Ο φόβος εξαπλώθηκε γρήγορα στον Λίβανο. Κάποιοι έσπευσαν να αποσυνδέσουν τις συσκευές τους. Αλλοι αποσυνέδεσαν τους μετασχηματιστές και τα ηλιακά συστήματα που τροφοδοτούσαν τα σπίτια τους.
Πολλοί κράτησαν τα κινητά τους μακριά από αυτούς και αρνήθηκαν να απαντήσουν στις κλήσεις. Οθόνες μωρών, τηλεοράσεις, φορητοί υπολογιστές… οι κάτοικοι του Λιβάνου τα είδαν όλα με καχυποψία. Θα μπορούσαν να είναι οι επόμενες συσκευές που θα εκραγούν απροσδόκητα;
Υστερα από δύο συνεχόμενες ημέρες επιθέσεων – κατά τις οποίες κινητές συσκευές επικοινωνίας εξερράγησαν σε ολόκληρο τον Λίβανο, σκοτώνοντας δεκάδες και τραυματίζοντας χιλιάδες – οι Λιβανέζοι είναι εξαιρετικά ανήσυχοι. Οι εκρήξεις ήταν μια προφανής επίθεση από το Ισραήλ εναντίον μελών της Χεζμπολάχ, της ισχυρής σιιτικής οργάνωσης με έδρα τον Λίβανο. Αυτό όμως δεν πείθει και άλλους να μη φοβούνται για τη ζωή τους.
«Ισως αύριο να εκραγούν και οι αναπτήρες», λέει ο Χουσεΐν Αουάντα, 54 ετών, που εργάζεται ως ιδιωτικός οδηγός. «Αν θέλεις να ανάψεις ένα τσιγάρο, μπορεί απλά να εκραγεί στο χέρι σου».
Την Τετάρτη, ο Αουάντα έγινε μάρτυρας του δεύτερου κύματος επιθέσεων κατά της Χεζμπολάχ, όταν εξερράγησαν ασύρματοι που ανήκαν σε μέλη της ομάδας, μια μέρα μετά την ανατίναξη χιλιάδων βομβητών της Χεζμπολάχ. Ο ίδιος είδε έναν άντρα χάνει το χέρι του από το γουόκι-τόκι που κρατούσε.
Οι εκρήξεις ήταν μέρος μιας περίπλοκης ισραηλινής επιχείρησης για διείσδυση στην αλυσίδα εφοδιασμού της Χεζμπολάχ, σύμφωνα με αξιωματούχους που ενημερώθηκαν για την επίθεση, αν και το Ισραήλ ούτε επιβεβαίωσε ούτε διέψευσε κάποιο ρόλο του στις εκρήξεις.
Την Πέμπτη, η αρχή πολιτικής αεροπορίας του Λιβάνου απαγόρευσε τους βομβητές και τα γουόκι-τόκι σε όλες τις πτήσεις που αναχωρούν από το αεροδρόμιο της Βηρυτού.
Οι επιθέσεις ενίσχυσαν περαιτέρω τους φόβους για έναν γενικευμένο πόλεμο μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ, ύστερα από χιλιάδες πυραύλους και ρουκέτες μεταξύ τους από την έναρξη του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας τον περασμένο Οκτώβριο.
Για τον Αουάντα, η παγίδευση των συσκευών της Χεζμπολάχ και ο φαινομενικά ανεμπόδιστος τονισμός της επίθεσης έμοιαζε με έργο φαντασίας. «Είδα πράγματα σήμερα που μπορείτε να δείτε μόνο σε ταινίες», λέει.
Τουλάχιστον 32 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στις επιθέσεις, σημαντικός αριθμός των οποίων επιβεβαίωσε η Χεζμπολάχ ως μέλη, αν και μεταξύ των νεκρών ήταν και παιδιά και εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας. Περισσότεροι από 3.000 άλλοι άνθρωποι επιβεβαιώθηκε ότι έχουν τραυματιστεί στις επιθέσεις από το απόγευμα της Τρίτης, πολλοί ακρωτηριασμένοι με τραύματα στο χέρι ή στο πρόσωπο.
