ΤΖΕΦΡΙ ΓΚΕΤΛΕΜΑΝ / THE NEW YORK TIMES
Στην αυτοανακηρυχθείσα Δημοκρατία της Υπερδνειστερίας, μεταξύ Μολδαβίας και Ουκρανίας, όλα παραπέμπουν στη σοβιετική εποχή. Προτομές του Λένιν, κόκκινες σημαίες και σοβιετικής κατασκευής κόκκινα πλαστικά τηλέφωνα κοσμούν κάθε σχεδόν καφενείο της Τιρασπόλ.
«Η Ρωσία ήταν σαν μεγάλος αδελφός μας. Μέχρι και πριν από λίγες εβδομάδες, η ζωή ήταν ευχάριστη», λέει ο ιδιοκτήτης εστιατορίου, Ιγκόρ. Υστερα από πολλά χρόνια αγαστής σχέσης με τη Μόσχα, όμως, οι κάτοικοι της περιοχής δεν θέλουν καμία σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία, παρά τα οφέλη που έχουν απολαύσει χάρη στη στήριξη της Ρωσίας. Τους τελευταίους μήνες, η Ρωσία έχει προσπαθήσει να προσελκύσει τη μικρή χώρα στον πόλεμο, χωρίς ωστόσο να το επιτύχει, με τις τοπικές Αρχές να πασχίζουν να δείξουν στη Δύση ότι η φιλία τους με τη Ρωσία έχει όρια.
Το Κρεμλίνο επιχείρησε –χωρίς επιτυχία– να προσελκύσει τη χώρα, με τις τοπικές Aρχές να πασχίζουν να δείξουν στη Δύση ότι η φιλία τους με τη Μόσχα έχει όρια.
«Δεν έχουμε σχέδια να μπούμε στον πόλεμο, ούτε και επιθετικά επιτελικά σχέδια. Είμαστε μια μικρή, ειρηνική χώρα και δεν θέλουμε να πολεμήσουμε με κανέναν, ιδίως με την Ουκρανία», σημειώνει εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Υπερδνειστερίας. Αμυντικοί αναλυτές εκτιμούν πως η Ρωσία διαθέτει περίπου 1.500 άνδρες στη χώρα, τους οποίους χαρακτηρίζει «ειρηνευτικές δυνάμεις», καθώς και 10.000 έφεδρους στρατιώτες. Ο οπλισμός τους είναι ελαφρύς, ενώ κάθε σκέψη ότι θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ως δύναμη εισβολής είναι αδιανόητη.
«Ρωσία και Ουκρανία υπερβάλλουν στην απειλή κατά της Υπερδνειστερίας, για δικούς τους λόγους», λέει ο αναλυτής Ανατόλι Ντιρούν. Η Ρωσία προσπαθεί να προσελκύσει ουκρανικά στρατεύματα στη Δύση, ενώ η Ουκρανία επιδιώκει να εμφανίσει εικόνα επεκτεινόμενου πολέμου. Η ροή φθηνού ρωσικού αερίου δεν έχει διακοπεί, επιτρέποντας στις βιομηχανίες της χώρας να συνεχίζουν τη λειτουργία τους. Η Ρωσία επιδοτεί τις δραστηριότητες αυτές καθώς η Υπερδνειστερία αποτελεί κρίσιμο γεωπολιτικό πιόνι, υποχρεώνοντας τη Μολδαβία να παραμερίσει τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της.
Το φθηνό ρωσικό αέριο και το γενικευμένο λαθρεμπόριο έχουν ευνοήσει την Τιρασπόλ. Τα πάρκα της πόλης είναι φροντισμένα και η πόλη διαθέτει μέχρι και γήπεδο χόκεϊ επί πάγου. Ρωσικά προϊόντα πουλιούνται στα καταστήματα, ενώ τα ρωσικά είναι η μόνη γλώσσα που ακούγεται στον δρόμο. Πίσω από τη βιτρίνα, όμως, αόρατο ρωσικό χέρι κινεί τα νήματα, με την οικονομία να ελέγχεται από φιλορωσική ελίτ. «Δεν υπάρχει ελευθερία έκφρασης και σκέψης. Νιώθει κανείς ότι ζει σε φυλακή ή σε πύργο που φυλάσσεται από δράκο», λέει η Ρίνα, μια νεαρή γυναίκα που δεν θέλει να πει το όνομά της, φοβούμενη αντίποινα.
Οι περισσότεροι κάτοικοι εκφράζουν, ωστόσο, την υπερηφάνειά τους για την εθνική τους ταυτότητα και τη στενή σχέση τους με τη Ρωσία. «Ο έξω κόσμος έχει στρεβλή αντίληψη για εμάς. Φοράμε τα ίδια ρούχα μ’ εσάς και χρησιμοποιούμε τις ίδιες συσκευές. Είμαστε μοντέρνοι», λέει ο σχεδιαστής Εντβάρ Βόλσκι.
