Ο πόλεμος στην Ουκρανία δείχνει να μπαίνει πλέον σε μια νέα φάση κλιμάκωσης, με την ένταση όμως να επικεντρώνεται πια στο ανατολικό μέτωπο όπως εκείνο οριοθετείται από το Χάρκοβο στα βορειοανατολικά ως τη Μαριούπολη στον νότο.
Οι ρωσικές δυνάμεις σφυροκοπούν πια ανηλεώς την εν λόγω γραμμή, όχι βέβαια ως απάντηση στη βύθιση του ρωσικού καταδρομικού Moskva που προηγήθηκε την περασμένη εβδομάδα αλλά στο πλαίσιο της επιχείρησης «απελευθέρωσης» του Ντονμπάς στην οποία έχει αναφερθεί κατ’ επανάληψη η ρωσική ηγεσία: όχι μόνο ο ίδιος ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν αλλά και οι υπουργοί του.
«Οι ρωσικές δυνάμεις ξεκίνησαν τη μάχη για το Ντονμπάς για την οποία προετοιμάζονταν εδώ και πολύ καιρό», δήλωσε από την πλευρά του ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, επιβεβαιώνοντας αυτό που αναμενόταν εδώ και εβδομάδες: ότι δηλαδή οι Ρώσοι – από τη στιγμή που το Κίεβο δεν έπεσε – θα αναπροσανατόλιζαν τις δυνάμεις τους στα ανατολικά εντείνοντας την επίθεση εκεί. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, δε, αυτή η νέα φάση του πολέμου που ξεκινά θα είναι και η περισσότερο αιματηρή.
Χιλιάδες Ρώσοι στρατιώτες που βρίσκονταν στα βόρεια της Ουκρανίας πλέον έχουν μετακινηθεί στο ανατολικό μέτωπο, με τον πόλεμο του Ντονμπάς να αρχίζει και πάλι από την αρχή, όντας όμως πια γεωγραφικά διευρυμένος, στρατιωτικά ενισχυμένος και πολύ πιο έντονος. Υπενθυμίζεται πως μιλάμε για έναν πόλεμο που χρονολογείται, επί της ουσίας, από το 2014.
Η ουκρανική ηγεσία από την πλευρά της, φιλοδοξεί να επαναλάβει στα ανατολικά την επιτυχία του Κιέβου, ει δυνατόν περιορίζοντας τις ρωσικές δυνάμεις ανατολικά της γραμμής επαφής όπως εκείνη διαμορφωνόταν πριν από την εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου.
Οι Ρώσοι ωστόσο από την πλευρά τους εξαπολύουν πλέον μια ολομέτωπη δυνητικά σαρωτική επίθεση στο συγκεκριμένο μέτωπο.
Όσο για τους Ουκρανούς, εκείνοι ζητούν από τη Δύση μεγαλύτερη στρατιωτική βοήθεια, όχι μόνο αμυντική (αντιαεροπορικά, αντιαρματικά) αλλά και επιθετική, χωρίς μάλιστα να κρύβουν και σε κάποιες περιπτώσεις τη δυσφορία τους που αυτή η βοήθεια ακόμη δεν έχει έρθει.
Νέα δεδομένα
Οι αποστολές οπλικών συστημάτων από τη Δύση, βέβαια, συνεχίζονται, με τους Αμερικανούς να στέλνουν στην Ουκρανία πυροβόλα Howitzer μαζί με εκπαιδευτές για να δείξουν στους Ουκρανούς πως να τα χρησιμοποιούν, τους Βρετανούς να στέλνουν αντιπλοϊκούς (anti-ship) πυραύλους, τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης να στέλνουν τανκς, τους Τσέχους να στέλνουν πυραυλικά συστήματα MLRS και ακόμη και την Αυστραλία να στέλνει τεθωρακισμένα, ενώ είχε προηγηθεί και η αποστολή S-300 από την Σλοβακία (τους οποίους όμως η ρωσική πλευρά υποστηρίζει ότι κατέστρεψε).
Οι ρωσικές δυνάμεις από την πλευρά τους παρουσιάζονται να επιχειρούν να αλώσουν την ανατολική Ουκρανία με δυνάμεις πυροβολικού, ενώ κάποιοι χαρακτηρίζουν κίνηση-έκπληξη το γεγονός πως η νέα αυτή επίθεση στα ανατολικά ξεκίνησε χωρίς οι ρωσικές δυνάμεις να έχουν προηγουμένως «καθαρίσει» πλήρως και θέσει υπό τον έλεγχό του το μέτωπο της Μαριούπολης όπου ουκρανικές δυνάμεις εξακολουθούν να αντιστέκονται οχυρωμένες πλέον πίσω από τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου Azovstal απορρίπτοντας τα τελεσίγραφα που τους στέλνει η ρωσική πλευρά για την παράδοσή τους.
Αυτή η νέα φάση του πολέμου μπορεί να ξεκίνησε μόλις, αλλά οι ουκρανικές δυνάμεις μάχονται ενάντια στα υποστηριζόμενα από τη Ρωσία αυτονομιστικά στρατεύματα στο Ντονμπάς εδώ και οκτώ χρόνια όπερ σημαίνει που οι Ουκρανοί είναι απολύτως εξοικειωμένοι με τα εκεί πεδία των μαχών, όπως σημειώνει σε ανάλυσή του το αμερικανικό Politico.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, που οι Ρώσοι αξιωματούχοι πίστευαν ότι θα διαρκούσε μόνο λίγες μέρες, έχει πια προσλάβει χαρακτηριστικά υπαρξιακού αγώνα όχι μόνο για την Ουκρανία αλλά και για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, του οποίου η οικονομία δοκιμάζεται από τις κυρώσεις της Δύσης.
Το ερώτημα
Οι νέες συγκρούσεις στο Ντονμπάς θα είναι μεγαλύτερες, πιο βίαιες και περισσότερο απεγνωσμένες από τον πόλεμο φθοράς που διεξαγόταν στην ανατολική Ουκρανία από το 2014.
Ο Ντέιβ Τζόνσον του ινστιτούτου ερευνών RAND εκτιμά πως η αυτή η νέα επίθεση των Ρώσων στο Ντονμπάς θα είναι σαν την παλαιά «αλλά με αναβολικά». «Το ερώτημα είναι: Μπορούν οι Ουκρανοί να το αντέξουν και να επιβιώσουν;».
Με πληροφορίες από Politico