρωσία ενισχύει αδιάκοπα τις δυνάμεις της, ενώ ο Βλαντιμίρ Πούτιν επιχειρεί μία πολεμική στροφή στην οικονομία, με στόχο την παραγωγή νέων τανκ και πυραύλων. Ο επικεφαλής του ρωσικού γενικού επιτελείου, Βαλέρι Γκεράσιμοφ, επιβλέπει προσωπικά τις επιχειρήσεις στην Ουκρανία, μια κίνηση που θεωρείται, από πολλούς αναλυτές, ότι προμηνύει μια μεγάλη επίθεση.
Οι τρεις φάσεις του πολέμου
Η πρώτη φάση της ολομέτωπης εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, ζημίωσε τελικά τις δυνάμεις του Πούτιν, που απωθήθηκαν από τα βόρεια και, στη συνέχεια, από το Χάρκοβο τον Σεπτέμβριο και από τη Χερσώνα τον Νοέμβριο.
Η δεύτερη φάση ήταν μια επιχείρηση «πολέμου φθοράς», κατά την οποία χιλιάδες «αναλώσιμοι» Ρώσοι μισθοφόροι και κατάδικοι θυσιάστηκαν από τη Ρωσία για μικρή εδαφική πρόοδο, γύρω από τις πόλεις Μπαχμούτ και Σολεντάρ, σε συνδυασμό με μια προσπάθεια του Κρεμλίνου να υποχρεώσει τους Ουκρανούς να παραδωθούν, «παγώνοντάς τους», με μαζικές πυραυλικές επιθέσεις σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, δομές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και εγκαταστάσεις ύδρευσης.
«Η Ρωσία χρησιμοποίησε μεγάλο μέρος του οπλοστασίου της με κατευθυνόμενους πυραύλους, και ενώ το ηλεκτρικό δίκτυο της Ουκρανίας έχει πληγεί, τα φώτα είναι ακόμα αναμμένα και η ουκρανική βούληση για μάχη είναι ανυποχώρητη», σχολιάζει ο Guardian.
Η τρίτη φάση που αναμένεται να ξεκινήσει, θα είναι μια ολοκληρωτική μάχη με διακύβευμα ένα κρίσιμο πλεονέκτημα. Σε αυτήν εκτιμάται πως θα χρησιμοποιηθούν συνδυαστικά μονάδες μηχανοκίνητου πεζικού, πυροβολικού και αεροπορικές δυνάμεις ενώ δεν αποκλείεται και η επίθεση από τη θάλασσα – για «σπάσουν» οι παγιωμένες θέσεις. «Ο κόσμος έχει να δει κάτι παρόμοιο από τον πόλεμο μεταξύ Ιράν και Ιράκ τη δεκαετία του 1980, ενώ η Ευρώπη δεν έχει δει κάτι τέτοιο από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο», σχολιάζει ο Guardian.
Associated Press
Οι νεκροί σε αυτή τη σύρραξη έχουν ξεπεράσει τις 100.000 του πολέμου στη Βοσνία. Εκεί, οι περισσότερες ανθρώπινες απώλειες ήταν μεταξύ αμάχων, που δολοφονήθηκαν από τις σερβικές δυνάμεις.
Στην Ουκρανία, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες απώλειες. Το Κίεβο εκτιμά ότι οι Ρώσοι νεκροί πολέμου έχουν φτάσει τις 100.000. Οι νορβηγικές υπηρεσίες πληροφοριών αναφέρουν ότι οι Ρώσοι νεκροί και τραυματίες μαζί είναι περίπου 180.000, ενώ οι αθροιστικές απώλειες των Ουκρανών ανέρχονται σε 100.000.
Θεωρία vs πράξης
Στην πολεμική θεωρία, η επιτιθέμενη δύναμη πρέπει να είναι τρεις φορές ισχυρότερη για να καταφέρει να επικρατήσει. Στον πόλεμο που διεξάγεται στην Ουκρανία, φαίνεται πως ούτε αυτή η αναλογία είναι αρκετή.
Οι αναγνωριστικές πτήσεις drone και οι εικόνες από δορυφόρο, μπορούν να εντοπίσουν μια επιτιθέμενη δύναμη καθώς συγκεντρώνεται για να πλήξει την άμυνα, και η καταστροφική δύναμη πυρός των πυραύλων μπορεί σχεδόν να εξαλείψει την απειλή, πριν καν ξεκινήσει κάποια επίθεση.
Αγώνας δρόμου για τη συγκέντρωση δυνάμεων
Στην άμυνα, η Ουκρανία έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα, το σύστημα Himars που παρέχουν οι ΗΠΑ, καλύτερο συντονισμό και αξιοποίηση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και δορυφόρων και πυραύλους μεγαλύτερης ακρίβειας.
Οι δύο αντίπαλες δυνάμεις επιδίδονται τώρα σε μία «κούρσα» να συγκεντρώσουν επαρκείς δυνάμεις για ένα καίριο χτύπημα. Η Μόσχα διαθέτει πολλά στρατεύματα. Πέρυσι, κινητοποίησε 300.000 άνδρες και έστειλε τους μισούς από αυτούς κατευθείαν στη μάχη μετά από σύντομη εκπαίδευση. Επιπλέον 150.000 εκπαιδεύονται.
Βέβαια το να εξοπλίσει μια τόσο μεγάλη δύναμη με τα απαραίτητα θα αποτελέσει πρόκληση. Ο ρωσικός στρατός βγάζει πλέον από τις αποθήκες παλιό εξοπλισμό για να αντικαταστήσει τον εξοπλισμό που χάθηκε, και υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι προσπαθεί να κάνει οικονομία στη χρήση πυραύλων και βλημάτων πυροβολικού. «Η δύναμη που συγκεντρώνει η Ρωσία είναι μια κατώτερη, φθηνότερη εκδοχή της δύναμης με την οποία ξεκίνησε τον πόλεμο» σχολιάζει ο Guardian.
Στον αντίποδα, δυτικοί σύμμαχοι εξασφαλίζουν εξοπλισμό στο ουκρανικό στρατό, στον οποίο έρχονται τώρα να προστεθούν άρματα μάχης από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Σουηδία και τη Γερμανία, μια μοίρα αρμάτων μάχης Challenger 2 και 30 αυτοκινούμενα οβιδοβόλα από τη Βρετανία, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για τη σύσταση μηχανοκίνητων μονάδων που θα μπορούν να επιτεθούν.
Για κάθε οπλικό σύστημα που παρέχουν στο Κίεβο οι δυτικοί, θα υπάρχει μία καθυστέρηση τουλάχιστον δύο μηνών, για την παράδοση και την εκπαίδευση των Ουκρανών στη χρήση του.
Περίπου 20.000 στρατιώτες, σχεδόν το ένα δέκατο των ένστολων με τις οποίες η χώρα ξεκίνησε τον πόλεμο, έχουν μέχρι στιγμής εκπαιδευτεί σε κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ και ο αριθμός τους αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά τους επόμενους μήνες.
Η Ουκρανία θα προσπαθήσει να χτυπήσει όπου κρίνει ότι οι ρωσικές γραμμές είναι πιο αδύναμες και αυτό μπορεί να είναι στα ανατολικά στο Λουχάνσκ, όπου τα εχθρικά στρατεύματα είναι εξαντλημένα και έχουν χάσει το ηθικό τους.
Πηγή: Guardian