Βαθιές ρίζες
Η Χεζμπολάχ είναι η κυρίαρχη στρατιωτική και πολιτική δύναμη του Λιβάνου και έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική ομάδα από το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά για πολλούς Λιβανέζους είναι ένας οργανισμός με βαθιές ρίζες στην κοινωνία, που παρέχει πλήθος κοινωνικών υπηρεσιών και προγραμμάτων πρόνοιας σε όλη τη χώρα στη θέση του προβληματικού κράτους της Βηρυτού.
Οπως φαίνεται, όλοι είχαν κάποια σχέση με νεκρούς και τραυματίες: «Στο Ντάχιεχ, είναι δύσκολο να βρεις κάποιον που δεν γνωρίζει κάποιον που επηρεάστηκε», λέει ο 30χρονος Μορτάντα Σμάουι, ιδιοκτήτης τοπικής επιχείρησης, χρησιμοποιώντας το αραβικό όνομα για τα νότια προάστια της Βηρυτού όπου κυριαρχεί η Χεζμπολάχ και εξερράγησαν πολλές συσκευές. «Είτε είναι φίλος σου, είτε συγγενής ή γνωστός, ώστε να μπορείς να νιώσεις ξεκάθαρα τη θλίψη και τον θυμό».
Μετά την πρώτη επίθεση την Τρίτη, ο κ. Σμάουι έσπευσε στο πλησιέστερο νοσοκομείο, ακούγοντας τις εκκλήσεις των εθελοντών να δώσουν αίμα. Εκεί είδε το χάος με τα ίδια του τα μάτια: Πτώματα να μεταφέρονται σε αιματοβαμμένα σεντόνια, συγγενείς να αναζητούν μανιωδώς τα αγαπημένα τους πρόσωπα και τα κλάματα των τραυματισμένων θυμάτων που απομακρύνονταν λόγω έλλειψης κρεβατιών.
Ωστόσο, ο κ. Σμάουι είπε μετά την πρώτη επίθεση ότι είχε αναδείξει τον Λίβανο στα καλύτερά του, με πολίτες από κάθε θρήσκευμα ή φατρία της χώρας να συγκεντρώνονται για να καθαρίσουν δρόμους και να δώσουν αίμα, τόσο πολύ που τα νοσοκομεία να αρνούνται προσφορά από υποψήφιους δότες. «Ενιωσα ότι υπάρχει ενότητα», λέει.
Αυτό το συναίσθημα γκρεμίστηκε την Τετάρτη, όταν βρέθηκε για άλλη μια φορά αντιμέτωπος με το μακελειό. «Υπάρχουν κτίρια που καίγονται αυτή τη στιγμή μπροστά μου», είπε ο κ. Σμάουι στα λεπτά μετά τον δεύτερο γύρο των εκρήξεων, κοιτάζοντας μια πολυκατοικία που τυλίχθηκε στις φλόγες.
Ο Δρ Σαλάχ Ζεϊνεντίν, ο επικεφαλής στο Ιατρικό Κέντρο του Αμερικανικού Πανεπιστημίου της Βηρυτού, είπε ότι οι επιθέσεις ήταν «πέρα από κάθε καταστροφή» που είχε αντιμετωπίσει στο παρελθόν. Σχεδόν 200 ασθενείς μεταφέρθηκαν εσπευσμένα στο νοσοκομείο μέσα σε μόλις τρεις ώρες την Τρίτη μετά το πρώτο κύμα εκρήξεων, κατακλύζοντάς το γρήγορα.
«Υπήρξαν τόσες πολλές καταστροφές και μαζικές απώλειες στον Λίβανο, αλλά αυτή ήταν η πρώτη φορά που είδαμε τόσα πολλά θύματα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα», είπε ο Δρ. Ζεϊνεντίν.
Οι τραυματίες εξακολουθούσαν να νοσηλεύονται μέχρι την Τετάρτη, όταν ξέσπασε ο δεύτερος γύρος εκρήξεων. «Οι άνθρωποι στους δρόμους ούρλιαζαν», είπε ο Αντνάν Μπέρο, 61 ετών. «Ηταν ένα χάος. Υπήρχε τόσο πολύ αίμα – στα χέρια τους, στα πρόσωπά τους, παντού. Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο», κατέληξε.
Πηγή: The New York Times
